KİMSESİZ ♛ Kafamdaki Mezarlık Gözlerinde ölümün en değerli portresini taşıyan narsist bir adam ile kafasındaki mezarlıkta hüküm süren genç bir kadın. Aralarındaki bağ ölen bir polisten çok daha fazlası. Dirildikleri tek yer kafalarındaki mezarlık iken anıların çürümeye yüz tutan cesetlerinden ne kadar sıyrılabilecekler? Ölümün ve intikamın tomurcukları damarlarından filizlenirken ne kadar sakin kalabilecekler? Aşkın en güzel torunu sinsice aralarına girerken birbirlerinden ne kadar nefret edebilecekler? Narsist bir psikiyatrist, kibar bir katil ve gizemli bir polis. Onlar genç kadının kafasındaki mezarlığın kapısına bırakılmış birçok ölü düşüncenin beden bulmuş hali. Kanlı elleri ile kapıyı yumruklarken bu adamlar, ölümün soğuk nefesi esiyor mezarlıkta. Ardına kadar kapanmış olan bu kapılar hangi adama açılacak sonunda? ----------------- ''Yetim, aptal, korkak, fakir. Babam öldükten sonra bu hitaplar arasında sıkışıp kaldım. Dört bir tarafı bu kelimelerle çevrili kutu içinde, iki harf arasındaki o dar boşlukta nefes aldım. Babası olmanın ne kadar acımasız bir hayat darbesi olduğunu tahmin edemezsiniz, çünkü yetim değilsiniz. Günler boyu süren sitemleriniz, tripleriniz, lanetleriniz... Bir an için aynaya bakıp utanın. Babanızın değerini bilmediğiniz için. Sadece bir dakikalık saygı duruşunda bulunun. İçinizde bir yerlerde katledilmiş baba sevgisi için. Ellerinize bulaşan kanı göremiyor musunuz? Siz bir katilsiniz.'' -Kardelen UYSAL

Yağmurun habercisi gibi olan gökyüzü mavi ve pembenin koyu renkleriyle sevişmiş, tozdan karışık renklerini doğurmuş, beyaz kağıda damlayan mürekkep gibi belli olan siyah kuşlar gökyüzünün resmini kaleme alan ressamcının yıpranmış kaleminden tabloya dökülmüş gibi olsa da, her şey somut bir gerçek, belkide karanlığın ininde sessizliğini dinleyen kadının belgelere dayalı olmayan deliliği kadar soyuttu. İniltili bir çığlık, terk edilmiş sokak aralarında can bulurken soğuk caddenin soğuk duvarları arasına tünemiş kızın tek yaş akmayan gözlerinin önünde kedi belirdi. Lanetlenmiş siyahın tonunu üzerinde asalet gibi taşıyan kediden tek ses çıkmıyordu. Gözleri, gözlerinden bir milim bile ayrılmıyor, gürültülü sessizlik aralarında tuğla tuğla işleniyordu. Kedi tiz bir sesle miyavladı, kadının çökmüş göz altlarından yaş aktı, yağmur yağmaya başladı. Dünyanın üzerini kara duman kapladı. Açılan küflü romanın kapağı okunmadan hızla kapandı. O romanı fark edip okuyan olmayacaktı. O roman, tozlanacak, sararacak, yıpranıp olduğu yerde eskiyecekti. Emek vererek yazan yazarı, yazdığı için pişman olmayacak, birilerinin kalbine dokunamadığı için üzülecekti. Dünyanın üzerini kaplayan dumandan zehirlenerek ölen kötü kalpli insanların yerine, roman sayfaları arasında kalan karakterler gelecek, yaşamlarını sürdürecekti. Sevgi kelimesini bile basitleştiren insanların yıktığı yere tekrar baştan inşa edeceklerdi. Zaman gelmişti. Zaman, bu zamandı. 10'dan geriye saymaya başlayın. 10... 9... 8... 7... 6... 5... 4... 3-

.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."