Rozpaliliśmy kolejne kłamstwa, żeby móc spędzić ze sobą naszą ostatnią chwilę. Trzeci tom serii "Liars".

- Status - znów to okropne pytanie, przez które dostaje dreszczy - Twój status, dziewczyno! - Mężatka - warczę, reszta ustawionych w szeregu Ziemian sztywnieje. - Jego klan? - wzdycham, wreszcie unosząc wzrok. - A jak myślisz? - podnoszę spojrzenie na masywną sylwetkę strażnika - Od wczoraj się raczej nie zmienił. - Jego klan?! - krzyczy mi prosto w twarz aż moje kasztanowe włosy lecą w tył. - Wojownik - zakładam ręce na piersi i trzepoczę rzęsami - Numer miseczki stanika również mam podać? Zignorował moje pytanie zadając kolejne, lecz ja w kącie, w ciemności dostrzegam postać. Poznaję ją od razu przez jego dumną postawę, nonszalancję z jaką opiera się o ścianę oraz założone na twardą klatkę piersiową ręce. Kątem oka zauważam uniesioną do ciosu rękę, ale patrzę tylko na niego, na tę zmorę, istnego Księcia Ciemności. Tę wspaniałą okładkę wykonała _CoverLover_ Kochani, Klan Wojowników zostanie wydany!

-Dupek - chłopak odwrócił się ze wściekłością. -Przepraszam mówiłaś coś do mnie? -Nie widziałeś, że mnie potrąciłeś? - powiedziałam wkurzona, zbierając z podłogi wszystkie notatki, które dała mi nauczycielka. -A za kogo się uważasz, że w ogóle do mnie się odzywasz? -Lepsze jest pytanie, kim ty jesteś, myśląc, że jesteś ważniejszy od innych? - spytałam, wstając z podłogi. Chłopak podszedł do mnie, zabijając mnie wzrokiem. Miałam wrażenie, że zaraz mnie uderzy. Jednak on przypatrywał mi się nadal z nutą ciekawości i intrygi. Zacisnął usta w wąską linię. -Lepiej się pilnuj. Rodzice Rosie mają dobrze płatną pracę, jedyne co musieli robić to co jakiś czas przeprowadzać się. Kiedy przeprowadzili się do Seattle, Rosie po raz kolejny musiała zmierzyć się z nową szkołą. Już pierwszego dnia staje się tą, która postawiła się szkolnej gwieździe futbolu, czyli Nathanowi, obiektowi pożądań. W rzeczywistości się nienawidzą, ale inne okoliczności, w których się poznają, zupełnie zmienią ich oboje. Czy wyjdzie to im obojgu na korzyść?

- Gówno wiesz, myślisz, że jesteś jakaś wyjątkowa? Oświecę cię. Nie - podniosłem głos. - Może i wyżaliłem ci się, ale to była tylko chwila słabości. Może przez chwilę myślałem, że jesteś warta poznania, ale teraz wiem, że nie jesteś nic warta - wykrzyczałem. - Wiem, że tak nie myślisz. Kiedy się pocałowaliśmy pomyślałam, że może...- zaczęła nie pewnie, a jej oczy zaszkliły się. - Haha, no proszę cię. Że może co?! Myślisz, że raz czy dwa się pocałowaliśmy i może zostaniesz moją dziewczyną? Hahaha nie słyszałem bardziej absurdalnej rzeczy. Całowaliśmy się, bo miałem na to ochotę. Bo nie było żadnej innej obok. Jak nie ty to inna, nie jesteś żadnym wyjątkiem. Jesteś taka łatwa jak inne, gdybym chciał to bym cię przeleciał w tej łazience, w której skończyło się tylko na palcówce. Jesteś taka naiwna Muss! - krzyknąłem, a po policzkach dziewczynach zaczęły spływać łzy. Odwróciłem głowę w stronę okna, tak aby nie patrzeć na dziewczynę i wziąłem głęboki oddech, żeby się uspokoić. - Nie, nie myślałam o tym, żeby zostać twoją dziewczyną. Chciałam tylko pomóc ci naprawić to co już zepsułeś, tylko tyle. Ale wiesz co, miałeś rację. Jesteś cholernie zepsuty. Nie zasługujesz na miłość, Michael miał rację, zdechniesz sam, a wtedy ja nie będę miała żadnych wyrzutów, ponieważ chciałam ci pomóc, Luke - powiedziała dziewczyna cicho po czym opuściła pokój. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Życie będzie im rzucało kłody pod nogi, ale gdy zrozumieją, że się kochają i bez siebie nie przetrwają będą musieli o siebie walczyć, aby za wszelką cenę być razem. Ale czy to będzie na tyle proste, aby było możliwe? ZAKOŃCZONE! DRUGA CZĘŚĆ: You Saved Me.

Wspomnienia powinny być moim najlepszym przyjacielem i z radością powinnam do nich wracać, jednak tak nie jest. Tutaj miałam zacząć swoje nowe życie. Przeszlość miała zniknąć, a przyszłość miała stać otworem. AUTOR: NY&Fabsiak OKŁADKE ZROBIŁA: larryisbiglove

Boje się każdego bliskiego spotkania z rodziną, boję się zaufać innym ludziom, ale najbardziej boli mnie fakt, że kiedyś zobaczę Brooks'a i nie świadoma swoich uczuć mogę ponownie zacząć coś do niego czuć, a kiedy usłyszę jego głos, moje nogi ugną się pode mną, nie pozwalając odejść. Ale czy obawiam się słusznie? AUTORKI: Ny&Fabsiak OKŁADKE ZROBIŁA: larryisbiglove

Było dosyć ciepło jak na trzecią w nocy. Wracałam sama z imprezy od mojego chłopaka. Byłam zmęczona i uznałam ze pójdę na skróty, skręciłam w jedną z ciemnych uliczek. Podążając przed siebie usłyszałam znajome krzyki. Nie jest to kolejna historia o tym jak porywacz zakochuje się w uprowadzonej. To historia różniąca się od innych, jedyna w swoim rodzaju... ZAPRASZAM DO CZYTANIA :) Okładkę wykonała Marlena1999 polecam wszystkim, sprosta waszym wymogą i zrobi wspaniałe okładki. #14- Thriller- Tajemnica 15.08.17😍 #17 - Thriller - Tajemnica 14.08.17 #19 - Thriller- Tajemnica -15.06.2017🙈😍

Czy zastanawialiście się kiedyś nad sensem swojego życia? Myśleliście o przyszłości? Głupie pytania, prawda? A jak zareagowalibyście, gdybyście mieli kochającą rodzinę, dobrą szkołę, zapewnioną przyszłość, wspaniałych przyjaciół i nagle ktoś powiedziałby wam, że jesteście chorzy na ostrą białaczkę szpikową? Tego doświadczyłam właśnie ja. Ułamek sekundy zmienił moje życie na dobre. Myślałam, że to już koniec. Oczywiście lekarz powiedział mi o chemioterapii i przeszczepie. Dla mnie było to już obojętne, jednakże dla moich rodziców postanowiłam walczyć, choć byłam negatywnie nastawiona. I nagle do mojego życia wkroczył pewien uroczy blondyn. To on pokazał mi, że warto walczyć do końca. To on pokazał mi, że nie można się poddawać. To on pokazał mi, że Życie Jest Piękne.

Obróciłam się do Michała i przez zamglone łzami oczy dostrzegłam uśmiech. Wciąż się do mnie uśmiechał. Napis na koszulce i kolorowe włosy jeszcze bardziej mnie rozkleiły. Oparłam głowę o jego pierś i oplotłam go w talii, złączając moje dłonie za jego plecami. Poczułam jak głaszcze moją głowę jedną ręką, a drugą kładzie mi na plecach. Nagle trzecia dłoń powędrowała gdzieś obok mojego ucha, lecz była to inna dłoń. Chłodniejsza i mniej delikatna. Jej właściciel podrapał mnie za uchem i szepnął: -Na pewno nie jest tak źle, jak myślisz, że jest. story by mmonixon