Πόση συμφορά πια! Ανάθεμα! Μυαλό δε θα βάλει κανένας τελικά... Άλλη όρεξη δεν είχε στη ζωή της, να παίζει με τα "γιώτα" της συμφοράς , γιατί έτσι τους αποκαλούσε πια... Don't copy ©2024-,2025 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

ΜΕΡΟΣ (Α) ΠΡΩΤΟ : Παρελθόν "Ξέρεις, δεν ζήλεψα ποτέ μου κανέναν. Όχι με φθόνο, όχι με κακία. Μα εκείνη την ζήλευα, κρυφά, όλη μου την ζωή. Γιατί είχε κάτι που εγώ δεν θα αποκτήσω ποτέ. Είχε εσένα." ΜΕΡΟΣ (Β) ΔΕΥΤΕΡΟ : Παρόν "Προσπάθησα να μας κολλήσω, να ενώσω τις ψυχές μας και να τις κάνω μία. Και εν τέλει, νομίζω είχα αφοσιωθεί τόσο στο να το πετύχω που, δεν συνειδητοποίησα ότι τα είχα καταφέρει." ΜΕΡΟΣ (Γ) ΤΡΙΤΟ : Μέλλον "Εσύ και 'γω, εγώ και 'σύ δημιουργηθήκαμε για να πονέσουμε, ο ένας τον άλλον, και να αγαπηθούμε, να αγαπηθούμε βαθιά, παθιασμένα και υπέρμετρα. Καθηλωτικά και καταστροφικά." Αντρέας - Ζωή DO NOT COPY!! *Ο τίτλος άλλαξε από "Όταν οι ψυχές ενώνονται" σε "Συγχορδία Ψυχών"

"Ειλικρινά τι υπέροχο έχω δεσποινίς Ντέιζι? Πάντα καταλήγετε να ξεστομίζετε ανοησίες!"

Έχοντας χάσει τη δουλειά της στη πόλη, η Μυρτώ επιστρέφει στο χωριό της για να βοηθήσει τους γονείς της. Θα μάθει πως το σπίτι που μεγάλωσε μπήκε υποθήκη στον πλούσιο Μακρυγιάννη και για να τον ξεχρεώσει θα πρέπει να δουλέψει για εκείνον. Εκεί θα (ξανά) συναντήσει τον αινιγματικό Σέργιο, το δεξί χέρι του Μακρυγιάννη που για να μπορέσει να εκδικηθεί τον τελευταίο θα πρέπει να γίνει ερωμένη του... «Αν ήμουν χρονιά, θα ήμουν το 2020. Αν ήμουν ταινία, θα ήμουν το The Room. Αν η ζωή μου ήταν σήριαλ, θα ήταν μεταγλωττισμένο βραζιλιάνικο. Aν ήμουν σιρόπι, θα ήμουν για το βήχα. Αν ήμουν χάπι, θα ήμουν υπόθετο. Αν ήμουν ιστορία αγάπης, θα ήμουν αυτή της Ρούλας Βροχοπούλου και του Φραν.»

Μια παρτίδα έρωτα με καλά κρυμμένα χαρτιά.

"Μπορεί να μην είμαι έμπειρη αλλά.."η πλάτη της αποχωρίστηκε την πόρτα, με μικρά βήματα πλησίαζε τον άνδρα απέναντι της που πλέον ένιωθε εκείνος πως ήταν στην θέση του θηράματος. "..είμαι πρόθυμη να κάνω ο,τι θέλεις.Όπως θέλεις.Όποτε θέλεις"τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν, η Κασσάνδρα δεν το παρατήρησε γιατί τα μούσια κάλυπταν αυτούς τους μυς αλλά οι γροθιές δίπλα στο σώμα του ήταν εμφανείς.Αν χαλάρωνε τώρα ίσως ένα άλλο σημείο του σώματος του να σκληραινε..η επόμενη κίνηση του καθηγητή ήταν να σηκώσει το χέρι του και να την χαστουκίσει. Έμοιαζε να το μετανιώνει την ίδια στιγμή καθώς την έβλεπε να παλεύει να συγκρατήσει τα δάκρυα της.Το στόμα του άνοιξε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μιλήσει αλλά δεν ήξερε τι να πει.Η ένταση που υπήρχε μεταξύ τους κάπως έπρεπε να εκτονωθεί γιατί διαφορετικά εκείνος ήταν έτοιμος να της ανοίξει τα πόδια και να χωθεί ολόκληρος ανάμεσα τους στραγγίζοντας την από την ηδονή χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες αυτής της ολέθριας πράξης.

Σε όσους πιστεύουν στην αληθινή αγάπη και ψάχνουν το άλλο τους μισό!!! © 2022-