Bizim hikayemizin olağanüstü bir güzelliği yoktu. Olağanüstü kişiler, olağanüstü olaylar... Hiçbiri. Ama bizim hikayemizdi ya... Bu en güzeliydi. Bu, o gülünce kalbimin deli gibi çırpınışının, ne kadar kırılırsak kırılalım dönüşümüzün hikayesiydi. Bu bir kızın aşkı öğrenişinin, bir oğlanın aşkın ta kendisine tutulmasının hikayesiydi. Bu, bizim hikayemizdi. -- Bu hikaye, iki komşunun hikayesi. İki aşığın hikayesi. İnsanların severken yaptığı saçmalıkları anlatan bir hikaye. Koltuklarınıza kurulun, çünkü vakit, âşık olma vakti. -- Telif hakları tuvaletimizin klozetindedir. Bu hikayeyi başka bir yerde görürseniz uyarın lütfen. Not: Şu an düzenlenmektedir. Bu yüzden olaylar arasında bağlantı kuramazsanız şaşırmayınız.

Karanlığı buselerken yürek yuvamın en köşesini, gece karası gözlerinin gri buğusunda boğuldum. Gözlerine açılan yeni odacıkta siyah bir kapı buldu kalbim, içinde ben vardım. Karanlıklar içinde savrulduğumu sanarken meğer karanlığa savruluyormuşum, orada da ben vardım. O gece yeniden tanımlandı gözleri zihnimde. Siyah bir gecenin içinde daha siyah bir gölge olduğunu o gece anladığımda, ben yine oradaydım. Gözlerinde yaşattığı benliğim kalbine doğru savrulurken, ben onunla birlikte, oracıktaydım.

Tanıtım Filmi; https://youtu.be/DK4Ybw5F2z4 Rüya'nın tek suçu sevmekti. Nereden bilebilirdi ki o ağır sözleri duyacağını? Nasıl bekleyebilirdi ki duygularının ayaklar altına alınacak kadar basit algılanacağını? O sadece sevmişti!! O sadece Toprak'ı sevmişti!! Bu yüzden karar verdi. Değişecekti!! Toprak'tan intikamını alacaktı. Aynı şeyleri onada yaşatacaktı. Nasıl bir hismiş ona da tattıracaktı!! Her şey Rüya'nın istediği gibi mi gidecekti yoksa sarpa mı saracaktı? Zaman aşkı mı intikamı mı galip getirecekti? Hepsinin cevabı zaman da saklıydı. Zaman bu yüzden onlar için çok önemliydi...

Bir cinayet. İki görgü tanığı. Ve tıpkı kâbuslar gibi bitmek bilmeyen olaylar. Karanlıktan çıkmak istiyorlar ama karanlık üstlerine çökmüş, ruhlarıyla harmanlanıp vahşi bir hayvan gibi kemiriyor zaten tükenmekte olan aydınlığı. Bu hikayede sorulması gereken asıl soru şu; Karanlık bir gün aydınlığa çıkabilir mi ?

Bir mafya kadının hikayesi

Çarptığım beden yere düşecekken refleks olarak onu tuttum . Kimi tuttuğuma baktığımda bir kız olduğunu gördüm. Onun dengesini sağlayıp hemen ellerimi çektim. kızı baştan aşağı süzdüğümde Çok güzel bir kız olduğu hemen anlaşılıyordu . Bana şaşkın şaşkın baksa da Kesin bana bilerek çarpmıştı. Ne olucak bu kızların hepsi vermeye meraklı. kızın kulağına doğru eğilip "İstersen bu günü sana ayırabilirim. Beraber güzel dakikalar geçiririz." dedim. Demedim mi bu kızların hepsi vermeye meraklı diye yüzünde bir gülümseme oldu. Tabi ben de güzel bir gülümsenme oldu. Bu gülümsemeleri yok eden tokat sesiydi. Ve çıkan tokat sesinden sonra yüz ifadesi kızgın bir hal aldı. Sonra çıkış kapısına doğru ilerleyip okuldan ayrıldı. Kız bana tokat atmıştı. O kız bana tokat atmıştı. Kim oluyordu da tokat atıyordu. Ama attığı tokatın hesabını ödeyecek. Maskeli kız ve Benim masalım hikayeme de şans vermeyi unutmayın. Eminim beğeneceksiniz. Kapak yapımı Thangelwings303 tarafından 😁

''Belkide babam yerine annem olmalıydı yanımda.'' ''Neden?'' ''Çünkü her gün biraz daha karanlığa çekiliyorum.'' ''Karanlık olmak istemiyor musun?'' ''Hayır ben sadece Duru olmak istiyorum.''