** TARİHİ KURGU DEĞİL CANLAR. GİRİŞ BÖLÜMÜ 1960'LARDAN BİR KESİT SADECE. BUNUN NEDENİNİ KİTABIN ORTALARINDA GÖRECEKSİNİZ. GİRİŞ BÖLÜMÜ SONRASI 2012 YILINDAN, HİKÂYENİN YAZILDIĞI YILDAN DEVAM EDİYOR.** 18 Şubat 1961 gecesi ayrı düşen aşıkların yüreklerinin en derin, el değmemiş köşesinde yanmaya devam etse de küllenen aşkları, iki nesil sonra tesadüfler bir başka çifti buluşturur. Tarih 2010ları gösterirken mesafelere rağmen tıpkı iki nesil öncesindeki gibi tarifsiz bir aşkla ama bambaşka hayatlarla kesişir iki gencin yolları... Geçmişin gölgesinde birleşen Lena ve Lucas için, tarih tekrar mı edecek yoksa onlar geçmişi ve geleceği her şeye rağmen birbirlerine tutunarak günümüzde yeniden şekillendirmeyi başarabilirler mi?

Aslında ilk görüşte aşk, Bir türlü itiraf edilemeyen. Biri babası için, biri annesi için. Zorla, Ama aslında bir rüya. Gerçek olamayacak kadar güzel, Gerçek olacak kadar mükemmel. Sonra rüyadan uyanış. Her şey yolunda iken "Sadece o olsun" demek, "Çabuk gel" demek. Aslında bu bir aşk hikayesi, Bu bir ZEYKER hikayesi. -bu şiir tugbazdemir18'e aittir :)

Bazen öyle şeyler yaşanır ki hayatta. Ne cümlelerin ağırlığı kalır o anlarda. Ne de susmak iyi gelir insana. Deniz Çağlayan hayatın karanlık tarafı 3 yaşında keşfetmiş. Babası gözlerinin önünde can verirken gözlerinde ki ışık sönmüştü.Yerine alev gibi yakıcı kin ve nefret gelmişti.Tek bir amacı vardı.Babasının katilini bulmak.O ışığını kaybetmişti.Bulması imkânsız gibiydi.Taaa ki onu bulana kadar... Zeynep Yılmaz hayatının normal sandığı bir gününde tüm doğru bildiklerinin yalan olduğunu öğrenir.Hayatı yıkılmış bir kız parçaları birleştirip hayatını yeniden inşa edebilir mi ? Deniz Çağlayan karanlığına gelen güneşi kabul eder mi ? Farkedilmez ama en büyük ışıktır aslında karanlık. Sadece baktığımız gözlerle alakalı...