melankoli

O sergiye gitmeyi hiç istememiştim. Ben ne anlardım ki resimden, tablodan, sanattan...Hayatımı zorlukla geçirmeye çalışırken, tablo görecek halim mi kalmıştı? Adımlarımı korkarak atıyordum yürüdüğüm yolda... Keyif veren aktivitelere ayıracak zamanımda param da yoktu. Ama çocukluk arkadaşım Burak'a gel de anlat bunu... Beni çekiştire çekiştire getirdiği bu sıkıcı sergi binasında ne yapacaktım. Eğreti duracaktım bu ortamda. İçeriye girmeden üzerimdekileri kontrol ettim. Sergiyi dolaşmaya başladığım andan itibaren duygularım değişmişti; sanki ben ben değildim artık. Sergi'nin adı "AşkınTablosu" idi, ama bu kadarını da beklemiyordum. Birbirinden güzel kadınların gülümsediği tablolar. Sanki gerçek değildi tablodaki kadınlar, özene bezene yaratılmış birer şaheserdi hepsi. Bana uzatılan meyve suyu bardağını aldım ve hayran bakışlarımla bakmaya devam ettim. Ama o anda sakarlığım tutmuştu yine;olan olmuştu, sendelememle birlikte meyve suyu bardağı ile birlikte tabloya yapışmam bir oldu. Allah'ım yerin dibine geçmiştim ve en kötüsü de tablo mahvolmuştu. Başımda beliren adam ressam olamazdı, yok yok olmamalıydı. Ressam tipi yoktu ki bu adam da; ancak dergilerden fırlamış olabilirdi. "Tablonun fiyatını ödeyebilirsin sanırım."dedi."Ben ve beş bin lirayı ödemek, ama nasıl? sesim çıkmıyordu."Peki o zaman, beş ay boyunca yanımda çalışıp ödersin artık" diyerek yanımdan uzaklaştı. Şimdi mahvolmuştum. Sonrasında ise yaşadıklarım kolay olmadı elbet, karşıma çıkan gerçekleri sindirmem zor oldu. bir sergi sonrasında bir hayat bu denli değişebilir miydi? Kurulan o cümle ile başlamıştı değişim: "Hayat arkadaşım olmanı istiyorum!" Sonra; sonrası kitapta..........Zevkle, heyecanla,bazen kızarak, bazen severek, bazen de keşke diyerek okuyacağınız bir öykü....Bir hayat, bir varoluş öyküsü

Zeliha adı gibi güzel bir kadındır . Ne var ki talihi kendisi gibi güzel olamamış daha 25 yaşında olmasına rağmen iki çocuğuyla ortada kalmıştır . Zaten kader hiç yüzüne gülmemiştir ki . Ta ki Yağızla tanışana kadar . Yağız ciddi bir iş adamıdır . Bugüne kadar ne yaptıysa ölçüp tartmış ve öyle yapmıştır ama Zelihayla tanışınca bütün hayatı değişir . Acaba kader onların yüzüne gülecek midir?

Aleyna, lacivertti. Mavi kadar sıcak ama yaşadıkları onu kararttı. Lacivert otoritenin rengidir. Aynı zamanda uyum ve başarıyı temsil eder. Arkadaşlık ilişkileri ve hayatında başarılı olan Aleyna'yı en iyi tanımlayan renk budur. Ece, pembeydi. Onun kadar saf, onun kadar çocuk. Pembe, kız çocuklarının, hayallerin ve aşkın rengidir. 16 yaşında olmasına rağmen hala çocuk kalan Ece, bu renkle adeta bütünleşmiş durumda. Mete, turuncuydu. Etrafindaki karanlığa rağmen güneş gibi aydınlık olup, masum kalmaya çalıştı. Turuncu, günbatımının rengidir ama sadece sona erişi değil, yeni başlangıçları da temsil eder. Berke, griydi. Beyaz doğmuştu. Temiz ve saf. Fakat yaptığı tercihler onu mahvetmişti. İki renk arasında kalmıştı. O ne beyazdı ne de siyah... Gri ciddiyet ve hareketsizliği temsil eder. Soğuk ve diplomatik bir erkek olan Berke, gri rengiyle tamamen özdeşmiştir. 15.04.2018 Genç Kız Edebiyatı #274