°•○●Gözlerimin her kapanışıyla çığlıklar duyuyorum. Ve gözlerimi her açışımda yeni bir hayata başlıyorum. Kaç kere yaşadım bu şekilde? Kaç kere ölüp yeniden doğdum..! Ve kaç farklı çığlık sesiyle uyandım kabusların arasından?! ... Bazen rüyalarımdaki çığlıklar kimlere ait merak ediyorum. Düşmanım olma gafletinde bulunan öldürdüğüm "tanrıların mı?!" Yoksa beni sevme hatasını yapmış olan "masumların mı?" ...................................-နိုးထ........................................ ElementA, Tolunay Ç. tarafından yazılan bir Fantastic kurgu-Light novel& tarzlarında WebNoveldır. Türkiyenin ilk LightNovel türünde hikayesi olan "Simbiyoz'un yazarı tarafından uzun bir çalışmanın sonucunda ortaya çıkmıştır. Ortalama bölüm kelime sayısı 2200-2600 arasıdır. Hikaye daha çok dövüş sanatları, bilimkurgu ve fantazi ağırlıklı geçmektedir. Kisaca bas karakterimiz Ren'in büyüyüp güclenmesini ve pek cok zorlugu asmasini izleyecegiz. Diger isimleri Yuánsù -元素(Çince) عنصر(Farsça) элемента(Rusça) ----------------------------- Başlama Tarihi: 20 Ocak 2016 (Tahmini bölüm sayısı 150-200) Turu: Aksiyon, Dogaustu, Dovus-Sanatlari, Fantastik, Macera, Shounen, LightNovel -WebNovel Wuxia turunde bir hikayedir. (Wuxia kisaca Çin'deki dovus sanatlari ustalarinin maceralarini anlatır.) Buda klasik japon anime/mangasindaki klişeler olmayacak demek oluyor. Örnegin; Kimse arkadaslarim icin guclenmeliyim ya da Hokage olacağım demiyor. Surekli tekrarlayan cocuksu 'ecchi' sahneler, absurt durumlar olmasa da ciddi dereceli açık ve yaşı k

Vampir Okulundaki Tek Kız'ın isim değiştirmiş halidir. Bölümler düzenlenmektedir. Düzenleme bitmeden yeni bölüm gelmeyecektir. Sevgiler. Dipnot: Güncelleme öncesi kızın ismi Taylor Black, sonrası Katherine Moore. . Tüm hakları saklıdır. © Katherine Moore... 17 yıllık hayatının ilk 8 yılı zihninin karanlık raflarında saklanırken kalan 9 yılı onu evlat edinen vampir ebeveynlerinin yanında geçmiş, vampirlerin dünyasını birinci perdeden izlemişti. Ve şimdi oturduğu sandalyeden kalkıp seyirci olduğu vampir dünyasının içine dalacaktı.

2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yoktu. Ya mutsuzdum ya umutsuz. Ya aydınlıktım ya da tam karanlıktım. İşte ben buydum ya vardım ya da hiç yoktum...

14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.

Küçük bir çocukken bir oyuncak bebeğim olsun isterdim. Geceleri ona sarılıp uyuyabilirdim. Saçlarını kesip boyayabilirdim, ona kıyafetler dikebilirdim. Gerçekten yaşamıyor olsa da benim en yakın arkadaşım olabilirdi. Ama benim hiç oyuncak bebeğim olamamıştı. Ben hiç bir zaman oyuncaklarla oynayamamıştım. Çünkü ben daha küçük bir çocukken elime oyuncaklar yerine silahlar verilmişti. Masallar dinlemeden büyümüştüm, kimse bana hayatın gerçeklerini anlatıp öğretmemişti. Bana öğrettikleri şey dövüş teknikleriydi. Kimse bana nasıl daha iyi bir insan olacağını öğretmemişti çünkü bana öğretmeye çalıştıkları şey nasıl daha iyi bir asker olacağımdı. Vaktimizi eğlenmeye harcamak yerine daha iyi bir ajan olmaya, daha iyi bir asker ve daha iyi bir suikastçı olmaya harcamalıydık. Daha iyi atış yapmak için uğraşmalıydık. Daha iyi nişan almalı daha iyi dövüşmeliydik. En iyisi olmak için her şeyden vazgeçip sadece çalışmalıydık. Hayal kurmak yasaktı. Sevmek yasaktı, bağlanmak, değer vermek yasaktı. Kimse kimseyle arkadaş olamazdı. Arkadaşlık duygusal bir bağdı ve bizim bir bağ kurmamız yasaktı. İzin verdikleri tek şey silahlarımızın en yakın arkadaşlarımız olmasıydı. • "Tatlı, pembe bir hikayemiz olmamıştı hiçbir zaman. Doğduğumuzdan beri karanlık bizi içine hapsetmişti ve ilginç olan ise biz artık aydınlığa çıkmak istemiyorduk. Karanlık bizim evimizdi. Biz artık burada yaşamayı öğrenmiştik. Bu bizim hikayemizdi. Canavar olmaya terk edilmiş küçük bir kızın ve vahşi olmaya zorlanmış minik bir kurdun başka bir hikayesi."

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Bir hacker olmanız için gereken şeyler, adımlar halinde bu kitapta...!

2014 yılında yazmaya başladığım ve içerisinde gereksiz fikirlerimi barındırdığım bir karalama defteri. P.E.K ailesine hoş geldiniz.