Een vervolg op My American Apparel Underwear en Stole my heart, maar is los te lezen. Is minder leuk, maar het kan. Liv is het middelste kind van de familie Roberts. Ze is een combinatie van haar oudere broer Blake en haar tweelingbroertje Levi. Ze is van plan om na haar studie Journalistiek een heleboel waarheden boven tafel te krijgen. Ze heeft een relatie met Matt, maar tussen de twee ontstaat steeds meer wrijving en irritatie. En dan is daar een reddende engel die misschien meer voor haar betekent dan ze zich altijd gerealiseerd heeft. Zac studeert aan de rockacademie en is vastbesloten om na zijn studie internationaal door te breken met zijn band die hij met vrienden heeft opgericht. Liv is zijn beste vriendin die hij dankzij zijn opa kent. Met zijn opa heeft hij een goede band, omdat die altijd voor hem klaargestaan heeft toen zijn ouders dat niet deden en zijn mening is belangrijk voor Zac. Niet dat Zac die ouders ooit gemist heeft. Althans, dat zegt hij, want hij wil niet overkomen als een sullig eitje. En dan verandert er iets tussen Zac en Liv en is niets meer wat het lijkt. Kunnen ze dit overleven of is dit de genadeklap voor hun vriendschap?

Road - ja, Road - kent de knapste jongen van school, Ash, al jaren. Waar andere meisjes kwijlen als hij langsloopt, moet Road niets van hem hebben. 'Mijn handen jeukten altijd om zijn neus te breken, om iets aan dat perfecte gezicht te doen. Hij was gewoon te knap.' Ze heeft geen cliché-verliefdheid op de jongen, maar er is ook geen echte haat tegenover hem. Ze vindt hem vooral irritant. En omdat ze normaal doet tegen Ash, raakt hij gefascineerd door haar. Dat ze sinds kort een relatie heeft met Ash' broer Nolan maakt het er niet beter op. Het is niet dat Ash verliefd op haar is, maar hij vindt haar boeiend. Boeiend genoeg om achterna te zitten en zijn best te doen om haar voor zich te winnen. Hij sluit een weddenschap af met Road. Als Ash wint en ze voor zijn charmes valt, dan gaan ze op een date. Maar als Road wint, dan mag hij haar nooit meer lastigvallen. ** Let op: Het zal cliché zijn, dus als je daar niet van houdt, verzoek ik je om nu gillend weg te rennen. Nu kan het nog. Ik heb nog geen idee of het 16+ wordt of dat het ook geschikt is voor jongere mensen. Voor nu wel, al zal het waarschijnlijk wel wat tammer zijn dan bijvoorbeeld Niets is wat het lijkt. Hoogste rating: #2 in tienerfictie.

Amanda Piper, wat valt er over haar te zeggen? Ze heeft het karakter van een 4 jarige: ze is enorm hyper, altijd aan het praten en ze heeft natuurlijk ook haar dagelijkse dutjes nodig. Ook heeft zij, zoals de meeste 4 jarigen, nog nooit een vriendje gehad. Niet dat ze dat niet wilde, god, ze was er helemaal klaar voor. Maar ze had soms de nare neiging om jongens per ongeluk af te schrikken.. Maar haar ó zo beroemde (niet echt natuurlijk) beste vriend Mark wilde haar wel helpen om de jongen van haar dromen te krijgen. Levi. Levi was volgens Amanda alles wat goed was in de wereld. Ze zou uren, nee jaren, over hem kunnen dromen. En dat deed ze ook, vaak. Maar stiekem droomde ze ook van een andere jongen. En dat ging fout. Dit boek mag niet worden vereenvoudigd of gekopieërd, op geen enkele manier dus. Stom toeval kan natuurlijk gebeuren maar als ik erachter kom dat mijn verhaal gekopieërd word zal ik dat uiteraard aangeven bij wattpad.

Arwen Westerveld heeft het niet altijd even makkelijk thuis. Haar ouders - vooral haar vader - zijn groot fan van Lord of the Rings. Dat is dus ook de reden dat ze vernoemd is naar een Lord of the Rings personage en dat haar huis volledig in het teken van Lord of the Rings is ingericht. In principe gebeurt er niet veel bijzonders in haar leven, maar als ze op een dag oog in oog staat met de populairste, knapste en meest gewilde jongen van school, en hij haar ook nog eens een apart verzoek doet, verandert er een hele boel... ✨ Copyright © 2015 Mabel (@UndetectedPrincess)

The Love Project. Het enige echte project om de liefde van je leven te vinden. Schrijf jezelf of een kennis nu in. Word verrast en vind die ene persoon. Geen succes gegarandeerd.

Gabriella is wat je noemt een normaal meisje. Ze heeft haar gewone vrienden, een niets bijzonder leven en populariteit is het minste waar ze om heeft. Maar net zoals elk mens, draag ook zij haar eigen pijnlijk verhaal met zich mee ... Precies door al de pijn die zij kent, in haar korte leven, besluit ze om zich niet meer aan iemand te hechten. Zelfs niet aan haar vrienden. Want ze is er rots van overtuigt dat die haar elk moment ook ontnomen zouden kunnen worden. Haar vertrouwen om alles om haar heen is haar volledig ontnomen door de angst van verlies en verraad. Daarom is ze voor de meeste mensen om haar heen, eigenlijk een klein mysterie geworden. Want niemand weet wat haar grootste pijn is of wie ze echt is. Maar alles verandert op de eerste schooldag van haar derde middelbaar. Wanneer ze hem ontmoet en hij laat inzien dat opnieuw vertrouwen er niet voor zorgt dat wat je dierbaar is, je opnieuw wordt ontnomen. En stilletjes aan, maar zeker opent ze zichzelf voor hem. En dingen waarvan ze van dacht nooit meer over te spreken, nooit meer te voelen ... Die zijn plots erg vanzelfsprekend tussen hen in geworden. Maar dit verhaal is geen sprookje. Het leven kent geen 'happy ever after'. Want telkens wanneer je denkt gelukt te hebben gevonden, slaat het noodlot toe ... "Iemand etiketteren doe je snel. Maar iemand echt leren kennen... Neem je daar ooit de moeite voor?" ~Gardenia-triologie~ Alle rechten behoren mij toe!

Leyla (16) leeft in een wereld waar alle sterrenbeelden een aparte gave hebben, zoals gedachten lezen of onzichtbaar worden. Ze heeft een broertje met het sterrenbeeld Leeuw, en leert Marco kennen, wie ook een Leeuw is. Maar hun machtige gave brengt iets anders met hun mee, waar ze beide voor moeten oppassen... Ze heeft met allerlei gebeurtenissen te maken, welke haar leven totaal veranderen. En zonder dat ze het weet, ontmoet ze de liefde van haar leven.

“Mmm.. Oh Nate.. Mhmm,” kreunde Sienna publiekelijk. De hele pak moest toekijken hoe onze toekomstige Alfa zijn ‘mate’ officieel heeft gemarkeerd. We keken toe hoe hij haar ter lijf ging. Alles wat ik had gevreesd kwam uit. Het leek alsof mijn ogen een vroege dood hebben meegemaakt. Mijn rode aders van mijn ogen spatten bijna uit door het gebrek aan zuurstof. Het gevoel dat jouw longen opeens konden klappen, het gevoel dat jouw hart wilt exploderen, het gevoel dat jouw hart langzaam stopte met kloppen… Na Nate’s inspanning zocht hij iemands blik in het publiek. Zijn ogen gingen van links naar rechts en helaas kruisten onze blikken. Hij grijnsde met een overwinnende blik. ‘Stella, het spijt me..’ fluisterde mijn wolf vanbinnen. Het was niet haar schuld. Het was mijn schuld. Ik was degene die Nate heeft afgewezen. Ik en niemand anders heeft de Alfa afgewezen door slechts drie woorden. “Ik haat jou.”