Herşey hayel ürünüdür ve bu kitapta arkadaşlık vardır.Bu kitaptaki karakterler gizem peşindedir iyi okumalar...

Dikkat Etmeyin Bağımlılık Yapmaz. "O sabah Ziya Holding'te her şey alışanın aksine ilerliyordu. Durup dururken çıkan tartışmaların ardından değişen konumlar; Güney ile Zeynep'i bir araya getirdi. Bütün holdingi sert tavırlarıyla etkisi altına alan adamın enteresan alışkanlıklarını kontrol edebilmek için direnen Zeynep'in kendince katı kuralları vardı. Mesela, kimse onun mavi saçlarına karışamazdı. Ama Güney bunu yapmış, sıradanlaşmasını sağlamıştı. Ya da, olmak istemediği yerde tutmuş; bunu ona zorunluluk saymıştı. Daha doğrusu, şıkları elemesinde yardımcı olarak; doğru yol olarak saydığı kendisine bağlamıştı kızı. Habersiz çekilen fotoğraflarını paylaşmış, gizlice evine girmiş, eğer bir eşyası kaybolursa sorumlu olmadığını söylemişti. Anı defterini doldurmasında da çok yardımcı olmuştu. İlk sarhoşluğunu yanında geçirdiği adam, Zeynep için özel sayılırdı. Peki, ona hayatını adayabilir miydi? Her sabah içki içerek güne başlayan bir adamla yaşayabilir miydi? İşten başka hobisi olmayan, sevdiğinde ne yapması gerektiğini bilmeyen Güney'in çabaları sadece kendi içinde devam ediyor, kendini kimseye kanıtlayamıyordu. İkisi de, uğurlarına biçilen gökyüzünden haberdar değildi. Genlerine dahi karışan alışkanlıklar günü geldiğinde yok olur muydu, bilinmez ama; Kesin olan tek şey, bu efsanenin sıradan olmayan bir sonu hak ettiğiydi. 🎊 "Tesadüf denen şeylerin, mucizelere uydurulmuş kılıflar olduğunu da göz önünde bulundurursak, başıma gelen en güzel mucize sensin sanırım?" 21.05.2016:#775 Mizah 15.09.2016: #1 Mizah (Ver mehteri ver!) 16 Mayıs 2016- 2 Şubat 2017 (02:50) ©Tüm hakları saklıdır. Wattpad Platformunda ki ilk ve tek Çılgın Asistan adını taşıyan hikayedir!

Çarptığım beden yere düşecekken refleks olarak onu tuttum . Kimi tuttuğuma baktığımda bir kız olduğunu gördüm. Onun dengesini sağlayıp hemen ellerimi çektim. kızı baştan aşağı süzdüğümde Çok güzel bir kız olduğu hemen anlaşılıyordu . Bana şaşkın şaşkın baksa da Kesin bana bilerek çarpmıştı. Ne olucak bu kızların hepsi vermeye meraklı. kızın kulağına doğru eğilip "İstersen bu günü sana ayırabilirim. Beraber güzel dakikalar geçiririz." dedim. Demedim mi bu kızların hepsi vermeye meraklı diye yüzünde bir gülümseme oldu. Tabi ben de güzel bir gülümsenme oldu. Bu gülümsemeleri yok eden tokat sesiydi. Ve çıkan tokat sesinden sonra yüz ifadesi kızgın bir hal aldı. Sonra çıkış kapısına doğru ilerleyip okuldan ayrıldı. Kız bana tokat atmıştı. O kız bana tokat atmıştı. Kim oluyordu da tokat atıyordu. Ama attığı tokatın hesabını ödeyecek. Maskeli kız ve Benim masalım hikayeme de şans vermeyi unutmayın. Eminim beğeneceksiniz. Kapak yapımı Thangelwings303 tarafından 😁

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

"Kurallar mı??" Yere bakarken pis pis sırıtıyordum. Kızlara hareket etmeleri için başımla işaret ettim. Giriş kapısına yaklaştığımız sırada çocuğun sesini tekrar duymamla durakladım. "Bu okulun kuralları var ve kim olursanız olun, bu beni ilgilendirmez. Herkes bu kurallara uymak zorunda." Benim duraklamamla kızlar da duraklamıştı. Geri döndüm ve çocuğun yanına yavaş adımlarla ilerledim. Kızlarda beni takip ediyordu. Çocuğa iyice yaklaşmıştım. Çocuğa doğru döndüm ve konuşmaya başladım. "Biz, bizden başkasının kurallarına uymayız. Eğer ki bizi kurallarınıza uymaya zorlarsanız işte o zaman kendi kurallarımıza göre oynarız ve bu sizin için hiç iyi olmaz." Tekrar hareketleneceğimiz sırada bir başkası konuşmaya dahil oldu. " Neymiş sizin şu kurallarınız??" "Birinci kural: Bu çeteye asla bulaşma..(!)" --- Ada, Pamira, Yankı ve Gece dört en yakın arkadaş Hepsi birbirinden farklı ama onlar daima birbirlerine bağlılar Peki bilinmeyen gerçekler ve büyük sırlar bu güzel arkadaşlığı bozabilir mi?