Yıllar önce daha onlar çocukken kaderleri yazılmıştı. Aradaki düşmanlık ve söylenen toz pembe bir yalan ayırmıştı onları bambaşka bir hayata sürüklemişti. Ama berdel kararı onları birleştirmişti. İki küçük aşık berdel sonrası kavuşabilecek miydi?? ••• Ve o an Azra'nın gözünden bir damla yaş düştü. Acı içinde dönüp yanındaki adama baktı ve sadece onun duya bileceği şekilde "Üzerimdeki gelinlik değil benim kefenim Mirhan ağa" Dedi. Mirhan da aynı şekilde sadece Azra'nın duya bileceği kısık bir ses ile "O zaman cehennem'ime hoş geldin Azra hanım ağa" Diye cevap verdi. ••• Ailesine sürpriz yaparak Şanlıurfa'ya gelen Azra Neva, kendisinin yaptığı sürprizdan daha büyük bir sürpriz ile karşılaşırsa.. Başlama tarihi; 10.09.2023 Bitiş tarihi; 17.01.2025

Göğsünün ortasında ki yangını dindiremeyen bir adam... Çaresizce söndürulemeyen bir yangının ortasından kaçıp,kendine yeniden bir hayat kuran ve hiç beklemediği bir anda kendini tekrar yangının ortasında bulan genç bir kadın... Ve hiç beklenmedik bir anda gelen ihanet... Kerim & Sahra

Yıllar çöl kumlarını rüzgarla savurup günümüze kadar getirmişti geçmişin izlerini, iki düşman aile ve bulanık suları durulmuş bir dava. İki aşık birbirine kavuşmak için herşeyi göze almışlardı ve zaman tekerrür ibaret olduğunu yine ispatlamıştır. Hanzadelerin bir kızlarını daha onlar için kaybetmişlerdi, ölüm hükümü verilmişti Asiye Hanzade'nin ama seviyordu işte Kozanoğlu'nun genç ağasını gözü ondan başkasını görmez olmuştu, Alkan Kozanoğludan başka insan artık onun için yok olmuştu. Aynı şekilde Alkan içinde öyleydi ve alnına yazılmıştı, kader babasın kı ile aynıydı. Düşmüşlerdi en imkansız aşkın sevdasına biliyorlardı dönüş olmayan yolun vuslata ereceğini. Ama bilmezlerdi ki o aşk onların ölümü olacağını, onlara ölüm uğramasın diye ağası ve hanımağasının evliliklerine yol açacağını. Bilmezdi Sahra Verda Kozanoğlu nefret ettiği adamı bir gün seveceğini bilmezdi annelerini vereme sürükleyen ata özlemini çektiği aileye gelin gideceğini ve düşünmezdi Fırat Rüzgar Hanzade kardeşi için berdeli teklif edeceğini gizemini merak ettiği kızla evleneceğini. Kaderleri bir yazılmıştı bu çocukların nefretle büyütülen bu tohumlar aşkın rüzgarına takılıp çöl kumlarında savrulup gideceklerini. Ve zaman aşkı tekerrür ettirmişti.. Not: Çöl Rüzgâr'ı adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Kalbime İyi Bak... 100 Maddelik Bir Aşk İşkencesi ** Yağmurda ıslanan iki bedeninde ateşi sönmüyor du. ikisinin de gözlerinde nefret vardı. İkiside nefret ediyordu birbirlerinden. Murat'in öfkesi bitmiyordu. Nefret ediyordu bu kadından hemde ölesiye. Karısıydî belki ama bu sadece kağıt üzerinde olacak , anlaşma bitene kadar böyle kalacaklardı. Yasemin'nin gözyaşı yağmur ile karışırken bile dik duruyordu bu adamın karşısında . Öyle olmalıydı , öylede olacaktı. Yoksa celladına karşı yenilmiş olurdu. . "Bu ev , bu çiftlik senin mezarın olacak. Hani, bir tabir vardır ya, yaşarken öldüm diye. Bu evde kaldığın sürece sen yaşarken öleceksin" Kalbine dokundu genç adam "Kalbime iyi bak, asla sana ait olmayacak.. Bu evde yaşadığın sürece sadece azrailin olacağım. Bakalım sana sunacağım bu işkencelere ne kadar dayanacaksın " Bu kadını daha ilk gördüğünde hissettiği duyguları anlamaya çalışırken .. Aşığı ile konuşmalarını şahit olmuş, o günden sonra bu kadına hayatı zindan etmeye yemin etmişti. "Murat Cevher gibi bir adamdan bahsediyorum, Soy isim bile parasının ve gücünün katkısı. Anlamış olman lazımdı öyle degil mi? Ben o adamın karısı olacağım. Senin gibi ezik bir adam ile ne işim olabilir ki . O adamın karısı, parasınında hükmü ben olacağım" Yasemin baktı gecenin karası gözlere..Biliyordu, Bu evin Gelin'i, bu adamın Karısıydı. Küçücük bir yanlış yalan ile bu adamın karşısında paragöz bir kadın durumuna düşmüştü ama her şeye rağmen bu adama katlanacaktı. Ailesi icin sessiz sedasız bu adamın esiri olacaktı. Cevher Çiftliği.. Hiç bilmediği bu köyün, bu çiftliğin artık eseriydi. Gitmek serbestti ama kalmak zorunda olmak işte , bu da kendi içinde bulunduğu durumu özetliyordu. . *** Hikaye bana ait lütfen, herkesin emeğine saygı duyulsun..

Gözyaşlarıyla yıkanan ellerine baktı öylece evine gitmesine izin vermişti. Nerden bilebilirdi ondan çok uzaklara gideceğini. Leyla'sını son kez ağlarken gördüğünü. Büyük bir yıkımın orta yerinde sevdiğini bulamamıştı.... Gitme Leyla'm sensizlikle sınama beni gidersen bende biterim. Sen yaşa ki sebebim olsun, umudum olsun yaşamak için. Aç artık büyüsüne kapıldığım güzel gözlerini... Açtın gözlerini ömrüme yeniden bahar geldi. Yine en unutulmaz hediyeyi sen verdin bana. Ömrümün kalanına bahari getirdin... Leyla'm daha da bekletme bizi uyan artık, uyan ki güneş doğsun. Daha kaç kez sınayacaksın yokluğunla. Ben sınanmaya razıyım. Senden gelene hep razıydım. Ölüm olsa dahi razıyım. Ama onlar bilmezki, nasıl alışırlar. Nasıl başa çıkarım hem onlarla hemde sensizlikle...