"Mogę oficjalnie potwierdzić, że w dzisiejszych czasach kluczem do serca mężczyzny nie jest uroda, kuchnia, seks czy dobry charakter, tylko umiejętność sprawiania wrażenia, że nie jesteś nim zainteresowana." - "Dziennik Bridget Jones", Helen Fielding. - Czy mógłbyś...- Spuściłam wzrok, lekko zagubiona. - Zachować to w tajemnicy? - Dokończył konspiracyjnym szeptem, na który zjeżyły mi się włoski na karku. Był całkiem bystry, skoro przewidział to pytanie. Skinęłam lekko głową. - Jeśli zrobisz coś dla mnie. - Jego spojrzenie wydało się jeszcze głębsze niż dotychczas. - Co takiego? - Wyszeptałam z ciężko bijącym sercem. - Umówisz się ze mną. *Opowiadanie w trakcie powolnej korekty. Pojawią się nowe wątki i bohaterowie. Możliwe, że również więcej humoru i dialogów. Istnieje szansa, że kiedyś rzeczywiście będzie się nadawało do czytania.*

To tylko prosta historia o miłości, przyjaźni i spełnianiu marzeń. Jest Ona. Jest On. Jest miasto, w którym wszystko jest możliwe. Są ludzie, którzy marzą by ich powstrzymać. I są ludzie, którzy ich wspierają pomimo własnych problemów. Jest przyszłość, o którą trzeba walczyć. I przeszłość, która walczy sama o siebie. A na końcu jest uczucie. Zagubione, niepewne, kiełkujące. Rosnące na przekór wszystkim. Przewracające życie do góry nogami. "Tylko ty i ja, przeciwko całemu światu."

„-Proszę jeszcze raz nazwisko. - powiedział siedzący za biurkiem mężczyzna w średnim wieku. -Royals. - westchnęłam. - Faith Royals. -Możesz wyjaśnić mi w końcu w jaki sposób byłaś na miejscu obu morderstw skoro dzieliło Cię od nich 17 mili? -Cóż, jak to mówią, kobieta potrafi wszystko. - założyłam nogi na jego biurko. -Oczywiście. - zrzucił moje nogi. - A wiec słucham dalszych wyjaśnień. -Wiesz, to zajmie trochę czasu. ”

Premiera: 18.01.2023 r. Siedząc zatem na tej fontannie, z przepiękną Carlą Rogers, czując się jak bogini zła, zapisałam Nicka Allena na swojej liście kontaktów. Wtedy nie miałam jeszcze pojęcia, że podjęłam jedną z tych decyzji, o których mówi się, że należą do „młodych i głupich" ludzi. 03:07 a.m. Ja: Jak mam udać, że trafiłam na twój numer przypadkiem? Ja: No wiesz, jak w opowiadaniach w internecie. Poklepałam dogorywającą Carlę po ramieniu, ponieważ właśnie zaczęła mamrotać coś do krzaka. 03:10 a.m. Ja: Już wiem! Ja: Kochanie, dziękuję ci za niesamowitą noc, byłeś cudowny! Ja: Ojej, to chyba pomyłka ;)