Bir insan bir insanla aynı satırları aynı gözlerle okur da, aynı müzikte aynı ritme uyarak birbirlerinin kollarının içinde dans eder de, kulaklarını dolduran notaları aynı şekilde yorumlar, aynı hayalleri kurar da nasıl aşık olmazdı ki zaten... Vatanım Sensin'in 16. Bölümünden sonrası için kurgulanmıştır.
'Aşk mı?' diye yine de sordu Hilal, zira kulaklarına inanamıyordu. 'Ask.' dedi Leon, sakin. 'Memleket bu haldeyken?' 'Evet kücük hanim!' Bilmiyorlardı. Beklemiyorlardı. Hiç hazır olmadıkları bu yerde, bu zamanda aşk onları bulacaktı. Oysa biri ay, biri güneşti. Biri aksa diğeri karaydı. Biri batıydı, öteki doğuydu...
Adamın saçları, gün batımından bir esinti, kadının gözleri, okyanusun bir dalgası... "Seninle vicdanının olduğunu farkettiğinde anlaşabiliriz, Teğmen. Ve o gün asla gelmeyecek çünkü sen vicdanın olduğunun farkında değilsin ve bu gidişle olmayacaksın." Bana doğru bir adım attı ve, "Öyle mi?" diye mırıldandı. Daha sonra...