For months Summer is trapped in a cellar with the man who took her - and three other girls: Rose, Poppy, and Violet. His perfect, pure flowers. His family. But flowers can't survive long cut off from the sun, and time is running out...

"I'm a monster!" he shouted in my face, his veins popping out on his neck. I tried to hold my tears but failed, all these months of patience and anger caused my body to shake, my heart was pounding so loud in my chest that my blood was boiling in my veins. "No Harry! You're not a monster!" I cried out loud, my chest rising and falling from my heavy breathing. He clenched his jaw and fisted his palms and in seconds, he punched the wall that was behind me right next to me, making me gasp for air. All the anger that built inside me was now replaced by fear as his piercing green eyes turned to a darker shade. "How can you say that after what I did to you?" he hissed, his hot breath hitting my swollen lips, his nostrils flaring. I took a deep shakey breath before I parted my lips to answer him. "Because I can see through you, Harry. I can see your innocence."

Wanneer Amber een buitengewone kans krijgt voor een nieuw leven, grijpt ze deze met beide handen. Nieuw leven, nieuwe mensen en misschien ook wel nieuwe liefde? Wanneer Amber een balans probeert te vinden tussen haar nieuwe carrière en een onmogelijke liefde, realiseert ze zich dat dit niet zo makkelijk gaat als dat ze had verwacht. Proloog: "Waarom zo mysterieus?" vroeg ik. "Wat bedoel je?" vroeg hij terug. "Je hebt een capuchon en een zonnebril op, verstop je je voor iemand?" "Ik wil gewoon een keer genieten van mijn koffie, en dat gaat normaal niet." "Hoezo?" Hij deed zijn zonnebril af. "Ow," was het enige wat ik uit kon brengen. Want die ogen waren niet zomaar ogen. Het gezicht, de ogen, alles viel op z'n plaats. Ik was niet met zomaar iemand aan het koffiedrinken, nee, ik zat hier met Niall Horan van One Direction. "Hopelijk ga ja nu niet gillen," was het eerste wat hij tegen me zei. "Maak je geen zorgen," zei ik terug. "En wat is jouw naam?" vroeg hij. "Mijn naam is Amber Bloom." © lovexss {All rights reserved}

Eindelijk hebben ze alles weer op een rijtje. Harry en Laura zijn gelukkiger dan ooit, Laura studeert met haar beste vrienden aan de universiteit Rydell High en met Anna gaat het ook goed, althans dat is wat iedereen denkt. Maar eigenlijk gaat het helemaal niet goed met Anna, want Anna blijkt ziek, ernstig ziek. Anna verzwijgt alle symptomen die ze heeft voor de ernstige ziekte, maar dat had ze beter niet kunnen doen, want op een dag gaat het helemaal mis. Alle rechten voorbehouden © _SweaterStyles 2014 uitgeroepen als ontroerendste fanfictie van 2014 ----------------------------------------------------------------------- Don't Let Me Go is het derde deel van de ''Styles'' serie. Het is het verstandigst als je voor je aan dit deel begint "Adopted By Harry Styles" (Deel 1) en "I'm No Longer The Only Styles" (Deel 2) leest, maar het hoeft niet perse, maar het is wel het slimst, dan begrijp je alles beter.

Harry is van plan om een nieuw iemand te gaan adopteren, maar Laura is het daar volkomen niet mee eens. Want straks krijgt die nieuwe alle aandacht en zal zij terug worden geplaatst in het weeshuis. Maar misschien valt die ''nieuwe'' wel mee... dit boek zit vol liefde, drama en humor - ohja en spelfouten.. ik ben namelijk te lui om alles te herschrijven, dus ik hoop dat je door de spelfouten etc wil lezen. Vervolg van Adopted by Harry Styles het is handiger om Eerst het boek Adopted by Harry Styles te lezen, dat maakt dit boek makkelijker anders begrijp je dingen niet in dit boek. de ''Styles'' serie Adopted By Harry Styles #1 I'm No Longer The Only Styles #2 Don't Let Me Go #3 I Wanna Marry Harry Styles #4 Alle rechten voorbehouden © _SweaterStyles 2014

"Ik hou van je" "Ik ook van jou, mam" Het was allemaal een leugen.... Ontmoet Danielle, ze is 14 jaar en is ongelofelijke fan van de boyband 'One Direction'. Ze heeft blond krullend haar met groene ogen en heeft 2 oudere broers en ouders die goed voor haar zorgen. Ouders.. Als ze ze zo kan noemen Want op een dag als ze met haar familie naar Engeland gaat en Liam tegen komt veranderd haar hele leven

Ik ben Emma, 13 jaar. Mijn moeder overleed bij mijn geboorte en mijn vader kon het niet aan en heeft zelfmoord gepleegd. Ik woonde vijf jaar bij mijn oma, die toen ook overleed. Sindsdien leef ik in een weeshuis. Maar dan komt er een beroemd koppel iemand adopteren...

Charlotte is haar leven zat in Eindhoven. Haar ouders zijn alleen maar aan het werk en besteden geen aandacht aan haar. Het is altijd al een droom van Charlotte geweest om naar Amerika te verhuizen. Ze jaagt haar droom na en laat Eindhoven achter haar. eenmaal aangekomen in Los Angeles bots ze tegen een vrouw op en worden per ongeluk hun koffers verwisseld.Eenmaal in haar hotelkamer aangekomen ontdekt Charlotte dat de koffer niet van haar is maar van niemand minder dan van de "BEYONCÉ". Charlotte gelooft er niks van maar het blijkt toch de koffer van Beyoncé te zijn. Beyoncé nodigt haar uit in haar Villa om de koffers om te wisselen maar Beyoncé zit in een bespreken. Charlotte maakt kennis met Blue Ivy Carter het dochtertje van Jay Z en Beyoncé. Charlotte mag de Nanny van Blue worden en bij Beyoncé en Jay Z in trekken. Dit is een Beyoncé, Harry Styles en Niall Horan fanfic Alle rechten voorbehouden © _SweaterStyles 2014/2015

Voordat Anna haar ogen voor altijd sloot had ze nog één laatste wens. Ze wou dat Harry Laura ten huwelijk zou vragen. En nu twee jaar na de dood van Anna bereiden Laura en Harry zich op hun huwelijk. Maar er moeten nog vele voorbereiding getroffen worden voor ze zich echt gaan binden. Maar Harry zit nog steeds in diepe rouw terwijl de rest het verdriet allang hebben verwerkt. De relatie van Harry en Laura gaat niet alleen maar over rozengeur en maneschijn, ze maken veel ruzie de laatste tijd en Laura slaapt vaak ergens anders. Als de verloving nog maar door gaat. Alle rechten voorbehouden  © _SweaterStyles 2015

"Our deal was 19." Harry whispers, brushing our noes in bit of a playful manner. His dimples deepening from either side as a fair giggle left my mouth. "I'm yours."