Antonio Rafael Del Piero, Yasemin Aktaş'a birkaç haftalığına birlikte vakit geçirmeyi önerdiğinde, genç kadın sadece takılacaklarını, sonra da herkesin kendi yoluna gideceğini düşünmüştü. Ama öyle olmadı. Yasemin, Antonio'ya aşık olup, İtalyan bir milyonerin bebeğine hamile kaldı ve birden ikisinin de tüm hayatı tepetaklak oldu.

22 yaşındaki Flora, Del Piero ailesinin en küçük kardeşi olarak el bebek gül bebek yetiştirilmiştir. Artık bu korumalı hayattan sıkılan genç kız, yalnızca bir geceliğine diğer herkes gibi çılgın ve genç olabilmek ister.. Bu masum eğlencenin bir şeytanın pençesinde bir oyuna dönüşeceğinden habersizdir... *BİR MİLYONERİN BEBEĞİ KİTABINDAKİ FLORA'NIN HİKAYESİDİR. CANAVARIN KALBİ BİTTİKTEN SONRA BAŞLAYACAKTIR.

Bir bey hikayesidir... "Beyim izlerini bulduk." Karısı hamile. " İşte bu iki cümle yüreğini söktü kanattı . O ki sevdiğini incitmemek için uzaktan sevmişti. Dokunamamışken sevdiği başka tende hayat bulmuş, sevdiğini yaban eller sarıp sarmalamıştı! O öldürnesinde kimler öldürsündü. Hüküm belliydi lâkin onlara kolay ölüm yoktu. Ölmeyecekler sürüm sürüm sürüneceklerdi...

Lütfen Dikkat! Bu hikaye Yalın Serisi'nin üçüncü kitabıdır. Hikayeyi anlayabilmek adına ilk iki kitabı okumanızı tavsiye ederim. İlk kitap Efsane, ikinci kitap ise Esmerim'dir...

Hayatı, işleri ve kendisi böylesine karmaşık bir adamdan kaçması gerekirken, Armağan tam tersini yapıp adama koşuyordu. Ateşe koşuyordu. Onu yakıp kül edecek ateşe. Ama ateşe de razıydı, yanıp kül olmaya da. Gönüllüydü bu sefer, bütün yaşayacaklarına. Aslı gibi gönüllüydü sevdaya, razıydı yanmaya. İçinde ilk kez hissettiği, yeni filizlenen sevdayla hazırdı savaşmaya, barışmaya, kazanmaya, kaybetmeye. En çok da sevmeye ve sevilmeye. Onun bilmediği şey ise, kendisi nasıl Aslı gibi yanmaya razıysa, kollarıyla kendisini saran adamda Kerem olup onun ardından diyar diyar gezmeye çoktan razıydı. Kerem gibi sevdasıyla yanmaya, yandıkça yakmaya hazırdı. Kerem gibi yanacaktı Ertuğrul. Aslı nasıl Kerem'in ateşinde küle döndüyse Armağan da Ertuğrul'un ateşiyle yanıp küle dönecekti. Herkesi, her şeyi yakar mıydı sevda? Yaşayıp göreceklerdi. Başlangıç #04.03.2016 Bitiş #11.10.2016 Kitaba şüpheyle başlayıp 'İyi ki okumuşum' diyerek bitiren çok okurcan gördüm.Bilindik hikayelerden sıkıldıysanız ve gerçek aşka inanıyorsanız...Hepiniz hoş geldiniz. Lütfen hikayeye şuna benziyor,buna benziyor tarzı yaklaşımlarla başlamayın. Her şeyi bir kenara koyun, derin bir nefes alın ve bildiklerinizden arının.Farklı birileriyle karşılaşacak ve tanışacaksınız.İnancım bu yönde. Keyifli okumalar diliyorum ve aramıza tekrar hoş geldiniz diyorum okurcanlar :)) Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.Kopyalanması ya da çalınması halinde yasal yollara başvurulacaktır. Tüm Hakları Saklıdır ® .Küfür,hakaret ve kitap tanıtımı içerikli yorumlar kaldırılacaktır! #22.01.2017 Genç Kurgu 1.Sıra #13.11.2016 Genç Kurgu 2.Sıra #08.11.2016 Genç Kurgu 3.Sıra

Hikayemiz güzeller güzeli Asiye ve Murat'ın aşkıyla başlasa da, Asiye'nin en az onun kadar güzel ve şeker kardeşi Asya ve Murat'ın yakışıklılar yakışıklısı kardeşi Mehmet'in zor aşkıyla devam etti. Okuyup destekleyen herkese teşekkürler. :) Murat & Asiye ''Geçmişin üzerine sünger çekemem, yaşadıklarımı unutamam ayrıca ben Karadeniz kızıyım ağzımdan laf bir kere çıkar.'' ''Sen ne kadar Karadeniz kızıysan ben de o kadar Karadeniz uşağıyım. Sen ne kadar inatsan ben iki katı inadım. O geçmişin üzerine süngeri bal gibi çekeceksin, yaşadıklarını da unutturacağım. Tükürdüğünü yalayacaksın.'' Öfkeme hakim olamayıp hiçte pişman olmayacağım o hareketi yaptım. O kendini beğenmiş yüz bu tokadı hak ediyordu. Mehmet & Asya Murat eniştem daha da gülmeye başladı. "Mehmet benim kardeşim. Amerika'dan yeni döndü de ben de yanımda getirdim bi işe yarasın diye." Anlamalıydım zaten aynı mavi gözlere o da sahipti. Uyuzluğum yine üzerimdeydi. Şoku atlatıp konuştum. Ciddi ciddi. "Senin için zor oluyor mu Mehmet?" O da aynı ciddiyetle cevap verdi. "Ne?" "Ailede ki tüm kötü genlerin toplandığı kişi olmak. Hani anlarsın ya abin ince ruhlu romantik ama sen tam bi öküzsün falan." Göz kırparak arkamı döndüm. Kasaya yürümeye başladım. Arkamdan eniştemin gülmeleri ve Mehmet'in homurdalanmaları eşliğinde..

"Sence ben çekici miyim?" "Can, bu nereden çıktı şimdi?" Kalçamın hafif altından tutan eliyle bacağımı sıkıştırdı. "Cevap ver." "Hayır, değilsin. Çok büyüksün, çok iri yarısın ve çok çirkinsin." Beyanıma kahkahalarla gülerken ona iyice yapıştım. Gülerken kısılan gözleriyle merdiven basamaklarını ıskalama ihtimali yüreğimi hoplattı. "Peki benim seni nasıl bulduğumu bilmek ister misin?" "Hayır, istemem." Sırıttı. Yanağında minik bir gamze belirirken kendimi ona tapınmamak için zor tuttum. Hakikaten tapılası gamzeleri vardı. Ulan utanmaz herif, zaten zenginsin, yakışıklısın, yeteneklisin, ağzın laf yapıyor, şimdi bu gamze ne? İnsan biraz utanır! Senin ne hakkın var bu kadar kusursuz olmaya? Kapak güzel, kitap mı kötü nedir yani? Evet efendim mutlaka bir arıza olmalı. Ne o ne? O arıza ne? Biri bana bunu açıklasın ya!

''Geç kaldım değil mi?'' diye sordum ümitsizce bakışlarımı tekrar ona çevirirken. Gözlerimin en derinine baktı. ''Bana söylediklerin... Çok kırdı beni, kendimi çok kötü hissettim Bahar, senin canını yaktığımı düşündükçe kendimden nefret ettim.'' Sessizce akmaya devam etti gözyaşlarım. Ne kadar çok kırmıştım onu böyle! Sonra devam etti. ''Geç kaldın belki evet... Ama geç kalmak her zaman... Yetişememek anlamına gelmez Bahar! Her şeye rağmen... Beni ne kadar kırsan da ben seni sevmekten vazgeçemedim.'' İçimde yeşermeye başlayan umutla baktım gözlerine. Gözleri hâlâ kırgın baksa da kızgın değildi. Sonra içten bir gülümseme belirdi dudaklarında. Gözlerinde aşkı gördüm. ''Eğer... Bir kez daha benden gitmemi istersen, eğer bir kez daha benden gitmeye çalışırsan...'' dedi gözlerimin tam içine bakarak. '' Ne kadar seversem seveyim, seni üzgün görmemek için giderim!'' dedi sertleşen bakışlarıyla.

Kendi halinde bir kız İlknur. Sade, farklı düşünceleri var. Hayat bir maraton ona göre. Ve yaşamak gerek çoğu zaman. Gereksiz şeylerle geçirmiyor ömrünü. Gereksiz şeylere itimat edenleri de pek sevmiyor. Ama bir serseri kendini İlknur'un hayatına zorla sokup, genç kızın baktığı her yerde bitmeye başlayınca kaçıyor İlknur. Onun gülüşü, onun tatlılığından kaçıyor. Bir türlü kabul etmiyor O'nu.. Ve yıllar geçiyor aradan. O'nun boşluğu büyük bir yara oluyor İlknur'da. Çıkıp gelse, boynuna sarılacak. Ve O, çıkıp geliyor. İlknur kaçamıyor, kaçmıyor bu sefer. Alıyor O'nu...gönlünün en derinine saklıyor.

Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.