Wankelend sta ik op de rand van het dak. "Wat doe je hier, Serena?" vraagt de stem, dringend. Goudbruine ogen boren zich in het lichtblauw van de mijne. Met een trillende, schorre stem geef ik antwoord: "De schaduwen... ze roepen me." Nog steeds in zijn goudbruine ogen kijkend, zet ik een aarzelende stap achteruit en...
Mensen vertelden me altijd dat ik de glans in mijn ogen door niets of niemand mocht laten dempen. Ik denk dat ik niet besefte wat ze precies bedoelden, tot het ook werkelijk gebeurde. Mijn hele zestienjarige bestaan was ik een 'normaal' mens geweest. Tuurlijk, ook ik moest me door de uitdagingen van het leven heen w...