Kujonka, lamuska, słaba, brzydula... Padały już różne przezwiska w moją stronę. Wcale nie jestem słaba, ani brzydka, czy też lamuska a to, że dobrze się uczę to nic złego prawda? Właśnie! * - Czego chcesz? - wychrypiałam do szkolnego przystojniaka, który właśnie przytrzymywał mnie pod ścianą, koło szkolnych szatni. - Ciebie! Najchętniej teraz, w łazience na jakieś dziesięć minut... - mruknął nad moim uchem, dziwnie się uśmiechając. - allle... - zacięłam się, głośno przełykając ślinę. Chłopak nagle wybuchnął głośnym śmiechem. - Myślisz, że mogłaby mnie pociągać taka łamaga jak ty? - uśmiechnął się pokrzepiająco. Było mi smutno, ale bardziej czułam wzrastającą we mnie złość. - NIE! - odpowiedział za mnie - Nigdy nie mów nie... - mruknęłam cicho. Brunet zwijał się już ze śmiechu. - TY! Myślisz, że... komuś możesz się spodobać? - wytarł jedną pojedyńczą łzę, wywołaną śmiechem. - Tak. - mruknęłam. - Stawiam wszystko, że w ciągu miesiąca... - Stoi! - przerwałam mu, nawet nie wiedząc co powiedziałam. Chwila! O BOŻE...

Moja historia rozpoczyna się wyśmienicie. Nazywam się Amelia Collins. Jestem zwyczajną dziewczyną. Mam 19 lat i staram się czerpać z życia jak najwięcej. Wszystko się jednak zmienia pewnej nieszczęsnej nocy, podczas której znalazłam się w złym miejscu i czasie. Nocy, w której zostałam porwana. ________ Jest to moje opowiadanie. Nie kopiować!1 Najwyższe notowania: #1 w "o wampirach" DZIĘKUJĘ! ;D