"Ben eksiğim Kedi Göz. Üzerim seni, üzdükçe de hırçınlaşırım. Çok kanarsın be Pera, sen bu aşka dayanamazsın." ¤¤¤ İntihar eden piyanist sevgilisinin başkahramanı olduğu romanı en çok satanlar listesine girince Pera'nın yaşantısı ister istemez değişti. Mesela önce çalışmaktan nefret ettiği cemiyet dergisindeki işinden istifa etti, insanlarla neredeyse tüm ilişkisini kesti ve kendini film izleyip evde pineklemeye verdi. Kitabının yarım bırakılmış bir bölümle sonlandığını savunan editörü ve okurları devam etmesi için ısrar ettiler. Ama Pera, inatla hikayenin Berran'ın ölümüyle bittiğini ve artık yazamadığını söyledi. Uyku sersemi olduğu bir sabah gelen okunmamış hayran mektuplarının olduğu kutuya çarptı. Acıyla ayak bileğini tutarken ileriye savrulan mavi kağıt dikkatini çekince eğilip kağıdı aldı hışımla. İstemsiz bir gülümseme belirdi yüzünde sanki olacakları hissetmiş gibi. Ve defalarca tekrarladı kağıttaki soruyu. "Yazamayan yazara ne denir?" ¤¤¤ "Bu seni de sürükleyebileceğim mutlu bir son değil. Ben karanlık sonumu gördüm Pera." "Yanlış. Senin değil, bu bizim sonumuz."