Aşk insanı henüz kaçındayken bulur? Aşk ilk görüşte mi olmalıdır yoksa her görüşte mi? Peki ya bir insan yıllar sonra birine aşık olur mu? Leyla illa Mecnun'a, Kerem illa Aslı'ya mı aşık olur? Kerem ve Leyla birbirini sevemez mi? Leyla abi dediği Kerem'e, Kerem kardeş bildiği Leyla'ya aşık olamaz mı? Peki , hayat şartları onları buna zorlarsa? Peki mahalle baskısı onları evliliğe sürüklerse? Hala aşka direnebilirler miydi? Yanlış anda yanlış yerde yanlış kişilerin bir arada bulunmalarıyla gelişen doğru bir aşk... Peki bu aşkın ilk sınavı aynı zamanda son sınavı da olacak mıydı? . . . "Bir de, beni mi çok seviyorsun onu mu sorusunu sorun tam olsun!" diye araya girdi Leyla gülerek. Kerem Leyla ona dönünce gözlerine baktı şefkatle. Miniğiydi Leyla onun. Uzak durmasına hiç dayanamıyordu. "Sormaya gerek yok ki! Tabi ki ben" diye cevap verdi Kerem büyük bir özgüvenle. Leyla kaşlarını kaldırıp 'Öyle mi?' der gibi bakınca Mihriban atom bombasını patlattı. "Kerem Abi ne kadar da safsın, sen şimdi Leyla evlenince de seni kocasından çok seviyor sanırsın." Kerem'in de Leyla'nın da yüz şekli değişti. Hiç bunu düşünmemişlerdi ki. Evet, elbette evleneceklerini düşünmüşlerdi, bu konuda planlar ve şakalar dahi yapmışlardı ama hiçbir zaman sevgi kıyaslaması yapmamışlardı. Böyle bir şeye ihtiyaç duyacsklarını hiç düşünmemişlerdi. Hiçbir zaman birbirlerinden daha fazla sevdikleri birileri olacaklarını da düşünmemişlerdi. Ne Leyla, ne Kerem ne de Rıdvan... Kerem ve Leyla göz göze geldiler. Kerem eliyle saçlarını karıştırırken daha fazla dayanamadı ve aklındakileri diline döktü. "İnşallah evde kalırsın Leyla!" diyip mutfağı terk etti. Leyla şokla Kerem'in arkasından bakarken Mihriban Kerem'in sözlerine öyle büyük bir kahkaha attı ki resmen evde sesi yankılandı. Tüm hakları saklıdır.

1. Kitap ; BAĞIMLI - Yeşilin Siyahı 2. Kitap ; TUTUKLU - Yeşilin Matemi 3. Kitap ; VURGUN - Siyahın Busesi Çimen yeşilinin ev sahipliğini üstlenen gözlerin, sütlü kahve gözlere kenetlendiği anda ikisi de bilemezlerdi elbet, koca bir hikâyeyi sırtlayıp, dalacaklarını aşka. Kederefzâ bir aşkın koynunda soluklanacaklarını. Bir bağımlının günlüğü değil bu, ne de bir şizofrenin. Bir kulak verin: Duyuyor musunuz, yakıcı bir notanın yankısında uluyan bu şarkıyı? Devam kitabı vardır.

Hikaye yazmaya başladığım ilk yıllarda (12 Ocak 2013) yazılmıştır. Bu yüzden hata varsa şimdiden affola. Okurken amatör bir şekilde yazıldığını aklınızda tutarak yıkıcı değil yapıcı yorumlar yaparsanız sevinirim. İsimler sizin için zor olacağını düşünmüyorum çünkü kısa isimler kullanmaya çalıştım. :) Ben yazarken keyif almıştım, umarım sizde okurken alırsınız. :) Not: Yazmaya ilk başladığımda Türk adı kullanmış ama bazı şahsiyetlerin benim adım hikaye oldu bilmem şu bilmem bu diye saçma yorumlar alınca hikaye de karakter adı olarak genelde Kore adı kullanmıştım. :) Hikaye Başlangıcı: 12 Ocak 2013 Hikaye Bitişi: 20 Mayıs 2013

Ahsen yaşadığı hayattan feci derecede bunalmıştı . Üstelik sırf ailesi istedi diye sosyetenin azılı çapkınlarından Selim ile evlenmek üzereydi. Her şey ayarlanmıştı.Düğün yeri,konuk listesi,giyeceği gelinlik,yaşayacakları ev,balayında gidecekleri yer bile. Peki kızımız ne yaptı dersiniz? Düğünden bir önceki gece ardında bir mektup bırakarak gizlice kaçtı.Kiminle mi? Tabi ki çatlak arkadaşı Suzi'yle. Zaten o olmasaydı muhtemelen ertesi gün evleniyor olacaktı. Yeni bir hayat ve zorlu bir süreç onu bekliyordu.Ama umurunda mıydı peki ? - Kesinlikle hayır. Özgür olmanın düşüncesi bile onu delicesine mutlu etmeye yetmişti.

Başlangıç: 2 Kasım 2013 Bitiş : 4 Ağustos 2014

Biri babası için, birisi arkadaşı için bu teklifi kabul etti. Onlar birbirlerinin en yakın arkadaşları hatta kankalarıydı. Birbirleriylr ilgili herşeyi biliyorlar. Çok iyi arkadaşlar. Ama hepsi o kadar . Onlar Kankalar. Şimdi ise sadece kendilerinin bildiği bi anlaşmayla evleniyorlar. Onlar yalnızken kankalar ama başkaları varkwn birbirlerini seven evli çift. Peki bunu yapmak o kadar kolay mı. Hem kanka hem karı koca olmak o kadar kolay mı? Peki birbirlerinin bunca yıl fark emedikleri şeyleri fark etmek. Ya da aşık olmak. İtiraf etmek. Mert ve Aslı'nın hikayesi başlıyor. Romantik ve fazlasıyla komik...

Cemal ve Esme kaçarak evlenmek zorunda kaldıklarında kendi mutluluklarının kızlarının hayatına etki edeceğini bilemezlerdi. Cemal Usta son günlerini yaşarken kızının, yıllar önceki husumetin bedelini ödeyeceğinden korkuyordu. Ya bunu engellemek için elinden geleni yapacaktı ya da kızının hayatı onarılmaz şekilde yerle bir olacaktı. Önündeyse tek seçeneği vardı. Yıllardır tanıdığı ve güvendiği genç adamdan yardım istemek. Tuğrahan yıllarca ilk aşkının yasını tutmuş, kalbini her şeye kapatmıştı. Dert ortaklığını yapan adam ondan hayatını tamamen değiştirecek şeyi istediğinde önemli bir seçim yapması gerekmişti. Genç bir kızın hayatı ona bağlıydı ve atacağı adımlar önemliydi. Ne kadar korksak da olacakları engelleyemez, önümüze serilen hoşluk ve boşluklarla geçiririz ömrümüzü. Ama öyle anlar vardır ki, biz daha ne olduğunu anlamadan yolunu bulur hayat. Kader örgüsü öyle büyülü bir ağ örer ki, resmin bütününü ancak her şey yerli yerine oturduğunda görürüz. Başta anlam ifade etmeyen küçücük ayrıntılar ilmek ilmek işlenerek biz olur, siz olur, o olur, onlar olur ve sonunda hayat olur...

Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.