Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

merhaba arkadaslar. bir baska hikayemle karsinizdayim... iyi okumalar :)

Zeynep Miray Topbaş; Çok çılgın, üşengeç, ukala, odun, kıskanç, fazla sinirli, baş belası, çirkinler güzeli, tatlı mı tatlı, şeker mi şeker bir genç kız. Esra'nın çileği Alp'in çikilotalı tavşanı. Vini'nin hatunu Esra Bakış; Miray'ın biraz daha sakin hali. Ikiz gibiler. Birbirinden sır saklamaz, sevdikleri için her türlü kavgayı ederler. Esra, çok çılgın, üşengeç -Miray kadar olmasada-, ukala, odun, kıskanç, sinirli ama Miray gibi Sinir Küpü lakabı alacak kadar değil. Baş belası, Tatlılar tatlısı, şekerler şekeri, güzeller güzeli bir genç kız. Alp için Miray'ın ikizi. Miray'ın Örümcek'i. Aamir'in kadını Kıvanç Alp Egeli; Kıskanç abi. Ukala, Yakışıklı(!), öküz, meraklı (!), Barbara'nın kocası. Esra ve Miray'ı kıskanan aynı zamanda kıskandıran salak. Dağınık. Zengin. Umursamaz. Hayallerini Kralı. Miray'ın tontoş öküzü. Esra'nın şebeği. Miray ve Esra, Alp'le ayrı eve çıkmaya karar verirse nolur? Karakterler, gerçektir. Bu kitap; Esra Alp ve benim kardeşliğimi anlatmak için

17 yaşında genç bir kız yaz tatilinde ailesiyle güzel bir tatilin hayalini kurarken talihsiz bir kaza sonucu ailesini ve doğacak kardeşini kaybeder. Ailesi ve en yakın arkadaşı Selin'den başka kimsesi olmayan Ada kaza yaptıkları ailenin çok zengin bir aile olduğunu ve bu olayın üstünü kapattıklarını öğrenince kahrolur. Tam da tüm umudunu kaybedecekken cenazenin olduğu akşam zil çalar ve ailesinin kaza yaptığı kişiler "Yarın sabah seni almak zorundayız, yoksa yetimhaneye gitmek zorunda kalırsın." dediler. İşte Ada her şey bitti sanıyorken aslında her şeyin yeni başladığından habersizdi. Ada'nın bitti sanarken başlayan hikayesi...

2 kelime... Amber kokuyorsun ...

Tek bir lambanın aydınlattığı odada gezdirdiğim yaşlı gözlerimi karşımdaki insanlara çevirdim. Ben bunları yaşamak için ne yapmıştım bilmiyordum. Henüz yaşım 12'ydi. Benim yaşıtımdakiler alacağı notları, derslerini, oynayacağı oyunları düşünürken ben ailemi bulmaya çalışıyordum ama her taraf karanlıktı. Sonucum:Koca bir boşluk. Bakışlarımı karşımda oturan abime çevirdim. Onu tanıyordum. Birbirimizle bağı olmayan iki insanken kardeş olduğumuzu öğrenmiştik. Onlar benim öldüğümü sanıyorlardı. Ölmemiştim, karşılarındaydım. Sonunda annem ve babamı gördüğümde başımı iki yana salladım. Bana yalan söylemişlerdi.Bütün her şeyi bilmelerine rağmen saklamışlardı. Bunu haketmemiştim. Oturduğum yerden kalkıp abimin yanına ilerledim. Bu aileden bir tek onu kabullenmiştim. Onu tanıdığım için en çok güvendiğim ve alıştığım kişi de o olmuştu. Yanına oturup minik kollarımı boynuna sardım. Güçlü kollar belimi sararken fısıltı gibi çıktı o sözcük ağzımdan;"Abim."

İki kuzenin birbirini sevmesi ve bu aşkın gizli bir sır gibi saklanması.Ancak Ayberk'in bazen ağzından bu sırrı kaçırması.

2014 yılında yazmaya başladığım ve içerisinde gereksiz fikirlerimi barındırdığım bir karalama defteri. P.E.K ailesine hoş geldiniz.