"Birden ayağım kenarda duran taşa takıldı ve dengemi kaybettim, düşüyordum. Soğuk hava yüzümü yalıyordu. Bütün kötü düşüncelerden arınmıştım. Hafifliyordum sanki. Suya öyle şiddetli çarptım ki bir an için kafamın gövdemden ayrıldığını hissettim. Su buz gibiydi. Ellerimi ve ayaklarımı hissedemiyordum. Suyun derinliklerine doğru çekiliyordum ama bir gariplik vardı; akciğerlerime su doldukça rahatlıyordum. Suyun altındaydım ve nefes alıp vermeye başlamıştım. Bu rüyayı belki de yirminci görüşümdü."

Tarot ve Rae, geçmişte olan olaylardan sonra, birbirlerinde yeni yeni keşfettikleri katmanları incelerken, o olaylar onları yalnız bırakır mı? Bir eski sevgili, bir kuzen, sürekli tartışıp barışan bir çift, eski bir arkadaş, alkol, çeteler, kavga... Dramadan uzak duramayacaklar fakat dramanın getireceği sonuçlara katlanabilecekler mi? Tarot ve Rae çifti, önceden aştıkları tüm o güçlüklere rağmen, kendi mutlu sonlarına ulaşabilecekler mi? Yoksa hepsi, belli insanların patlatmaktan çekinmeyeceği, kocaman bir hayal balonuyla havaya karışıp; camdan bir kavanoz kadar kolay mı yok edilecek?

Tarot veya herkes tarafından bilinen adıyla Serpent, evden kaçtığı sırada bulduğu Brianna'yı evine alır ve kısa sürede çok yakın arkadaşlar haline gelirler. Babası Brianna'yı geri istemektedir ve bunun için Serpent'le bir anlaşma yapar. Koruma karşılığında kızını geri verecektir. Ona bu kadar yakın olan kızın sırları vardır ve sırlar ortaya çıktıkça, Tarot onu asla babasına geri veremeyeceğini anlayacaktır. Jamie, neredeyse sıradan bir kızdır. Bir en yakın arkadaşı ve kendine göre bir eğlence anlayışı vardır. Bir barda çalışmaktadır ve bu yüzden, iş çıkış saati gece yarısını geçmektedir. Karanlık sokaklardan geçerek ve kestirmeleri kullanarak eve gitmek ister. Bilmediği şey ise, parkta karşılaşacağı durumdan sonra hayatının değişeceğidir. "Ne bir beklenti, ne de bir zorlama. Sadece bir itiraf. Geç fark edilmiş bir gerçek. Söylenmesi gereken bir söz."

“Ne güzel papatyalar; bembeyaz” diye düşündü yatak odasının tek penceresinden bahçeye bakarken Deniz. Belki de aşağı inip biraz toplamalıydı, evine neşe getirebilirlerdi. Topu topu 1 odası, bir kutu mutfağı, bir salonu ve bir banyosu olan evin tüm duvarları nem yüzünden çürümüştü. Yatak odası yırtılmış, bordo duvar kağıtları ile Deniz’in üstüne üstüne geliyordu. Her sabah kalktığında kırık bir aynada akşamdan kalma, mosmor kesilmiş yüzünü görmek onu rahatsız etmeye başlamıştı. Belki de her akşam içmeyi bırakmalıydı artık, böylece salonda bazıları kırılmış, bazıları yarım bırakılmış halde duran bira ve şarap şişeleri de olmazdı. Gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Uyumaya çalıştı, uyuyamadı. Onu rahatsız eden birşeyin varlığını rahatça hissedebiliyordu Deniz. Burnuna kadar çektiği koyu kahverengi-mor çizgili battaniyeyi hızla üstünden attı ve gözlerini bir kabustan uyanırmışcasına açtı. Sert yatağında hızla doğrulup etrafına baktı. Kırık aynanın altında, siyah bir kazağın arasında sarı kapaklı günlüğünü gördü. İçinde bir rahatlama hissetti, ardından yine bir karamsarlık çöktü üzerine. Devrim geldi aklına, onun kazağıydı günlüğünün üstünde duran kazak. İki gece önceki tartışmadan sonra burada unutmuş olmalıydı. Elini sarı günlüğün üzerinde yavaşça gezdirdi. Kapağını açıp açmamak konusunda kararsızdı. Açtığında karşılaşacağı şey onu korkutuyordu. Bir an için durdu. Derin bir nefes aldı. O, bunu yapabilecek kadar cesurdu.

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

Gözlerinizi kapatıp yatağınızda yan döndüğünüzde, sol tarafınızdaki boşluğu doldursun diye değil, boşluğu daha çok hissedin diye var bu mektuplar. Bu kadın, parmak uçlarını kazıttığı için yazıldılar.