Vücudumdaki ağrı... Kalbimdeki sızı beni baştan aşağıya doğru dibe çeken karanlık... Gözümdeki bir damla içimden aktı ve vücudumu yaktı. Çıplak vücudumdaki titreme beni öldürmeye yetti. Karanlık zincirlere dolanan ayağım kalbimi yakıp geçiyor... İçimden gelen ağlama duygusu buz maviler tarafından bastırılıyordu... +++ "Hayatımda en nefret ettiğim gözler sesin gözlerin... Senden nefret ediyorum bırak artık beni." Umursamaz gözleri beni dinlemiyormuş gibi bakıyordu. Bir adım atarak bana yaklaştı. Elini kaskatı kesilen vücuduma dokundurdu. Kirlenmiş bedenimin ona ait olduğunu gösterir gibi bana sarıldı. "Sen, Sev yada sevme... Artık benim zindanımda hapsoldun... Bundan sonra benim zincirlerim senin bileğinde ve sen zincirlerini kırdığın gün ben de ölürüm... O zamana kadar hapishaneme hoşgeldin bebeğim..." Son sözlerini söylemişti. O artık benim zincirimdi ve ben onun hapisanesin de sonsuza kadar ölü gibi yaşayacaktım. ++++ İmkansızları yaşamakmıdır sevmek? Yoksa severken imkansız mıdır yaşayabilmek? Zor mudur gözlerine bakarken sevgiyi görmek? Yoksa sevgi midir gözlerindeki tek gerçek? Kolay mıdır bir anda vazgeçip gitmek? Yoksa gitmekten vazgeçip sevmek mi gerek? Özlem Mimar