"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Onu, haftalar sonra ilk defa görmüştüm. hastanenin tepesinde gök yüzünü seyrediyordu. yanına gittimde beni fark etmişti ama kafasını döndürüp bakmamıştı. "Gökyüzünü sever misin?" diye sordumda ise bana "Hayır sevmem" demişti. "Peki o zaman neden izliyorsun?" dedimde ise."Gökyüzünü değil oradaki insanları seviyorum" dedinde anlamıştım. Ömer kılıç göründüğü gibi sert bir adamdı. Ve bu en ürkütücü şeylerdendi.

[TAMAMLANDI] ° Aşkın ve nefretin, Dostluğun ve düşmanlığın, Karanlığın ve aydınlığın, Şehvetin ve ihtirasın, en uçlarında yaşanan bir hikaye. Birbirlerine olan aşklarından yanıp tutuşan Karan ve Kumsal, rol gereği gittikleri lisede kardeşlermiş gibi davranmak zorundalardı. Şüphe çekmeden profesyonelmiş gibi rol yapmak oldukça zordu. Birlikte büyüyen ikiliden, erkek olan Karan, mevsimlik işçi misali kışın hapishaneye giriyor, yazın çıkıyordu. Kumsal ise, babası mafya olduğundan ötürü herkes tarafından dışlanıyordu. İnsanlar ondan korkuyor, yanına yanaşmıyorlardı. Yeni başladıkları lisede ise ikili yoğun bir ilgi göreceklerdi. Hiç beklenmedik bir anda işlenen bir cinayetle birlikte, okuldaki herkes şüpheli duruma düşünce insanların ilk aklına gelen kişi, Karan olacaktı. İşlemediği bir suç yüzünden yine hapishane yolu gözüken Karan'a bu kez Kumsal da inanmayacaktı. Karan kendini nasıl aklatacaktı? Ya da, kendini aklatabilecek miydi? Sabrın sonu selamet değil, cinayettir. ° Bu kitap ; küfür, argo, cinsellik ve olumsuz ögeler içermektedir. Rahatsız olacakların okumaması önemle rica olunur.

İleride ki bölümden kesit: "Ali beni sevmekten vazgeçeme olur mu?" "Ben seni hep çok sevdim."Bahar nefes alamıyordu. öleceğini hissetmiş gibi son kez gözlerini kapatmadan Ali'ye baktı. Çok zorlanıyordu konuşurken her nefes alışında ciğerine batıyordu kemikleri. Bahar gözlerini Ali'ye odakladı. Ali sadece baharın üstündeki koyu kırmızı kana odaklanmıştı. Baharın yüzünde ilkbaharı anımsatan gülümseme oluşmuştu. O hep Aliye böyle gülümserdi. Baharın gözleri kapanırken Ali kendine gelerek baharı uyanık tutmaya çalıştı. Ali" Baharım yapma çiçeğim, bana bunu yapma dayanamam, ne olur beni sensiz bırakma. Bak ben burdayım sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim dayan ne olursun." Bahar" seni çok seviyorum Ali'm." bahar gözlerini yummuştu. Ali "BAHAAAAARR" "Hayır hayır sana bir şey olmadı, hayır bak bana aç gözlerini, iyi olacaksın sen. Daha seninle evleneceğiz. Baharım uyan hadi ne olur bırakma beni." Kadın gitti adam bitti...

Babasının baskılarına, zorla evlendirilmesine dayanamayan 22 yaşında İstanbul, bu işkenceye son vermek adına düğün günü üzerinde gelinliğiyle, annesinin intihar ettiği denize gider ve kendisini hırçın dalgaların kollarına bırakır. Orada tesadüf eseri olan Rüzgar, kızın intihar ettiğini görür ve onu dalgaların koynundan çekip alır. Kim olduğunu bilmeden, tanımadan yardım eder ve evine getirip iyileşmesini bekler. Hastaneye götürüp yeniden o cellatların eline bırakmaz istemez kızı. Fakat Rüzgar kurtardığı kızın en büyük düşmanı Azat Avan'ın kızı olduğunu bilmez. Azat'ı bitirmeye yemin eden Rüzgar onun kızını kurtarmış üstelik bilmeden Azat'a daha çok yaklaşmıştır. Ve daha çoğu, İstanbul'un kendisinin kurduğu intikam oyunu yüzünden zorla evlendirildiğini bilmeyen Rüzgar, bu gerçeği öğrendiğinde İstanbul'a bunu nasıl açıklayacak? Rüzgar, İstanbul'un aslında en büyük düşmanının kızı olduğunu öğrendiği zaman ne yapacak?İntikamını hiçbir suçu olmayan kızdan mı alacak? Peki ya kalbi? Kalbine söz geçirmeği becerek mi bu iki genç? İki seçenek sunulacak onlara; aşk mı, intikam mı? Birini seçerken diğerini öldürmüş olacaklar. Aşkı seçerlerse eğer, intikamı toprağa gömecekler. Rüzgar bunu yapacak mı?İstanbul bunu yaptıracak kadar güçlü olacak mı? İstanbul'un Karanlık sokaklarında buluşan iki yabancı ve iki yaralı insan'ın hikayesi... Karanlıkların da aydınlanma hakkı var; yaralıların iyileşme hakkı olduğu gibi... Karanlık'larımızı birlikte aydınlatalım mı? ~"Karanlık İstanbul" ismi ile yayınlanan ilk kitaptır. Tüm hakları tarafımdan korunuluyor. Her hangi bir çalınma olayı olduğunda gerekli işlemler başlatılacaktır ~Yayın tarihi: 18.03.2023

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

Yalanlarla yoğrulmuş bir zihin.. Hayatını başkalarına adamış bir ruh.. Ve onların hikâyesini başlatan bir evlilik. Farklı dünyalarda yetişmiş iki insan, aynı çatının altında hangi duygulara tutunabilir? Önyargılarla başlayan bu yolculuk, aşka mı çıkardı, yoksa büyük bir yanılgıya mı? Bir bebeğin kurtarılamayan solukları, nefreti aşka dönüştürebilir mi? Peki ya iki farklı ruh, birbirine uyum sağlamaya çalışırken kendi varlıklarını kaybederse? Ama oyun sandıklarından daha büyük, kayıplar tahmin ettiklerinden daha ağırdı. Gerçekler ortaya çıktığında, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Ve şimdi karar zamanı... Bak, bu son perde... Oyun çoktan bitti. Gerçeklerle yüzleşme vakti. Maskeler düştüğünde, Aşk küllerinden yeniden doğabilir mi? Yoksa bu, kaçınılmaz bir yıkımın habercisi miydi? Not 🔖: !Elemkârâne isimli çıkarılmış ilk kitaptır.! Yayınlanma Tarihi: 29.07.22

❝geçmişi olmayan birini geleceğiyle korkutamazsın.❞ Kelebeğin ömrü 3 gündü. Birinde güldü, Birinde söndü, Birinde öldü. O gün, kelebeğin özgür olduğu son gündü. Gökten düştü Yerde öldü üçünü de gördü... ♕KIRIK KANATLAR SERİSİ♕

Gerilen çenesi ve hızlı hızlı aldığı nefeslerle tenimi keşfe çıkıp belime indiğinde kısa bir süre duraksadı "Beni uyuşturduğun halde sana her geçen gün biraz daha ihtiyaç duymam akıl kârı değil." Çekemediğim nefeslere bir de boğazımda takılıp kalan yumrular eklenmiş, az önce kurduğu cümleler beynimin içerisinde doğru teraziyi bulmak ister gibi etrafa saçıldığındaysa göğüs uçlarımda hissettiğim karıncalanma ile dudaklarımdan dökülen inlemeye lanet okudum. Alnından dökülen küçücük sıcak ter damlacıklarından bir tanesi yönünü çıplak göğsüme doğrultunca, dudağında kendine yer bulan gülümsemeyle beraber kısa bir nefes aldı ve dişleri arasından sızan hırıltılarlada birkaç küfür savurdu. Göğsüme damlayan mürekkebi dili ile yoka indirip derin bir nefes aldığında boğuk kelimeleri bir bir akıttı "Bir kez daha beni kendinle tehdit etmeye kalkarsan yaşayacaklarını hayal gücünün sınırlarına bırakıyorum. Daha öncede dediğim gibi izle ve gör" ARAL ERGE bu ismi hafızanıza iyi kazıyın çünkü çok duyacaksınız... (Nott= Fazlası ile +18 sahne bulunduruyor!) Instagram: aynur7_a

Şimdi yapmazsam bir daha asla yapamayacağımı biliyordum. İçime titrek bir nefes çektim ve belki de ömrüm boyunca boynuma zehirli bir sarmaşık gibi dolanacak o sözleri söyledim. "Ayrılmak istiyorum." İlk an gözlerinden garip bir ifade geçse bile hemen sonra toparlanıp gür bir kahkaha attı. "Güzel şakaydı,film taktım izleriz diye içeri geçiyorum sen de gel." Kahkaha atsa bile sesinden gerçek olduğunu anlayan ama inkar etmek için direnen bir tarafının olduğunu anlamıştım. "Şaka yapmıyorum ,ayrılmak istiyorum anla lütfen beni." Lütfen anlasın dedim içimden ,derdimi görüp, beni bu için de kaldığım araf'tan tutup çeksin dedim. Ama o sadece durup gözlerime baktı. "Böyle olsun istemezdim ama her şey çok hızlı gerçekleşti, ben bu ilişki adına yanıldım." Sözcükler dilimden bir zehir gibi döküldü ve beni de zehirleyerek aktı. "Ben bir şey yaptım değil mi güzelim?Bilmeden üzdüm seni. Söyle ne olur. Bilirsem düzeltirim bir daha asla üzmem seni. Yeter ki terk etme beni ,yeter ki sen de gitme." Titreyen göz bebekleri ,ellerinden kayıp gidecekmişim gibi elimi tutmaya çalışan elleri... Aslında bitiğimizi o da biliyordu ama bunlar son çırpınışlardı. ☆ Hikaye şarkısı:İkiye on kala-bütün istanbul biliyor.🌸 #başlangıçtarihi: 09.08.20