!!!!RUHSUZ KİTABI BU DEĞİLDİR ARKADAŞLAR KENDİ KAFANIZA GÖRE YALANLAR UYDURMAYIN RUHSUZU YAYINLAMADIM !!!!! Bu kitap gördügünüz gibi eylül rüzgarı anlamadığım cok sey var siz benim profilimde olmayan ve yayınlanmayan bir kitap hakkında sacma sapan yorumlarda bulunmayın nasıl okudunuz acaba ruhsuz kitabını merak konusu eğer böyle yalan yanlış konuşmaya devam edecekseniz profilimden cıkın cünkü işlem başlatılacak acik ve nettir.!!!!!! Ben sizin o igrenç yorumlarını okumak zorunda degilim facebooktan resmen beni soguttunuz arkadaslar ha sunuda soyliyim iki de bir sacma kufurler yazmayin bana cunku bu sizin acizliginizi belli eder ne kadar aciz oldugunuza donun ve bakin !!!!!!!!!! !!!!!BU KİTAPTA HİÇ BİR ALINTI YOKTUR!!!!! -------_--------_-------_---------_------_--------_------_--------_------_------_------_--- Ruhunu kaybetmis bir beden kaç gün yaşardı nefes alır mıydı? Umutsuzluğu,pişmanlığı,özlem hissini tadar mıydı? Ruhsuz bedeni aşkı ruhsuz kalbinde hisseder miydi? Yada kulakları dünyadaki acı dolu şarkıları sesleri duyar mıydı? Gözleri tüm güzellikleri görür müydü? En önemlisi bir katilin elindeki ruhsuz beden özleme aşkı hisseder miydi? Dıt yanlış cevap Yada ben saçmalıyorum hadi durmayın daha ne bekliyosunuz bir romeyonum sizi kacırıp bir kuleye kapatmasınımı saclarınızı uzatıp aptal bir prensin sizi kurtarmasınımı ah saçmalamayın düsünmeyin böyle şeyler bu gibi şeyleri sevgiye muhtaç aptal kızlar yapar siz onlardan değilsiniz bir aptal herifin sizi kurtarmasını beklemeyin böyle şeyler. gelin acımasız mafya bozuntusu Rüzgarın elinden acınacak durumda olan bir günlük ömrü olan kelebek düsünceli Eylülü o karanlık sessiz kuleden biz kurtaralım Biz kızlar istersek o kuleden rüzgarı atar yerine biz geceriz çünkü biz..... Boşverin oraya birsey bulamdım neyse siz gelin rüzgar biz

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Bu Hikaye Ateş ile Barutun Hikayesidir... Uçak biletime tekrar bakıp uçağa doğru hızla yürümeye başladım.Ama güçlü bir kol kolumdan sertçe tutup kendine çevirdi.. "Beni bırakıp nereye gidiyorsun.."diye tısladı. "Bak biz olamayız anladın mı?Sen ateşsin ben barut.Bir araya gelemeyiz." Bir araya gelemezdik biz.O ve ben ama biz değil. Valizimi alıp arkamı döneceğim sırada bu sefer kolumdan sertçe kendine çevirip hiç düşünmeden dudağıma yapıştı.Alnını alnıma yasladığında dizlerimin bağını çözecek şeyleri söyledi. "Sönerim ulan.Ben ateş sen barutsan senin için sönerim.Senin için kor olurum.Yine de Ateş ile Barut yan yana gelir."diye haykırdı... Yazar:~Gülçin Baştuğ~ Sevgilerle...

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Cüneyt Demirkan şair bir adamdı Bade Özgün kitap gibi bir kadındı Ders Edebiyattı,konu ise onların aşkı

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Özgürlüğün sözcükteki anlamı: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya bağlı olmaksızın düşünme veya davranma, herhangi bir şarta bağlı olmama durumu, serbestlik.. Özgülük kelimesinin, aşıkla tanıştıktan sonra; Bütün sözcükteki kelimelerin anlamın değiştirildiğinin hikayesi.. "Özgürlük yoksa, aşk'ta yoktur.." Not: Sahibim hikayesindeki Ela ve Özgür karakterinin hikayesidir..

Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki fırtınaya çekerken... Bir ölüm şarkısı fısıldanır bazı kulaklara, ölüm değildir bu, bundan sonraki hayatını yansıtır sana. "Hayatına hiç girmemeliydim. Ben uzaktan yakıştım senin yanına. Yaklaşırsam ikimiz de yanardık. Ben kül oldum ama hala seni yakmaya devam ediyorum. Kimsenin söndürmesine de izin vermiyorum, ben de söndürmüyorum. Tam buz tutacağım dediğin anda daha da harlanıyor ateşim, sönmek bilmeyen ateşini daha da alevlendiriyorum. Peki sönmüş bir kül alevli bir yangının başlangıcı olur mu? Özür dilerim güzelim, ben senin başlangıcın oldum..." Tüm hakları Epsilon Yayınları'na devredilmiştir. İsim, konu ve kapak çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.

17 yaşında genç bir kız yaz tatilinde ailesiyle güzel bir tatilin hayalini kurarken talihsiz bir kaza sonucu ailesini ve doğacak kardeşini kaybeder. Ailesi ve en yakın arkadaşı Selin'den başka kimsesi olmayan Ada kaza yaptıkları ailenin çok zengin bir aile olduğunu ve bu olayın üstünü kapattıklarını öğrenince kahrolur. Tam da tüm umudunu kaybedecekken cenazenin olduğu akşam zil çalar ve ailesinin kaza yaptığı kişiler "Yarın sabah seni almak zorundayız, yoksa yetimhaneye gitmek zorunda kalırsın." dediler. İşte Ada her şey bitti sanıyorken aslında her şeyin yeni başladığından habersizdi. Ada'nın bitti sanarken başlayan hikayesi...