"Onsuz nasıl yaparım? " "Seni ne olursa olsun koruyacağım, ne olursa olsun..." "Benimle gel yalvarırım " "Bensiz yapabilir misin?" "Onunla gidemezsin ! ANLAMIYOR MUSUN ? O senin sonun olacak ?" " Bana ne olduğu umurumda değil ama ne olur yalvarırım size ona dokunmayın..." * Aşk insana neler yaptırabilir ya da nelerden vazgeçmemizi neden olabilir ? Ben onu çok sevdim. Belki kendimden ve ailem dediğim kişilerden bile çok... ama sonuçları ne olursa olsun buna katlanacağım. Çünkü biliyorum o buna değer...

Simsiyah bir gece simsiyah odalar içindeki çığlık sesleri siyahlara bürünmüş bir adam

Yaoi tarzıdır rahatsız olanların okumaması önerilir.

Onlar iyi ve kötünün o ince çizgisinde kalan çocuklardı. Hayatın zorluklarıyla o çizginin üstündeki hakimiyetlerini kaybettiler. Kai o gece anlamıştı. Küçük bedeni dahada küçülmüştü, en kötüsüde o karanlık yerde yalnız olmasıydı. Ellerini açıp günlerce Tanrıya dua ediyordu. Tanrı bulsun istedi sevsin bütün kayıp çocukları. Duymuyordu işte... Abisinden başka geleni yoktu kaçış yoluda. Kai artık konuşmuyordu, gülmüyordu, dua etmiyordu yatağın üzerinde oturmuş katilinin gelmesini bekliyordu. Kötü olan Kai değildi. Dünya kötüydü 'O' sadece arada kalmıştı.

Yüzyıllar boyunca birbirine düşman nesiller yetiştirdi iki aile.Ama bir gün hesaba katmadıkları bir şey oldu.Ay tutulmasının beklenmedik gerçekleştiği o gece, her iki aileden dünyaya birer bebek geldi. Onlara bahşedilen şey bir lanet miydi yok bir hediye mi? Bu bebeklerinde birbirine düşman yetiştirilecekleri düşünülüyordu fakat...

Önsöz~ “Pekala, BABA, akşam yemeğim nerede? Bana yemek pişirmek zorundasın, değil mi?” “Zorunda olduğumu kim söyledi?” “Babaların çocuklarıyla ilgilenmesi gerekir. Ben açım.” “Ben senin baban değilim.” “Lanet olsun ki doğru. O yüzden evimden defol.” * Hikayeyi Elifim'le ( @Luinkh ) birlikte çevireceğiz çok güzel bir hikaye olacak *-* Ne zamandır SeKai yazmak ya da çevirmek istiyorduk kısmet çevirmeyeymiş *-*

"Beni sevmiyorsun." Sehun üzgün ifadesini gizlemeye uğraşmadı. "Seni istiyorum." Jongin onun hislerini anlamayı reddediyordu. Ona karşı alevlenen isteğiyle başa çıkamıyordu ve aklını toplaması imkansızdı. "Senin s-sevgilin var." Jongin, Sehun'u asla anlamayı denemeyecek gibiydi ama Sehun çabalamaya kararlıydı. Aralarında 'gerçek' bir şeyler olması için bıkmadan dua ediyordu içinden. "Benim eşimsin. İstiyorum, sadece seni." Jongin'in şuan gerçekten tek düşünebildiği Sehun'du. Tabi bir de onu kendisinin yapmak. Yıllardır birliktelerdi ama Jongin hiç ona bu gözle bakmamıştı. Bu yönde çekici olduğunu hiç fark etmemişti. Eşi gerçekten büyüleyiciydi.