Elevators. Airplanes. Palaman ng Sandwich. Yung feeling na papunta ka pa lang at excited ka pa lang sa pupuntahan mo. Yung feeling na palapit pa lang yung birthday mo. Yung feeling na palapit pa ang isa pang espesyal na araw. Yung feeling na ilang oras na lang ay pasko na. Yung feeling na tatlong araw na lang simula na ulit ng pasukan. Yung feeling na nasa gitna ka pa lang at di ka pa nakakarating. Yung feeling na malapit na pero hindi pa. Yun ang laging gusto ko. Yung nasa gitna pa lang. Yung nasa gitna ka ng dalawang bagay. Gitna ng isang building. Gitna ng langit at lupa. Gitna ng dalawang matatabang tinapay. Gitna ng byahe papuntang disneyland. Mas gusto ko yung feeling tuwing nagbabyahe kesa doon sa nakarating ka na. Mas gusto ko yung feeling na may inaantay ka kesa doon sa nandyan na. I always like the things in between. "You only like things in between, Coreen. You only like the chase... You only want me chasing after you. You don't want to decide... Pero pakiusap naman, magdesisyon ka na, kasi tao rin naman ako, nasasaktan. And you? I don't think nararamdaman mo yung sakit na nararamdaman ko... You are just too heartless."

I just found this story on Youtube it was a great story so I wanted to share this story for you guys Credits To: TayTaySeriesWriter

Paano kung nangyari din sayo ang kwentong ito? Kanino ka papanig? Para sa mga umibig, umiibig, at iibig, A break up story. please don't forget to leave comment. thank you. COMMENTS:)

it's all about a person who love her boyfriend so much :)

This is my first story :) so saaaaaaaaaaanaaaaa po magustuhan nyo. sorry LAME yung mga naunang chapters, pero bumawi naman ata ako sa mga sumunod :)) heheheh ENJOY tayo !!♥♥ ;)) ♥MyForever♥ ~DK

I was 16 back then when I married you. You were 18. Kahit bata ka pa lang, successful ka na agad. Ikaw na agad ang nagpapatakbo ng kompanya niyo. Samantalang ako, sakit sa ulo ng mga magulang ko. Kaya nga siguro ako ipinakasal sayo para magtino ako. Pero kahit isang taon na tayong dalawa na nagsasama, we are still strangers. Walang kibuan, walang pakialamanan. Minsan nga wala pang imikan. Pero that's fine with me kasi hindi naman kita mahal At alam kong hindi mo rin ako mahal Pareho lang tayong naipit sa sitwasyong ito na hindi natin kayang takasan. Pero sana lang dumating ang panahon na kahit papaano masasabi kong YOU ARE MY HOME

[Short Story] Medyo TRUE to LIFE. ;) :)

What if IKAW ang mapili na lumaban sa HUNGER GAMES? Ang Hunger Games ay isang DEATH BATTLE live on TV. Pano kung sa pilipinas magkaroon ng ganon? Si Mhia ay isang katorse anyos na probinsyana na napili para sumali sa HUNGER GAMES na gaganapin sa ARENA (dating tawag sa ARANETA COLISEUM) Pano niya haharapin ang pagkawalay niya sa kanyang ina at insan? Pano niya haharapin ang mga hamon na ibibigay sa kanya? At hanggang saan ang tatahakin niya para lang makabalik sa probinsya ng buhay? Read to find out :) [COMPLETED] LE SEQUEL: http://www.wattpad.com/10429012-tphg-ii-international-hunger-games