Peki ya biz? Açılmak üzere duran süslü bir kurdale miyiz? Yoksa açılması neredeyse mümkün olmayan gösterişsiz bir kördüğüm mü?

"Dur" dedim titreyen ellerimle kolundan tutup gitmesine engel olmak isterken.Yerde olan bakışları gözlerime bir anlık dediğinde ürpermiştim.Nefretle bakan bakışların altında ezilirken kolunu hızla çekip bir iki adım atmıştı. "Böyle gitme.Bak bu sefer söz değişeceğim.Yem..." Cümlemi tamamlama izin vermemişti bile. "Sakın Hüma! Sen sırf amacına ulaşmak için İslam'ı,tesetterü kulandın.Sana söyleyecek bir lafım yok!" Her kelime adeta kulağımda yankılanıyor,boğulmama neden oluyordu. Ama doğruydu dedikleri. Sırf onu kaybetmemek için namaza başlamış bir süre sonra bırakmıştım.Ve onun ve ailesinin yanında kapanmış gibi imaj yaratmıştım. Gel gör ki şimdi düğüne 2 gün kala her şey tepe taklak olmuştu. Haksızlıktı... Evet... "Bitti artık."deyip parmağındaki yüzüğü hiç tereddüt etmeden çıkardı.Gözleri hala yerdeydi. Halbuki ben onun hem imam nikahlı hem de resmi nikahlı eşiydim. Bir bakışı esirgiyordu benden şimdi. "Hayır...Böyle bitmemeli..." Metalin sert zeminle buluşmasıyla yankılan ses kalbime bıçakların saplanmasına neden oldu. Arkasını döndü ve gitti... "Karşıma bir daha çıkma." Hiçbir duygu barındırmayan sesiyle yere çöktüm.Mahallenin orta yerinde kala kalmıştım.Gitmişti... 7 eylül 2018🍃 31 mart 2019🍃 10 ekim 2019

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Onlar sonbahar gibiydiler... Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın... "Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim. İmtihanım oldu, her an her saniye. Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda sararıp soldum. Umutlarımdan tekrar çiçekler açmak istedim, yapraklarımı kopardılar. Bu içimde yaşadığım son bahardı." Allah rızasını gözeten, yaralı bir aşk hikayesi... 02.03.2015 ©Tüm hakları saklıdır.

[Kader düğümünü istesen de çözemezsin.] Adam yüreğinin demirden hudutlarıyla, yalnız bir adamdı.Kadın çaresizliğin kıyılarında, hüzünlü bir kadın. Ve hasbelkader adamla kadının, kadınla adamın hayatları düğümlenecekti.

Amine. Kimsesiz bir çocuk olarak büyümüş, acısı küçük yüreğini işgal etmiş küçük bir beden. Kabuklarına sıkı sıkı tutunan, acısı nefretini tetiklemiş asi bir genç kız. Aldığı ilk hediye, hayatı olan, fotoğraf çekmeye meftun, deklanşör sesine aşık bir fotoğrafçı. Azimli, güçlü, kararlı ve adalet peşinde koşan çalışkan bir öğrenci ve gazeteci. Henüz gittiği, gideceği bir yön yokken, kaybolmuşken tamamen, karşılaştığı bir çift göz ve ona hayatın aslında ne kadar da dolu olduğunu gösteren bir kalp.. Boşluk, korku ve acı hayatını işgal etmişken, hayatını kurtarmaya çalışan bir genç kız. Huzayfa. Ölümün katıksız ve keskin kokusuyla, her bir ölüm darbesinde binler yara almış, bedeni küçük ama yüreği büyük bir çocuk. Acısı onu kendi iç dünyasına iterken, nefreti alev alev yanan kalbiyle, buz tutmuş bedeniyle ve sert bakışlarıyla asi bir genç adam. Kardeşleri ve ailesi her şeyi olan, hastalıklara, ölümlere genç yaşında katlanmak zorunda kalan, ama hiç yılmayan ve hep çok çalışan, genç ama yorgun bir beden.. Elinden hiç düşürmediği ve ağlasa da gülse de canı da sıkılsa bir şey de kutlamak istese sığındığı tek bir kitap; Kur'an. Gözlerini Allah'ın kelamından başka şeye çevirmeyen bir hafız.. İşgal'in her yanını kuşattığı vatanından, doktor olmak için İstanbul'a giden, hayalleri yüreğinden taşan, Azimli, güçlü ve çalışkan, genç bir doktor. Gideceği yön belliyken, hayatını, hayallerini, herşeyini planlamışken karşılaştığı bir çift göz ve kalbini ısıtan, iç dünyasına dokunan ve hayatın planlanmaya gelmeyeceğini ona anlatan bir kalp.. *** İşgal edilen ruhları, bedenleri ve vatanları uğruna direnen ve savaşan genç bedenlerin hikayesi. Bu hikaye vatanları işgal edilen her kim varsa, onlara ithafen yazılmıştır. İşgal edilen toprakların, işgalden kurtulması duasıyla..

Burası kanın kızıllığının her karışına bulaştığı, gökyüzünün kana bulandığı yerdi . Burası ölümün insana nefesinden daha yakın olduğu yerdi . Gazze'de doğmak; doğuştan direnişçi olmaktı . Küfre, açlığa, susuzluğa, ölüme ve en çok da suskunluğa direnmek bir tür alın yazısıydı.. Burası Gazze; toprağın kanla buluştuğu yer. Burası Gazze; uçurtmaya hasret çocukluğun, gökyüzünün kızıllığında kaybolduğu yer.

Bitmeyen acılar silsilesi.Yıllardır yanan özlem ateşi. Gitmeye çalışan,susmayan yüreğin sesi. Uğruna şehîd olunan Rabb`in Şühedâ`sı hepsi. Gel. Birlik olma vakti Şimdi tut o güvendiğin eli İstikamet Beytü`l Makdis.

Ölüm! O nasıl bir boşluktu öyle? Ölümle yüz yüze gelmişti Stef. Şimdi iki seçenek vardı. Ya candı ya da canandı. Verdiği karar, canını seçerken cananını da kazandırdı. Ah... Kim derdi ki... Karanlıktaydı. Zifiri karanlık bir boşluktaydı. Ardından bir kuş kanat çırptı. Gülümsedi Stef, işte ışık oradaydı. Rabbini hissetmiş bir kalp, karanlıkta yanan bir ışığa tekabül eder. 🌷

"Ne olur bırakın!" Çığlıklarım arasında duyduğum kahkaha sesleriyle titriyordum. İmam kızı Esved sen bu halleri seyr eyleyecek kız mıydın? Esved; Siyah ve Kara demektir. Adım gibiydi 20'li yaşlarım Karaydı ve siyahtı. Konu:Bir imamın kızının yurt dışına çıkmasıyla başına gelen olaylar.

Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.