Burçlar hakkında her şey

Hastalığın Ortasında Kalmış Bir Grup İnsan, Ve Hastalananlarla Kıyasıya Mücadele Edip Yaşam Savaşı Veren Insanların Hayatını Ele Alan Bir Bilim Kurgu Kitabı. Kitap Yayınlanma Tarihi :18/10/2015

Yavaşça kucağından ayrılmadan doğruldum ve gözlerinin içine baktım. İçim yana yana zorlukla konuştum. Burnumu çeke çeke sordum içimden geçeni. Küçük bir kız çocuğunun babasına yaklaşması gibi yaklaştım ona. ''Küçük balık vardı ya,'' dedim sadece. Parlayan gözlerini gözlerime kenetlemiş öylece bakıyordu. ''O küçük balık kayboluyor. O küçük balık ilk kez birisine bu kadar aciz görünüyor, ilk kez tüm duvarları inmişken birine yakalanıyor. Peki o küçük balık şimdi ne yapacak?'' Ne denli duygularla dolup taştığımı anlayabiliyordu. Onun karşısında küçük durumda olmam ve onun bunun farkında olması hiç sorun değilmiş gibi gülümsedi. Sonra da belki de duyup duyabileceğim en güzel şeyi söyledi. Tüm nefesi yüzümü ısıtırken, o nefesi o kokusuyla karışıp vücuduma sinerken, gözleri gözlerime bağlanırken konuştu... ''O küçük balık,'' dedi çenesini kafama koyarken, ''O küçük balık her şeyi yaşaya yaşaya atlatacak. Ve o küçük balık büyümek için çabaladığı ilk yolunda ilk yaşını dolduracak. İşte o zaman, o mumu üflerken onu izleyen ben; onunla gurur duyacağım. Ben orada olacağım...'' - BU HİKAYE BÜYÜYEMEMİŞ KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞUNUN VE ONA BÜYÜMEYİ ÖĞRETEN BÜYÜK BİR ADAMIN HİKAYESİDİR. -

☆ "Aker dur kımıldama. Kirpiğin düşmüş." Sanki bir elmasa dokunuyormuş gibi yavaşça aldım yanağından tenine tutunmaya çalışan kirpiği ve parmaklarımı üzerine kapattım. "Dilek tut bakalım Yağız Aker." Gözlerini yumup uzunca bir süre öyle kaldı. Güneş olmadan bile güzeldi gökyüzü. "Üstte mi altta mı?" Ne yaptığımı anlamaya çalışarak beni izliyordu. "Kirpik diyorum, üstte mi altta mı?" Derin bir nefes alıp havada asılı kalan elimi tuttu. Sanki Sahra çölüne yağmur yağıyordu şimdi. "Üstte." Ve bingo! Üstteydi. "Pekala şimdi son soru, uçar mı uçmaz mı?" Düşündüğünü belli eder şekilde elini çenesine koydu. "Uçar." Nefesinden kanat taktı ruhundan düşen kirpiğe ve kirpik uçuverdi. "Dileğin kabul olacak. Ne diledin peki?" Bana kaybettiklerimi hediye eden gülümseyişini saklamaya çalışarak radyoyu açtı. "Umutlarımı elinde tutanı." ☆ Dudaklarında batsın güneş, İzin ver üstünü örtsün gece. Saklanmana gerek yok artık; Seni tanımazlar. Diğer bedenlerden farksızsın. Gözlerini kapat, Derin bir uyku seni bekliyor. Korkma! Güvendesin burada, KARANLIKTA... Tüm hakları saklıdır. 5846 sayılı fikir ve sanat eserleri kanunu gereğince kitabım koruma altındadır. Çalındığı, kopyalandığındığı ve izinsiz alıntı yapıldığı taktirde YASAL İŞLEM başlatılacaktır.

Yeni bölümler HER CUMARTESİ saat 20.00'da! SKG AİLESİNE HOŞ GELDİNİZ! * Özel güçlerin hakimi olduğu bir dünyada bu güçlere sahip olan insanları eğitip tüm insanlığın iyiliği ve geleceği için çeşitli görevlerle görevlendiren çok gizli bir kurum olan Karargahın en yeni üyelerindendir Ece. Annesi, babası ve 'Hayatımın aşkı' dediği insanı 2 sene önce trajik kazalarda kaybedince kendini Karargahın görev ve kanunlarına adamış; bu yolda, hafıza silmek ve muhteşem bir şekilde dövüşmek olan güçlerini dünyanın daha yaşanabilir bir yer haline gelmesi için en iyi şekilde kullanmıştır. Her yeni görevi için şehir şehir gezerken en son durağı olan Hatay da beklenmeyen olaylarla karşılaşacak, geçmişi ve çevresindekiler hakkında öğreneceği şeyler tüm hayatını değiştirecektir. Karargahın, ''Özel gücü olmayan insanlara aşık olmak yasaktır'' kuralını Gökhan'ı gördüğü anda çiğneyecek ve bu istenmeyen aşkı her bakımdan başına büyük dertler açacaktır. Geçmişte yaşadığı sorunlar, önüne çıkacak olan büyük engeller ve özel güçleri, Ece'nin yeni bir gelecek kurmasına engel olacak mı? Her cümlesini soluksuz okuyacağınız muhteşem bir öykü! Yepyeni bir aşk, güvenle kurulmaya ihtiyacı olan dostluklar, beklenmeyen büyük ihanetler, ölüm pahasına olan sadakatler, öğrenilmesi gereken çok önemli sırlar ve daha fazlası Ece'yi beklemektedir...

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."

Babamın Vasiyeti adlı kitabım www.bkmkitap.com/babamin-vasiyeti sitesinde sadece 7,90 TL ❤️ Yağmur, doğduğu gün hiç görmediği annesini kaybettiğinden dolayı, babasına çok bağlıdır. Tek dileği ise, üniversiteden mezun olup, babası ile birlikte şirketi yönetmekti. Ahmet Bey, kızının mezuniyet gününde fenalaşır ve hastaneye kaldırılır. Genç kız, o gün babasının kanser hastası olduğunu öğrenir ve aldığı bu kötü haberden sonra dünyası başına yıkılır ve hayata karşı olan tüm neşesini yitirir. Kızının geleceğinden endişelenen baba, bir gün Yağmur'a son isteğini açıklar. . Genç kız, babasının zorlu son isteğini kabul edecek miydi; yoksa hayal ettiği hayatı mı yaşayacaktı? Sorularınız için iletişim noktam: İnstagram: dlrgue Başlangıç tarihi : 21 Eylül 2014

birkaç kızın hayatı . . .

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------