Ne zamandı ki? Hatırlamıyorum... Parmaklarım kemanın telleri üzerinde dans ederken, kulaklarıma gelen bu muhteşem ezgiyi belleğime kazıdım. Karşımda bana bakan, huzurlu yüzler... İçlerinde bir tanesi çekti dikkatimi. Gözlerimiz buluştuğunda kemanı tutan ellerim titremeye başladı. Bu bakışları nasıl unutabilirdim ki?
"Tüm gücümle koşmaya başladım. Peşimden gelenlerin ayak seslerini duyuyordum. İzlerini kaybettirmek için en karanlık ve karmaşık yollarını seçeceklerini bildiğimden sık ağaçlarla kaplı ormana koştum. Yalnız başıma koşuyordum. Az ileride birkaç kişi gördüm. Onlarda benim gibi kaçanların peşinde olan büyücülerdi. Onlara...