Bazı vedalar mezar taşına yazılmaz... Çünkü o ayrılık, hâlâ yaşayan bir şeydir. Bir kadının düğün günü kaybolması, sadece bir yok oluş değildir. Bir adamın ruhunu söken, kalbini zehirleyen, gözlerini karartan bir yaradır bu. Savaş, o gün öldü aslında. İçinde bir öfkeyle, sormaya cesaret edemediği sorularla kaldı. Ve cevapsızlık... Onu başka birine dönüştürdü. Sert, sessiz, acımasız... Yaralı bir adam artık. Üç yıl sonra... Kapanmamış defterler açılıyor. Ve karşısına çıkan o gözler... hâlâ aynı. Ama Savaş artık o eski adam değil. Ve onun sessizliği, bir intikamın ayak seslerini taşıyor. Gerçek, zannettiğinden çok daha karanlıksa ne yaparsın? Aşk geri dönerse... İhanet sandığın şeyin altında başka bir hikâye varsa... Ve gerçek, yüreğine saplanan en keskin bıçaksa... Ne yaparsın? İhanet mi? Aşk mı? Yoksa ikisinin arasında incecik, kanla yazılmış bir çizgi mi var? Hiçbir şey göründüğü gibi değil. Ve bu hikâyede, merhamet yok. Sadece bedel var.