"Karanlık beni yuttu." Bu karanlık,hiç güneşi doğmayan bir insanın şiirlerini yazdığı bir kitaptır. Bu karanlık,ölüm değildir ölümden beterdir. Bu karanlık,benim tüm çığlıklarımdır. Bu karanlık,benim aynadaki yansımamdır. Bu karanlık,gecelerden akarak biriken korkulardır. Benim Karanlığım,şiirlerimin ilhamıdır.
Dökülüyor yine bulutlardan şiir yağmurları Yağdıkça ilham kokuyor şehrin sokakları Çayımı dolduruyorum kırmızı kupama Aklım ise hala yağmurda Bir elimde kağıt,kalem ; bir elimde çay Karşımda yağmur ve mahrur dolunay Seyre dalınca yağmuru Dökülüyor kağıda bir bir duygu Yağmurlardır şiirleri yaşatan Şiirlerdir yağmurla...
O bir yaşayan efsane ŞEBNEM FERAH.Mükemmel şarkılarını hep birlikte tanıyalım!
Ben hayali dizeler döktüm kağıtlara Sanki hiç varolmamışcasına Bir gece yazılmış Sabah uçmuş adeta Hayali dünyamda yaşayıp,yazdım Hayali sevgilimi sevip,yazdım Hayali insanlarla konuşup,yazdım Hayalleri büyütüp büyütüp yazdım Bir kaba sığdıramadım Sonunda bu kitapla taştım Her hayali dizede bir ben varım Beni bu şiirl...
Ben Rey Gjon.17 yaşındayım ve hayatım boyunca hiç köyümden çıkmadım.Çıkmak istiyor muyum?Evet kesinlikle ama bunu kimsenin yanında söylemem zira beni hainlikle suçlayabilirler.Öyle dediğime bakmayın pamuk gibidir buranın insanı.Sürekli çalışırlar,boş durmanın Tanrı'ya hakaret olduğunu söylerler.Onlar kaytarmayı sevmez...