"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

Damarlarında akan kanın alyuvarları bile hırstan varolmuş bir balerin, yaşama tutunmasını sağlayan farahını kaybederse ne olurdu? Sahra'nın tek emeli başarılı olmak ama aynı zamanda mutluluktan mahrum kalmamaktı. Herkes birer birer giderken, tek bir kişinin varlığı ona yeter miydi? Hiç olan bir anda hep olabilir miydi? Gidenlerin ardından gelenlerle hayata tutunmak daha mı kolay olacaktı? Belki de asır milyon yılda ilk defa; gelen gideni aratmayacaktı... -Hikayenin kapağı; önyargılıların okumaması için özellikle seçilmiştir.-

'' Sen...senin annen nerede?'' diye heyecanla sordu.Çocuk daha ağzını açamadan arkasından tutulup çekildi. Barış kollarından alınan küçük kopyasını kimin aldığına bakınca dünyanın durduğunu hissetti. Elif... Karşısında hala ilk günkü kadar güzel ama artık anne olan Elif'i görünce feleği şaştı. Çocuğu kucağına hapsetmiş , kafası aşağıya eğik '' Af edersiniz oğlum sizi başkasıyla karıştırmış. Kusura bakmayın.'' dedi. Daha Barış cevap veremeden yoldan geçen taksiyi durdurdu. O arabaya binerken kucağındaki çocuk '' Baba!'' diye bağırıp ağlıyor , kollarını Barış'a uzatıyordu. Barış yaşadığı şoktan kurtulup bir iki adım atana kadar Elif arabaya binmişti. Ama kapı açıktı. Barış bağırdı. '' Elif'im! Buldum seni Elif'im , artık bırakmam!''

Geçmişinden ona kalan siyah, mat bir çakmak. Hatırlayamadığı, arada bir kabusa dönüşüp onu nefes nefese uyandıran anılarla büyüdü. İntikam, damarlarında soğuk bir kan gibi akarken onu kınayan gözler karşısında boyun eğmedi hiçbir zaman. Bir kedinin kıvraklığına, panterin sessiz adımlarındaki hırçınlığına sahip. O, Alya Altun. Geçmişi, bir çift gri göz aracılığıyla gelecekle birleşirken nefret ve intikam duygularından daha farklı hisler öğrenecektir. Aşk gibi. --- Tanıtım filmi hikayenin ilk bölümünde mevcuttur.

#1 Romance (18.03.2019) #3 Love (28.03.2019) Wattys2015 & Wattys2016 Kazananı ❝Mayıs Sinekleri, ilk sevişmelerinde ölürlerdi. Eşlerine son armağanları, son nefesleri olurdu. İhanet nedir bilmezlerdi onlar, birbirlerine sadık kalarak göçüp giderlerdi bu dünyadan. Mayıs Sinekleri, aldatılmış bir adamın tek tesellisiydi âdeta. Geçmişi, hislerini köreltirken bir kalbi olduğunu unutmuştu o adam. Yenik düşmüştü, çaresiz kalmıştı, kimsesizliğe mahkûm edilmişti. Kimseye güveni yoktu onun, o duygularını çelikten bir mezara gömmüştü. Dengesizdi, vurdum duymazdı, korkutucuydu. Yaşadıkları onu bambaşka bir adam olarak yeniden yaratmıştı. Bütün kadınlar onun gözünde aynı kefedeydi artık. Kurnazlardı, yalancılardı ve acımasızlardı. Her birinden nefret ediyordu. Fakat bir gün kader onun karşısına bambaşka bir kadın çıkarttı. O bir armağandı, ama adam her defasında o armağanı acımasızca kırdı. Önyargıları gözünü bürümüştü, bu yüzden gerçekleri göremiyordu. Oysaki o kadın, ihanet nedir bilmeyen, son nefesine kadar adama sadık kalacak kişiydi. O kadın, adamın Mayıs Sineğiydi.❞

ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

*Kitap olduğu için bölümler kaldırılmıştır. Kutup Yıldızı Ephesus Yayınları farkıyla artık raflarda! 😌 Serinin 3 cildini bu kitap kapsamaktadır. Seri 6 kitap olacaktır. "Çünkü sen galaksinin en derinlerinden benim kalbimi aşkınla, parıltınla aydınlatmaya geldin Kutup Yıldızı." Yayınlanmaya başladığı tarih: 29 Mart 2014. Tüm hakları saklıdır. ©

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.