Tutku muydu onların arasındaki? Yoksa nefretten aşka dönüşen bir bağ mı vardı aralarında.? Genç bayanının iki sözüyle hayatı değişti ''Pardon Bayım!'' ******* ''Her seferinde içmekten vazgeç!'' diye çıkıştı kadın.Günlerdir onu arzuyla istediği bedeni kasılmıştı. Adam histerik bir kahkaha attı ve elindeki içki şişesini yere fırlattı. Cam kırıklıkları ve dayanılmaz o koyu sıvı yerle buluşunca,genç kadın korkmuştu Ama ondan.. Genç adam kıza iyice yaklaşıp ciğerlerine derince çekti kokusunu. Evet bu kokuya ölebilirdi. ''Seni kim israf ediyor?'' dedi adam.Eli yavaşça kızın elbisenin arka fermuarına ulaşınca genç kız dayanamayıp derin bir nefes aldı.Kalbi atmıyordu,durmuştu sanki.. ''Ben her zerrene muhtaçken? ### 27.12.2016 Genç kız edebiyatı 2.sıra 28 Nisan 2017 genç kız edebiyatı 1. Sırada

#Gençkurgu da 1. - 07.03.2017 Ölüm; dört harf, iki hece, içinde sayısız anlam ve acı besleyen, ne zaman, nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir olay. Küçük yaşta gözlerinin önünde ailesi katledilen ve bu nedenle hayata siyah bakan Aras Karahanlı ile, çocukken annesini kaybeden ve babası tarafından terk edilen Eylül Avcı'nın yolları bir gece tesadüfen kesiştiğinde, ikisi de başlarına geleceklerden bihaberdi. Aşk, bazen hiç ummadık bir zamanda, olmayacak kişiyle doğar ve bütünleşir. Peki, ölümle bu kadar erken yaşta tanışmış iki genç insanın nasır tutmuş kalpleri, birbirine bağlanabilir mi?

Her şeyden habersiz bir genç kız. Ona deliler gibi aşık, onu uzaktan izleyen, onu koruyup kollayan psikopat bir aşık. Her şey artık Azra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Dengeler kurulur, düzen bozulur. ••• "İçme şunu." Dediğimde "Kısa giyme." Demişti. "Kokusu iğrenç. Rahatsız oluyorum." "Çok güzelsin. Deli oluyorum." İlk bölümlerde zayıf olan anlatım düzenlenicek olaylar daha ayrıntılı anlatılıcaktır. Kapak tasarımı lululau'ya aittir. 6 Nisan 2015 de yayımlanmaya başlamıştır.

Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan kalıntı. Siyahın mavi tonuydu. Belkide en mavi tonu. Burak'ın gözlerinin rengiydi hızla bana doğru gelen renk. Dosdoğru kalbime çarptı. O an tamamen kanaat getirdim. Ölüm, bizim ulaşabileceğimiz tek zaferdi. Onun karanlığında yaşayamayacak kadar umut doluydum ben. Hayattım. Doğa'ydım. Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim. Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi. Gözlerim kapandı. Nefesim kesildi. Sustum... ***** ♡Başlangıç: 20.06. 2015 ♡

🌸#wattys2016 Obur Okunanlar Katagorisi Kazananı❤ 🌸#Romantizm içinde #1 💜Ayaz TÜRKER - Meltem KORKMAZ (TÜRKER)💜 "Umudum yok" cümlesinin yer almadığı aksine umudun her zaman var olduğunu gösteren eser... SENİ SEVMEME İZİN VERİR MİSİN? BENİ SEVER MİSİN?" Böyle başladı Ayaz ve Meltem'in hikayesi. Bir tarafta geçmişinde yaşadığı acı olaylar nedeniyle hayata küsmüş, sevgiyi kendine haram etmiş genç bir adam Ayaz TÜRKER. Diğer tarafta yine geçmişinde belki en güven duyması gereken kişi tarafından görebiliceği en büyük zararı ve acıyı görmesi ile kendini karanlığa mahkûm eden genç bir kız Meltem KORKMAZ. Göçüp gidenler sert bir ayaz bırakırken ne zaman ki bir meltem esti her şey tersine döndü. EKSİK KALANLARLA TAMAMLANMAYA MECBUR KALDI! Bilinenler ve görülenler hiç bu kadar yanıltıcı olmamıştı.. Güneş var diye hava maalesef ki sıcak değildi... Yayınlanma Tarihi: 24. 02. 2015

Hiç beklemediğiniz anda önünüzde açılıveren bir kapı, sizi aşkın hayatınız boyunca kaçtığınız acılar ve sevinçlerle döşeli yollarında yürümeye zorlayabilir. O gün geldiğinde yaşayacaklarınıza hazır mısınız?

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.

"Bırak beni!!" Kolumu birkez daha çekip gecenin karanlığında hızlı hızlı ilerlemeye başladım. Boş sokakta yankılanan topuklularımın sesi hiç olmadığı kadar sinir bozucu geliyordu. "Beni dinliyceksin!" Kolumu tekrar kurtarmaya çalıştım ama benden kat kat daha güçlü olduğunu hesaba katmamıştım. Beni kendine çevirdi. "Seni dinlemek istemiyorum aptal!!" "Dinlemek zorundasın sarışın!" Kurtaramayacağımı bile bile kolumu çekiştirmeye başladım. "Yüzkez söyledim bırak artık. Seni istemiyorum!" dedim hissettiklerimin tam aksine. Gözlerine bakmadığım için yalan söylediğimi anlayamazdı ama giderek güçsüzleşen sesim anlaması için başka bir açıklık veriyordu. "Bırak.." Benim aksime güçlü çıkan sesiyle "Bırakabiliceğimi mi sanıyorsun? Benim elimde mi bu?" diye bağırdı. "Seni bırakmayı denedim Mira. Seni üzdüğüm her an. Değiştiğimi farkettiğim her an. Ama başaramadım çünkü.." diyip elimden tuttu ve başına getirdi. "Ben buramla düşündüm." dedi sinirle. Gözlerimin tam içine bakıyordu. Avucunun içindeki elimi kalbine götürdü. "Ama sen buradasın." Göz yaşlarımı saklama savaşlarımda yenilirken hıçkırıklarım duyuluyordu. "Seni bırakmıycağım baş belası." Onu onaylamazcasına başımı salladım. Titrek çıkan sesimle "Senden nefret ediyorum!" dedim. Ama hiç bir şey kalbimin onunla attığı gerçeğini değiştirmiyordu. Yanaklarımdaki yaşları eliyle silerken gözlerimin tam içine baktı o denizi aratmayan mavi gözleriyle. "Bende senden nefret ediyorum." Öpüşünü dudağımda hissettiğim an karşılık vermeye başladım. Elimi yumuşaklığını ezberlediğim saçlarına daldırdım. Kolları güven verircesine belimi sardı. Öpüşü ise zaten, renkli dünyanın ta kendisiydi.

Yaralar vardır; Hiç kapanmayacakmış gibi hissettiren. Yaralar vardır; Kapanmış olsa bile dokununca sızlayan. Yaralar vardır; Kapandığına dair bir iz bırakmayan. ✱ Batu ve Melis... Hayat onlara oyun oynamış ve yüreklerinde kapanmayacağını sandıkları yaralar bırakmıştı. Ancak bilmedikleri bir şey vardı. O da; birbirlerinin yaralarını saracaklarıydı. #Yayın hakları yazara aittir.

Sonra bilinçsiz bir küfür koptu dudaklarımdan "Seni adi orospu çocuğu!" Çileden çıkarcasına ona doğru koştum. Kıpırdamadı, bir şey söylemedi sakince bekledi yaklaşmamı. Sıktığım yumruğu çıplak göğsüne savurduğumda, engel olmadı. Hakettiğini almış gibi huzur dolu bir fısıltı kaçırdı dudaklarından. Tekrar vurdum. Tekrar, tekrar, tekrar... Yerinden kıpırdamadı. Hıçkırıklarım düğümlenmedi boğazımda, karıştı havaya. Deli gibi ağladım. Sonmuş gibi, hiç bir gözyaşı bir daha bedenime uğramayacakmış gibi ağladım. Önce bugünüme ağladım, şu 24 saatte yaşadıklarım cılız bedenime ağırdı. Sonra geçmişime döndüm, çomak sokup kanattım yaralarımı, ağlayamadıklarıma ağladım. Bir sis bulutu ardından belli belirsiz göründü geleceğim, yaşayamayacaklarıma ağladım. Demir'in farklı olduğunu düşünen aciz yanıma ağladım. Ne yapması gerektiğini bilmeyen çaresizliğime... Zaman durdu. Ağlamaktan ölünseydi eğer, çoktan ölmüştüm kollarında. Konuşmak istedim. Anlatmak. Anlattıklarımla bin parçaya bölünmek, sonra bir daha hiç toparlanamamak. Orada, o an, o saniye kaybolmak. Yapamadım. Sözcükler dudaklarıma ulaşamadı. Her harf tek tek takıldı boğazıma, kanattı tutunduğu yeri. *** Ada 19 yaşına geldiğinde kanser yüzünden kaybettiğini sandığı annesinden bir mektup alır ve tüm hayatı değişir. Öğrendiği gerçeklerle sarsılan genç kızın tek bir isteği vardır : İNTİKAM Bir yandan tüm duygularını yöneten öfkesini kontrol altına almaya çalışırken diğer yandan anne ve babasının intikamını almak için kusursuz bir plan yapar. O; güzel , zeki , cesur ve öfkeli genç bir kız Ve en büyük düşmanının tek veliahtı , genç ve yakışıklı Demir'in yoğun , karşı konulamaz etkisinin çekimine kapılmak üzere..