Yıllar önce karlı bir şehrin loş ışığı altında ilerliyordu genç kadının bedeni. Bir gece tüm hayatı alt üst olmuştu. Ailesini kaybettiği an bütün çaresizliği ile Ankara'da büyükannesinin yanında üniversite hayatına devam etmeye başladı. Tüm yıllarını zehir eden genç adam ile yıllar sonra karşılaşır ve bu kez kuzeninin nişanlanacağı adam olarak tam karşısına benliği ile dikilmiştir. Teğmen olmuştur ve karanlık, öfkeli gözleri her an genç kadının üzerine sabitlenir. Yıllar sonra boğulduğu bir çırpınışın katili, tüm bedeniyle karşısında duruyordur. ... Bütün alaylarına alet olduğum yıllarda ardında bana ilan ettiği sevgisini de onunla birlikte gömüp ve şehirden uzaklaşıp kendime yeni bir hayat kurmuştum. Poyraz'ın sözleri beynimi uyuşturmak üzereydi. Ansızın aklıma gelen iniltiler çığlığa dönüşmüştü. "S-sen? " Sesim titrek bir şekilde çıkıyordu. "Evet!" "Sen ne yaptığını zannediyorsun? Nasıl olurda buraya gelirsin!" Ansızın sesim yüksek çıkmıştı. "Yarım kalmış bir hikayem vardı! Onu tamamlamaya geldim!" Üniversitemi bana zehir eden grubun başını çekiyordu ve şimdi karşımda duruyordu. Tüm nefretim o günkü gibi gözümde canlanıyordu. Zengin ve şımarık halinden eser yoktu. Karşımda içinde yanardağ kaynayan bir adam vardı.

(Kitap düzenleneceği için bölümler kaldırıldı) Ankara her zaman gözümde hayallerimin şehriydi, şimdiyse ona pekte iyi gözlerle bakmıyordum doğrusu. Antalya'da hayatım çok daha sadeydi. Yalnızdım öncelikle, annem bile fark etmezdi bazen evin içinde beni. Hayaletten farkım yoktu. Ve hayatımdaki tek sorun en sevdiğim kitap serisinin bitmiş olmasıydı. Ankara'ysa benim için dönüm noktası olmuştu. Aslında '' İlk '' lerimin şehri de denebilir. İlk dostlarım, ilk aşkım, ilk öpücüğüm, ilk partim, ilk içkim, ilk düşmanım, hatta son olmasını umduğum ilk kaçırılmam. Antalya'daki halime bakıyorumda o zamanlar tüm bunlar başıma gelmiş olsa yerle bir olmuştum, yıkılmıştım şimdiye. Oysa şuan her darbeye rağmen ayaktaydım. Güçlenmiştim belki, büyümüştüm. O benim '' İlk'' lerimin baş rolüydü. Ona dair her şey hafızama kazınmıştı. Keşke kötü olanları silebilseydim. diye mırıldandı içimden bir ses. Ona hak verdim. En mutlu anlarım onunlaydı belki ama en mutsuz anlarımda onun yüzündendi. Sanki beni bir yandan öldürüyor bir yandan hayatta tutuyordu O. Bildiğim tek şeyse o olmadığında tamamen öleceğimdi.

Sert buzlarla kaplı bir patron * * * * ve..... hayallerini gerçekleştirmeye çalışan bir kız * * * "herkesin kalbi vardır Savaş bey " "evet Melis hanım herkesin kalbi vardır ama yanlış bildiğiniz bir şey var kalp kan ponpalamak için olan bir organ " "siz öyle diyorsanız Savaş bey" "öyle diyorum"

"Bir adam sevdim. Ve sonsuz bir melankolinin koynuna düşüverdim." Okyanus Kadar Mavi adlı kitabın devamıdır.

~DÜZENLENECEK!~ Hayatınızıda tek tutanağınız olan kardeşiniz öldürülseydi ne yapardınız? Bunun üstüne öldüren kişi üvey anneniz ve öz babanızsa eğer? Hepimizin bir geçmişi vardır. Kimilerininki diğerine göre daha kötü. Sürekli yüzleştiririz gerçeklerle. Arkasına bile bakmadan öz kızını yetimhaneye bırakan bir baba. Ve intikam peşinde koşan genç kız. Herşeyin bir telafisi vardır. Ya bu kez yoksa? İntikam planı karalamıştı gözünü genç kızın. Başına geleceklerden habersizdi... ~~~~~~~~ Islami kitaptır. Hatalarımı affedin. DÜZENLENECEK!

|Hikaye İsimleri| ~Hikayelerine İsim Bulmakta Zorlananlar İçin~ Tüm hakları saklıdır.™

"Yapma" diye elimi tuttu. İlk kez elime dokunuyordu. "Bu kadarına dayanamazsın." Yüzümde havadaki buharı hissetim. "Bunu hep birlikte yapacağız. Onları alt edeceğiz," dedim. Masmavi gözlerindeki korkuyu gördüm. "Peki," dedi "Burada kararları sen veriyorsun." Elini sıktım. Tüm gözler üzerimdeydi. "Hadi" dedim. "Başlıyoruz."

Aşk aslında o adam için sadece basit bir şeydi daha doğrusu artık aşk diye bir şey olduğuna inanmıyordu. Neden mi? Çünkü o aşk denilen şey onun canını çok yakmıştı. İlk aşkı onu bırakıp gitmişti. Peki sonra ne oldu da tekrar aşka inanmaya başladı?

Merhaba arkadaşlar bu hikayeyi fenomen olma dileği ile yazıyorum ve yakın zamanda bir kankamla ortak kitap yazacağız voteların çok Olmasını istiyorum... Hepinizi öpüyorum