"Yani benden 'kız' olmamı istiyorsunuz?" "Hayır, senden 'kız arkadaşım' olmanı istiyorum."

"Kalbini bir yabaniye vermemelisin: Onları ne kadar çok seversen, onlar da o kadar kuvvetlenirler. En sonunda ormana kaçacak kuvveti kazanırlar. Ya da bir ağacın en tepedeki dalına uçarlar. Sonra daha yüksek bir ağaca. Sonun bu olur Bay Bell. Eğer kendini yabanıl bir şeye kaptırırsan, sonunda gökyüzüne bakakalırsın." kaisoo-hunho

o günden üzüntüye bile, o günden acıya bile aşıktım, seninle birlikteyken. limonların acı kokusu yüreğime yerleşmiş kalır, yağmur kesilene kadar evimin yolunu yapamaz; sen benim ışığım olarak kalsan bile kadi one shot ve kısa hikayeleri NOT: Arcadia'yı geçerseniz diğerlerini okursunuz merak etmeyin : )

Jongin, kız kardeşi Junhee'nin mürebbiyesinde bir terslik olduğunun farkındaydı. Kaisoo mini fic(M)

kim jongin bir parttime matematik öğretmeni ve emin olun ki do kyungsoo en aklı başında öğrencisi değil!

Yıllar önce Carmen'e gittim ben. Yaşı sayma sayılarını çoktan tüketmiş, ruhu gözlerini kaybetmiş bir cadıdır o. Ellerinde yüzlerce kader oyuntusu, gözlerinde devasa girdaplar. Hepimizi karşılar, güzelce bakar. Lafta bir canavardır annemin dilinde. Ben de kendimden emindim, on yaşımdaydım, gözü karaydım kendimce. Ta ki Carmen'i ve bana anlattığı hikayeyi duyana kadar. Çok uzun anlattı hikayemi, tam on gün boyunca sürdü vaazı. Gözlerinden bazen yaşlar fışkırdı, bazen korku tohumları. Ama yıllar sonra aklımda kalan kısacık bir özetiydi. Tıpkı uzun zaman önce okunan bir hikayenin sönmüş hatıraları gibi. Yine de bir kısım, o kısım ki kendime hem bir kafes hem de belirlenen bir sonucun bana bahşettiği cennet, asla aklımdan çıkmadı. Carmen'in elimi ilk tutuşu, tırnaklarına dahi sinmiş tütsünün kokusunun burnuma çarpışı, bana yavaşça "Jongin" diye fısıldayışı. "Senin ipin Mirelerin elinden çıkmış, bahtın yanlış dünyada." Carmen o gün bana böyle dedi, on gün hikayeler anlattı, ben de dinledim. Sonra düşündüm, benim Mirem nerede ve seni gördüm ardından. İşte burada, işte burada.