Küçük bir kız çocuğuydum. Bedenim büyüdü. Ruhum bir üvey babanın elinde yok oldu. Adımı parlamam için Yıldız koyan annem, gün geldi tüm ışığımın sönmesine göz yumdu. Yıldız oldum, ruhum tutunamadığım gökyüzünden kaydı. Ben, hiç parlayamadım. Tahtımı yapmayanlar, bahtıma kara leke sürmek için uğraştılar. Direndim. Hayattan tek öğrendiğim bu oldu benim. Yaşamadan bilemezsin denilen ne varsa, yaşadım da öğrendim. Yaşadığım mahallede mazlum diye anıldım. Tek Mazlum'un ben olmadığını öğrendiğim gün, hayatımın akıbeti değişti. Yetişkin içerik mevcuttur. Kapak Tasarımı @hestianinkalemi ♥️

Not! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! ❄ Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları arkasında kan izleri bırakan kara kürklü bir kurt uçuruma doğru adımlıyor, bilincini kaybetmemek için acısına tutunuyordu. Uçurumun başına geldiğinde gözlerinde sönmeye yüz tutmuş ışık ölüm kokuyordu. Toprağı kızıla boyayan kanı tüylerinin arasından akmaya devam ederken bir anda olduğu yere çökerek, yığıldı. Hızla aldığı nefesler ciğerlerine kendi kanının kokusunu dolduruyordu. Yine o eksiklik duygusu ruhunu sardığında... ölmek istemişti. Geriye kalan son gücünü toplayarak başını Ay'a doğru kaldırıp peş peşe uludu ta ki içinde ki boşluğun sahibi çağrısını duyana kadar. "Mühür seni bana getirdi." ❄

Oğuz ölen karısı Nisa'nın organlarını bağışladığı ailenin, kendisi ile ısrarla görüşmek istemesi karşısında nihayet pes eder ve onları evine davet eder. Yalnız tek bir şart koşmuştur; Karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kızlarının gelmesini istemez. Bunu da aileye özellikle söyler. Bir şekilde ona acısını hatırlatmakta ısrar eden aileyi başından savabileceğini düşünüyordur ama işler hiç beklemediği şekilde gelişir. Havin'in görmezden gelinmeye niyeti yoktur. Hayatını borçlu olduğu kadının kocasına bir teşekkür etmesi gerekiyorsa, bunu ne pahasına olursa olsun yapacaktır. Oğuz onu davet etmemesine rağmen o akşam evine gider. Onunla karşılaştığı ilk an, onu daha önce gördüğünü fark ettiğinde ise şaşırır. Oğuz Enver, bir gece önce çalıştığı barda kendisine, "Kaltak!"diye hakaret eden adamdır. Kaderin gerçekten komik bir espiri anlayışı vardır. ¤ Kader, Havin'i, karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kadını, Oğuz'un karşısına çıkarmakla kalmaz, onu daha önce hiç bu kadar karışmadığı bir kördüğüm içinde bırakır. Birbirlerini hayatlarına kabul edemeyen ama birbirlerinden de kopamayan biri yaralı, diğeri inatçı ve asi iki insan. Vazgeçme Benden, sevginin, aşkın ve tutkunun hikayesi.

Gel bakalım, ateşle nasıl oynanır göstereyim. Gör bakalım ateş mi seni yakar sen mi ateşi? İki çocuk... İki farklı ülke... Bir kış günü aynı anda dünyaya geldiklerinde, ciğerlerine ilk nefesi de aynı anda çektiler. Birbirlerinden çok uzakta olsalar da, yaşayacakları acıları bilir gibi yine aynı anda ilk çığlıkları duyuldu. Birbirlerinin varlığını dahi bilmeden acı dolu çetin yıllar geçirdiler. Karşılaştıklarında ise; henüz farkında bile olmadıkları bir sarmalın içindelerdi. Bildiklerimiz bir damla, bilmediklerimizse bir okyanus

Münfail kelime anlamı olarak; gücenmiş, dargın, kırılmış, kırgın demektir. Bu da münfail yüreğiyle yaşayan bir kadının hikayesidir...

Yaralı ellerine sarılı kuş kefeni. Temmuz, 2013.

Önümde duran kocaman dilim üzümlü kekten bir dilim ısırık alırken istemsizce ağlıyordum. Altı yıldır yaşadığımız evimizin mutfağında ağlarken yalnızdım. Tezgahımın üzerinde hep tatlı kokulu kurabiyeler ve hep severek pişirdiğim üzümlü kekim vardı ve bir de asla kullanmayı sevemediğim telefonumun ekranı açık şekilde duruyordu. Kullanmayı gerçekten iyi beceremiyor olmalıydım ki 10 yıllık sevgilim 6 yıllık kocam ve ikizlerimin babası adamın beni aldattığını tam altı ay sonra fark etmiştim. *** "Ben iğrenç bir adamım! Allah da benim bela mı versin! Oldu mu? Bir kere dinleseydin, benden duysaydın bunların hiç biri olmayacaktı, sana söyledim Alev'le hiç ilişkimiz olmadı sadece yemek yedik birkaç kez ve-" Güldüm sadece. Hala anlamamıştı, ne acı. Ona güldüğümü fark ettiğinde kolumu çekti. "Siz erkekler neyi anlamıyorsunuz biliyor musun Emre? Aldatmak sadece cinsel ilişkiyle olmaz, sen benden habersiz 20 yaşında bir kızla duygusal olarak bir ilişkideydi. O kıza güzel mesajlar attın, benden sakındığı o boş zamanlarını onunla geçirdin, mutlu pozlarını onun sosyal medyasına yüklemesine izin verdin! Şimdi söyle, aldatmak sadece cinsel ilişki midir? Sen hiç psikolojik şiddet gördün mü benden? Ben sana bu saygısızlığı yaptım mı?" Cevap vermedi, veremezdi. Kuzguni bakışlarını benden çekip biraz geriledi.

Küçük beyaz çantam hemen önümdeki komodinin üzerindeydi. Onu elime alarak hızla açtım. İçinde telefonumu bulmaya çalışırken birdenbire elime bir kağıt parçası geldi. Bunu buraya koyduğumu hatırlamıyordum. Zaten açıp baktığımda bana ait olmadığı da kesinleşmiş oldu. Bu notu ben yazmamıştım ama kesinlikle bana yazılmıştı. "Beste, Dün gece için teşekkür ederim. Harika vakit geçirdim ama aynı zamanda evli olmanın bana göre olmadığını da anlamış bulundum. Üzgünüm... Bundan sonrasında avukatımla görüşebilirsin. Sessiz bir şekilde boşanalım. - Kerem" Yanlış okumuş olmalıydım. Ya da bu bana bugüne kadar yapılmış en kötü eşek şakasıydı! Benim ultra zengin ve top modelleri bile kıskandıracak derecede yakışıklı olan kocacığım, benden bıraktığı bir not aracılığıyla ayrılmış olamazdı, değil mi?