Düğün gecesi kocasını kaybetmiş bir kadın... Kadına yardımcı olmak için çabalayan bir adam... Acının yerini mutluluk alır mıydı? Ya gönülde kinin yerine başkası geçebilir miydi? KİTAP OLACAKTIR! :)

Gökyüzü ruh halimi anlamış gibi fazlasıyla kapalıydı. Tıpkı kalbimde ki kasvet gibiydi. Birazdan da gözyaşlarıma uyum sağlayıp yağmaya başlayacaktı. Imm nasıl başlayacağımı bilemiyorum aslında fakat bir yerden başlamalıyım dimi? Ben Ahla. Adımın anlamı gibi pek şirin, çok şirin yirmi iki yaşında bir kızım. Biraz fazla ukalayım sanki? Her neyse, her neyse... Son ayları mı kendimi eleştirerek geçiremem dimi? Bazen hiç ummadığınız bir anda birisi çıkar karşınıza ve öleceksiniz der. Hayır, zaten öleceğiz bunu biliyoruz sorun bu değil aslında. Sorun size biçilen ömrü bilmek, sorun sizin beyniniz de oluşan bir kitlenin her geçen gün sizi ölüme daha çok götürmesini izlemek ve hiçbir şey yapamamak. İşte çaresizlik bu... Geride kalanlar... Onlara hiç girmek bile istemiyorum. Hatırlanır mıyım acaba bir gün? Mehmet hatırlar mıydı acaba beni? Neyse veda konuşmaları kısa olur dimi? Uzatmamak gerek. Hepimizi öleceğimizi biliyoruz ama kim ister ki tarihi bilinen bir ölümü?

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Bazen bir şeyleri gerçekten görebilmek için ambalajın altındakini ya da belki ötesindekini görmek gerekir. Zaten en güzel şeyler hep en garip ambalajlarla gelmez mi önümüze? *Önemli Not*: Bu hikaye, üç kısa hikayeden oluşmasını planladığım Bilimkurgu Kulübü Üçlemesinin ilk hikayesi. Bilimkurgu kulübünün ne olduğunu hikaye ilerledikçe size açıklamaya çalışacağım. Hikayelerin hiçbiri fantastik veya bilim-kurgu türünde değil ama karakterler bu türlerin sıkı hayranları olduğu için bu alanlarda bol bol referans vermeyi planlıyorum. Bu hikayede popüler dizi ve serilerden bahsedeceğim için göndermelerin çoğunu yakalarsınız. Umarım seversiniz. Keyifli okumalar :)

Hiçbir şeyim kalmadı Her gün biraz daha yudumladığım Bir Kadeh Sen'den başka..

şiirlerim burada yoluna devam ediyor.

Ben buraya beğendiğim sözleri yazıyorum umarım sizde beğenirsiniz :D <3

Hayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı ve gördükleri ilk otele girerken yaptıklarını umursamıyordu artık.. Onun mutlu bir geleceği olmayacaktı ki artık. Şuan genç kız kendisi değildi. Tanımadığı bu iri cüsseli adamla ne haltlar yediği umurunda bile değildi...O artık hep yalnız olacak bir kızdı zaten..En başından beri yalızlığa mahkum olacağı belli sefil biriydi... Otelin kapısından içeri girerken bedenini bir ürperti sardı Janessa nın.. "Üşüdün mü tatlım?" dedi adam ona kendisi olmadığını gösteren sıcak bakışlarla. Bara ilk geldiğinde gözlerinde gördüğü tek şey nefretti. Bu adam kimseyi sevmiyordu ve Janessa ya lazım olanda buydu. Geri dönüp onun yüzüne bile bakmayacak tek gecelik bir ilişki.. Hayatının unutulacak olan sonu ve İLKİ!.. ***************************************** Başlangıç:10 Ekim 2013♡ Bitiş:29 Ocak 2014♡ Not: Hikaye bana ait değildir.

Yaşadığım saçma sapan ve benim bile hala hatırladığımda içimden 'tuhaf.' diye geçirdiğim olayları konu alan bir metin. Ne kadar saçma olduğunu evet biliyorum, tşkkrlr. Ya bunlar var ya bunlar hep can sıkıntısı. Oysa Avrupa'da böyle değil. Blah blah blah...