❝ Próbowałem cię chronić będąc twoim cieniem... ❞

'Burn With You' to DRUGA część mojego opowiadania o Harrym! Pierwszą część (Turn To Stone) znajdziecie na moim profilu! "Dzieli nas dosłownie metr a w jego oczach widzę wszystko, każdą pojedynczą emocję. Nie rozumiem dlaczego zamiast go ominąć i iść przed siebie po prostu stoję i patrzę w jego oczy. Nie rozumiem dlaczego nie mogę pohamować uśmiechu, który pojawia się na mojej twarzy. Nie rozumiem tego dziwnego ukłucia w brzuchu kiedy on niepewnie odwzajemnia mój uśmiech. Nie rozumiem co się właśnie dzieje ani dlaczego czuję to co czuję. A czuję wszystko. Patrzę na niego i wiem, że jest tak samo zaskoczony i zdezorientowany jak ja. Nie mogę zrozumieć dlaczego jego spojrzenie i jego uśmiech wywołują we mnie tak wiele emocji. Nie rozumiem dlaczego w ogóle się uśmiecham. Żadne z nas nie wie co zrobić, żadne z nas się tego nie spodziewało. Mieliśmy się już nigdy nie zobaczyć... Dopilnowałam tego tak samo jak on. Oboje nie chcieliśmy się już nigdy w życiu spotkać jednak zamiast tego stoimy na środku Nowego Jorku, patrzymy na siebie a ja wiem, że to nie jest sen. To rzeczywistość. Stoję, patrzę na niego i czuję się zagubiona jak jeszcze nigdy w życiu. A wszystko przez jedno spojrzenie w te zielone oczy, wszystko przez jeden uśmiech tego pięknego chłopaka z motylem na brzuchu..." Okładkę wykonała @cvpcakestyles! Dziękuję!

"Kołysałam się w przód i w tył, głowę miałam spuszczoną. Było mi zimno, wybiegłam z pokoju ubrana jedynie w cienką piżamę, bez skarpetek, kapci, szlafroka... czegokolwiek. Byłam zdenerwowana, cała się trzęsłam i mimo, że próbowałam pohamować łzy one ciągle spływały po mojej twarzy mocząc mi piżamę. Tak bardzo bolało mnie to, że on tam jest z jakąś kobietą... A mnie miał w dupie do tego stopnia, że nie martwił się czy usłyszę jak się pieprzy czy nie. Minuty wydawały mi się być wiecznością... Nawet nie wiedziałam ile już tak siedziałam, nie wzięłam telefonu, nie umiałam przestać słyszeć tych dźwięków... Miałam wrażenie, że wpadłam w jakiś amok. Siedziałam, kołysałam się i bezustannie płakałam. Cała dygotałam, żadne bodźce z zewnątrz do mnie nie dochodziły, nie zorientowałam się nawet, że Styles wszedł do salonu i gapi się na mnie. Ocknęłam się dopiero gdy wyłączył telewizor. Wtedy jak za pomocą magicznego pstryczka poderwałam się na równe nogi, szybko się rozejrzałam i nie dojrzałam nikogo oprócz jego..."

Viola Lewis to nastolatka jak każda inna. Jej życie dzieli się pomiędzy szkołę, czas spędzany z rodziną oraz jej chłopaka Josha. Problem pojawia się wraz z przeprowadzeniem się na spokojne przedmieścia nowych sąsiadów, a w szczególności jednego z nich - Doriana Hendersona. ✔ wulgaryzmy ✔ sceny erotyczne ✔ sceny 16+ Uwaga: Ta historia jest pierwszą częścią serii opowiadań, do której na chwilę obecną należy również część druga "I don't need a boyfriend anyway". Okładka: @psychopaths_sister

Siedemnastoletnia dziewczyna która straciła rodziców, przeprowadza się do Las Vegas do swojego starszego brata. Jak potoczy się jej historia ?

Hej, tu Einstein (ClaudieW) i Myszka (NiKaW25)! Z racji tego, że jesteśmy bardzo szczerymi siostrami, postanowiłyśmy robić recenzje! Najbardziej będziemy się skupiać na stylu, fabule i bohaterach, ale się nie lękajcie! Ortografia i interpunkcja też będą przez nas omawiane. Jeśli nie straszna ci krytyka, zapraszamy do nas! Okładka: _feather_

Może to był sposób, w jaki wtargnął do mojego życia bez mojej zgody. Może to był sposób, w jaki mnie przeraził. Może to był sposób, w jaki szorstko mnie traktował. Może to był sposób, w jaki mnie zranił. Może to był sposób, w jaki płakał. Może to był sposób, w jaki się załamał. Może to dlatego, że był szalony. Psychika Harry'ego. Niepoczytalność to lepsze słowo. Ludzie się go bali. Pielęgniarki i lekarze w szpitalu psychiatrycznym są nieśmiali wobec niego, boją się, że będzie go bolało. Harry nie jest bezpieczny w otoczeniu innych ludzi. On jest niebezpieczny dla społeczeństwa. Powiedział i zrobił mi wiele rzeczy. Wszedł do mojego życia bez pytania. Zniszczył mnie, obezwładnił, żeby potem zniszczyć mnie i obezwładnić ponownie. Powiedział mi wiele rzeczy. Są to cztery słowa, którymi przeraził mnie najbardziej. "Czy ja cię przerażam?"

Część druga opowiadania; „ZŁAMALIŚMY ZASADY". Nie miałam pojęcia czy sobie bez Ciebie poradzę. Nie miałam pojęcia czy nie umrę z tęsknoty po Twoim odejściu. Nie miałam pojęcia gdzie jesteś i co robisz. Nie miałam pojęcia czy jesteś szczęśliwy. Nie miałam pojęcia czy jeszcze o mnie pamiętasz. Nie miałam pojęcia czy jeszcze mnie kochasz i czy w ogóle żyjesz. Nie byłam pewna prawie niczego. Ale wiedziałam jedno: kochałam Cię na tyle mocno, że pozwoliłam Ci odejść. [Fikcja literacka: placówki, miejsca oraz ich położenia geograficzne nie pokrywające się z informacjami rzeczywistymi]

Książka dostępna w sprzedaży. Link na moim profilu ❤️ Czasami jesteśmy tak poturbowani przez życie, że nie widzimy szansy na wyzdrowienie. Ludzie nas krzywdzą. Nieustannie. Ranią i testują, aż zepchną na skraj wytrzymałości. Część osób znajduje w sobie siłę, by przetrwać, ale nie każdemu się to udaje. Ja byłam gdzieś pomiędzy i stałam na krawędzi - o krok od upadku. I wtedy pojawił się Will - troskliwy i uparty psycholog. Wierzył we mnie, bardziej niż na to zasługiwałam. Odtrącenie go miało być proste. W końcu od lat odpychałam od siebie wszystkich wokół. Problem w tym, że uczucia bywają przewrotne i nigdy nie podporządkowują się naszej woli. Miałam dwa wyjścia: nadal pogrążać się w bólu i trwać w nim na zawsze albo zaufać Willowi. Obie możliwości były równie ryzykowne. Czy potrzaskane na kawałki serce da się skutecznie skleić? Powyższy opis pochodzi od wydawcy. *** Mimo wydania, rozdziały pozostają na Wattpadzie. Wersja papierowa różni się jednak od pierwowzoru.