Sadece unutmak istiyordu gözlerini kapayıp unutmak. Gözlerinde artık nefret vardı herkese karşı kendisini hiç yüzünden bırakıp giden annesi de dahil herkesden.Gözlerini kapasada o nefret oradaydı işte. Belki bir gün demişti. Sonra düşüncelerinin deli saçması olduğunu farkedince hiçbirşeyin düzelmeyeceğini düşündü. Hayatının bitmesi gerektiğini mırıldayarak.Çelik kasaya yönelmişti. Gerçek oradaydı ,gözlerinin önündeki zarftaydı. Onun gözü ölümden başkasını görmüyordu. Derin nefes alarak silaha doğrulmuştu.... Gerçek neydi bilemiyordu tüm bu yaşadıkları film sahneleri gibiydi inanamıyordu... Gerçekten en güvendiği insan karşısında duran cılız bir kız mıydı?