Książce należy się korekta, więc systematycznie będę ją poprawiać, ale nie martwicie się, treść nie zostanie zmieniona ;) "Czuł na szyi jej oddech. Przekraczał właśnie pewną granicę, do której nie powinien się nawet zbliżyć. Mimo to, otulił ją ramionami jeszcze mocniej. Wtedy usłyszał szept od którego przeszedł go dreszcz: - Już nie mam nikogo Czarny Kocie." Masz plany na najbliższe dni, tygodnie, miesiące. Żyjesz marzeniami, które chcesz spełniać. Wtedy przychodzi dzień, w którym coś przestaje iść zgodnie z oczekiwaniami, a potem jest już tylko gorzej. Nie rozumiesz co się dzieje. Nie wiesz już komu można ufać. Milion myśli. Walka ze sobą i ze złem, które cię otacza. I ta wierna para zielonych oczu - twoje jedyne oparcie. 29.12.2020 #1 marichat #2 miraculous [Okładka mojego autorstwa. Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań, są zupełnie przypadkowe.]

Marinette właśnie obchodzi swoje osiemnaste urodziny. Od czterech lat walczy ze złem jako Biedronka, a pomaga jej nie kto inny a Czarny Kot. Jednak po takim czasie nawet superbohaterów nachodzą wątpliwości. Zaczyna przeszkadzać jej platoniczność uczuć, jakimi darzy Adriena - kolegę z klasy. W ostatnim roku nauki postanawia coś zmienić. Dać szansę Czarnemu Kotu, o którym wcześniej myślała jak o podrywaczu i kobieciarzu. Gdyby wszystko było takie fajne i proste, prawda? Widmo nadchodzącej matury wisi w powietrzu, a Władca Ciem wysyła kolejnych, potężniejszych złoczyńców, by odebrali Miracula bohaterów. Marinette będzie musiała wybierać pomiędzy swoimi uczuciami a walką ze złem. *** Opowiadanie dla osób powyżej 16 roku życia. W tekście mogą pojawić się: wulgaryzmy, sceny brutalne, sceny erotyczne, wątki LGBT, samookaleczenia, problemy psychiczne i społeczne, naruszenia czci i godności człowieka, eutanazja oraz inne tematy podchodzące pod tabu. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za osoby niepełnoletnie oraz zastrzega sobie wszelkie prawa autorskie do publikowanych treści, z wyjątkiem cytatów i tekstów piosenek oznaczonych w sposób szczególny. Okładka wykonana przez @PopsutyKran [Opowiadanie było początkowo publikowane na moim innym profilu. Obecnie będzie publikowane tylko tutaj] Statystyki: #01 w kategorii Ladybug (WOW XD) - 02.04.2020 r. #01 w kategorii Marichat - 12.04.2020 r. #07 w kategorii Miraculum - 06.03.2020 r. #02 w kategorii Erotyka - 09.04.2020 r. (XD a nawet nie ma tam, póki co, scen erotycznych)

" - Nie musisz mnie niańczyć. Burknęłam obrażona poprawiając się na łóżku. Adrien westchnął wlepiając wzrok w ekran telewizora gdzie nadal włączona była gra. - Wiem - zerknął na mnie - Ale, czego nie robi się dla takiego dzieciaka jak ty? Nienawidzę go. NIENAWIDZĘ!" Jak rozróżnić miłość od nienawiści? OSTRZEŻENIE ⚠ Opowiadanie może zawierać: ⭐Wulgarne słowa ⭐Sceny erotyczne Czytasz na własną odpowiedzialność.

¦Gdybym mogła, to sama bym narysowała sobie tego węża kredką świecową, żebyś wiedział, że dla ciebie mogę zostać nawet śmierciożercą¦

1 część serii 2 część - "Truth or Dare II - Broken Dreams" Kiedy niewinna gra przerodzi się w coś czego pragnie jedna osoba, ale druga chce tego uniknąć, co stanie na przeszkodzie i co połączy wydawało by się panią lodu oraz smoka? "- Prawda, czy wyzwanie? - zapytał Malfoy patrząc na Ellie wyzywającym wzrokiem. - Wyzwanie. - A czy jesteś w stanie zrobić wszystko? - Oczywiście. - Więc będziesz przez tydzień moją dziewczyną..." Postacie oraz akcja pochodzą z serii książkowej "Harry Potter" wykreowanej przez J.K.Rowling

[ZAWIESZONE] ៚ ❝Potomek❞ - pojęcie używane w prawie oraz genealogii, oznaczające każdego kolejnego potomka tej samej osoby: jej dziecko, wnuka, prawnuka, praprawnuka itd. [Wikipedia]. Nastaje kolejny rok w Hogwarcie, gdzie Nainsi ma dość życia w kłamstwie i za wszelką cenę postanawia, że odnajdzie swych rodzicieli. Nie spodziewała się jednak, że odpowiedź była tuż pod jej nosem przez te wszystkie lata, a prawdę pomoże jej odkryć pewien blondwłosy ślizgon. Również nie spodziewała się, że uczucie miłości znajdzie właśnie w nim. Blondynie o szarym kolorze oczu, który był jej najmniej bliski spośród grona znajomych. Opowiadanie zawiera fragmenty z książek autorstwa J.K Rowling. Również całe uniwersum HP należy do niej. © beekierii

Rozpraszała mu drużynę i obserwowała go z trybun. Draco to typowy bad boy z nieśmiesznymi żartami. * Hermionie się to podoba. * *Tylko pod wpływem alkoholu.

TRWA POPRAWA BŁĘDÓW TRYLOGIA ZAKLĘĆ NIEWYBACZALNYCH - TOM I ,,Gdy jedno zaklęcie odbierze ci wszystko, to jedno zaklęcie może ocalić ci życie''. Rodzina Manson, którą niegdyś łączyły bliskie relacje z rodem Blacków i Malfoy'ów pewnej nocy zostaje zamordowana. Jedyną ocalałą osobą jest najmłodsza córka - Alice Manson. To, co wydarzyło się tamtej nocy w rodzinnym domu, odcisnęło piętno na jej kruchym umyśle i zostaje tajemnicą, której za żadną cenę nie chce wydać. Schronienie znajduje u ciotki Hilde'y Annafolz i to właśnie na jej prośbę opuszcza szkołę Beauxbatons, przenosząc się tym samym do Hogwartu. ,,Jednak zaklęcie niewybaczalne nie bez powodu jest niewybaczalne''.

" Między nienawiścią a miłością biegnie cienka granica" Rozpoczyna się siódmy rok nauki w Hogwarcie. Czarny Pan rośnie w siłę, a świat magii nie jest już taki bezpieczny. Tymczasem dwoje uczniów Slytherinu, Draco Malfoy i Victoria Cassidy, nie znosi się od dziecka. Czy nadchodząca wojna zmieni ich nastawienie do siebie? Opowieść o przyjaźni, poświęceniu i miłości, która gotowa jest zgubić. Okładkę wykonała wspaniała @spellthly <3 #46 w fanfiction - 06.03.2017 dziękuje! 💜 #1 w harrypotter - 23.01.2019 #1 w dracomalfoy - 14.08.2020 #1 w magia - 27.02.2021

Draco Malfoy? Pamiętam go. Ślizgon, ale tylko w teorii. Nie pasował do nich, był za słaby. Nazywali go też Śmierciożercą, ale tylko idioci, którzy go nie znali, czyli tak naprawdę cały świat. Znałam go trochę z innej strony. To oni wykorzystywali go i jego słabości. Był jedynie pionkiem w ich grze, marionetką podległą swym panom. Służył im, nawet myśląc, że występuje przeciw nim. Nie miał szans w tej nierównej walce. Pamiętam też jego rany po żyletce. Pamiętam nawet te chwile, w których zamykał drzwi, siadał na podłodze i płakał, pozwalając by łzy bezradności spływały po jego bladych policzkach. Pamiętam też jego ostatni uśmiech, gdy na mój widok lekko uniósł lewy kącik ust... Powtarzano mi, że najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej. On był tego dowodem.