Wattys 2018 Kısa Liste :) •°•°•°•°•°•°• "Beş yaşında falan olmalıyım..." dedi önce ve sonra yutkundu. Gözlerini kısa bir an için kaçırsa bile ardından tekrar bana bakarak kararlılığını ispat etmişti. "Ölmenin ne demek olduğunu bilmeyen bir çocuk pencere kenarında ölmeyi diliyor. Her gece oraya oturup cılız kollarıyla karnına çektiği dizlerini sarmalıyor ve kafasını kollarına yaslayıp karşıyı seyrediyor. Bir umut arıyor sanki..." "Neden ölmeyi istiyor?" dedim titreyen sesimin el verdiği kadarıyla. Bir an sözünü kestiğim için bana kaşlarını çatsa da ardından tebessüm edip cevabını vermişti. "Hatırlamıyor çünkü o anda yaşadığı şeyle hayatının geri kalanı sıfırlanıyor." Burada devreye girdiğimi hissettiğimde kirpiklerimi kırpıştırdım. Merakla onu bekliyordum ama o sanki sindirmemi istiyor gibi yavaştı. "Yine o günlerden biri. Pencere kenarına oturup karşı evin yanıp sönen renkli bahçe ışıklarını seyrediyor. Sonra bir anda evin içinden bir kız çocuğu fırlıyor. Üzerinde kırmızı bir prenses elbisesi, saçlarında papatyalardan bir taç ve uzun dalgalı saçlarıyla etrafa neşe saçıyor. Büyük kahverengi gözleri baktığım yerden bile belli oluyor. Dilinde bir ıslık... Öyle güzel bir melodisi var ki donakalıyorum. Hayatımda duyduğum hiçbir şarkıya benzemiyor. Farkında olmadan şarkının ikinci kısmına bende eşlik ediyorum." ... •°•°•°•°•°•°• Devamı içeride... Çetrefilli bir aşk hikayesi belki de masalı, Eisen ve Prensesi onların hikayesini dinleyecek insanları bekliyor :)

Kalemimi oynatan gecenin ilhamı, toprağınıza harfler ekti. Bir tırpanla da zehirli sözcükler biçti.

Yıl 2187: Bilim, kurgulara yansıtıldığı gibi büyük bir gelişme yaşayamadı. Yaşanan savaşlar ve sonucunda hayatlarını kaybeden bilim insanları bu durumun önüne geçti. Yıl 2188: İnsanların kendilerini daha rahat koruyabilmeleri için ruhsatsız silah satın almalarını kolaylaştıran yasa, yeterli oy sayısına ulaşarak birçok ülkede yürürlüğe girdi. Yıl 2192: Bireysel silahlanmada rekor bir artış yaşandı. Ülkeler arası yaşanan karışıklıklar, ülkelerin iç işlerine de yansıdı. Yıl 2194: Yarı Türk bir inşaat şirketinin katkılarıyla olası bir küresel felakete karşı, dünyanın belirli şehirlerine yeraltı şehirleri yapılmaya başlandı. Yıl: 2196: Avrupa Kıtası'na atılan bir hidrojen bombası tüm dünyanın kaderini değiştirdi. #33 Bilimkurgu Kapak tasarımı: Pen_Queen

Çaresiz kaldığın an,kulaklığı takıp saatlerce gezersin ama "ulan bıktım bu hayattan" der ve o andan da vazgeçersin. Yeri gelir en sevdiğin sürprizden,en sevdiklerinden,bırakmak istemeyipte içinde bağırdıklarından,kalmak isteyip gitmekten... Yeri gelir "öyle bir vazgeçersin ki,geçtiğin her yer onların sesi,yüzü,kokusu olur". Acılarla dolu bu hikayenin,inan bende mutlu bitmesini istiyorum... "Fakat mutlu olmak,en sevdiklerini kaybettikten sonra mümkün mü?". (TÜM HAKLARI "İÇIMDEKİ O TEMİZ KADINDA SAKLI) İNSTAGRAM/@islakarakutu

Bukre ve Poyraz... Kırmızı Sütyenli ve Bay Sapık... Bir gün ayrılık kapıyı çaldığında ikisi de dizlerinin üzerine çöküp teslim oldular. Izdırap, korku, heyecan ama bir o kadar hüzün... Ta ki bir minik hayatlarına giresene kadar! Bir anlık öfke, korku ve endişeyle ayrılan çiftimiz yine aynı şekilde barışırlarsa ne olur? Peki ya ayrı olmalarına rağmen birbirlerinden uzak duramamalarına ne diyeceksiniz? Bukraz çiftimiz son gaz ilerlerken hayatlarındaki zorluklara nasıl göğüs gereceklerini, önlerine çıkan engelleri nasıl aştıklarını okumaya hazır mısınız? Ve her zamanki gibi iyiyi kıskanan kötülerin nasıl yok olduğunu okumaya hazır olun! KOD ADI: BAY SAPIK SON GAZ DEVAM EDİYOR! Lütfen Kod Adı: Bay Sapık kitabını okumadan başlamayınız. Kod Adı: Bebek, Kod Adı: Bay Sapığın devamıdır. Tüm Hakları Bukre'nin kırmızı sütyeninde, Poyraz'ın kumarhanesinde ve Elif'in beşiğinde saklıdır!

Hayat bir rüzgardır. Öyle bir rüzgardır ki, estiğinde hiçbir şey yerinde kalmaz, hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Sizin o rüzgarı durdurmaya gücünüz yetmez. O rüzgarda savrulan bir yaprak olur, konacağınız veya düşeceğiniz yeri beklersiniz. Hayat size güzel bir süpriz yapar, konarsınız. Hayat size acı bir oyun oynar, düşersiniz. Ben düştüm. * Aşık olan insanlar ne yaparlardı? Alacakları karşılıktan bihaber, gidip sevdikleri kişiye duygularını açmazlar mıydı? Duyguları onlara deli bir cesaret verir, korkmadan geçerlerdi sevdiklerinin karşısına. Anlatırlardı her şeyi. Olumsuz bir karşılık alma ihtimali onları caydırmazdı. Korkusuzlardı, korkmazlardı. Ben korkaktım. Serinin ilk kitabı yoğun istek üzerine tekrar sizlerle. Keyifli okumalar :)

Küçücük bir bedeni nasıl sığdırdılar beyazlar içine? Oysa kendi halinde saf ve naif dünyadan kopuk bir kızken, koskoca konağa nasıl sığdırdılar? Her yeri intikam kokan bir adamın ruhuna işleyen kız... Hayat fazlasıyla Asel kokuyordu. ❝Madem ki sen kıydın benim kardeşime.❞ Hırsla üfledi nefesini orta yaşlardaki adamın yüzüne doğru. ❝Bak gör nasıl kıyıyormuşum senin kardeşine Vedat efendi.❞ © Tüm hakları yazar'a aittir. 5 Mart 2015'de yayınlanmaya başlanmıştır. Okuyucularıma sonsuz teşekkürler... #5 - Genel Kurgu 03.08.16

'' ben bu eve istemeyerek geldim ve tek suçlu ben değilim . bunu aklına sok . '' nereden geldiğini bilmediğim bir deli cesaretiyle karşımda ki adama meydan okuyordum . uzun boyundan dolayı kafamı kaldırıp ona bakıyordum . yüzü kusursuzdu , koyu kahve gözleri sinirle harmanlanmış bir şekilde bana bakarken bir adım geri atmıştım . sinirle ellerini kumral kadifemsi saçlarından geçirmişti . '' bana bak ufaklık benimle konuşurken sesinin tonuna dikkat et ... yoksa ! '' bu ikazından dolayı bir adım daha geri atmıştım fakat duvara toslamıştım ve bu hiç iyi olmamıştı . '' yoksa ne ? '' bana doğru gelip tam önümde durmuştu gözleri dudaklarıma kayarken ne yapacağı konusunda hiç bir fikrim yoktu . gözlerini dudaklarımdan alıp bana dikerken haince sırıtıyordu . '' yoksa ... o kimsenin dokunmadığı dudaklarına kapanırım . '' nutkum tutulmuştu , bunu söylerken erkeksi bariton sesi odada yankılanmıştı . utançla kızarırken , ona meydan okumaya devam ediyordum . '' izin vermem , yapamazsın . ayrıca beni tehdit etme . '' gözlerimi ona diktiğimde alayla gülmüştü . ellerini duvara koyup beni sıkıştırmıştı . ardından haşin gözlerini gözlerime dikip o hayran olduğum bariton sesi yeniden yankılanmıştı . '' ben tehdit etmem , yaparım . '' tam ağzımı açıp bir şey söylemek üzereydim ki dudaklarıma kapanması buna engel olmuştu . onu ittirmeye çalışsam da başarılı olamamıştım . ihtirasla dudaklarımı öperken yanlışlıkla inlemiştim . bu yüz kızartıcı bir durumdu . dudakları profesyonelce alt dudağımı emerken ben karşılık verip vermemekte direniyordum . sonunda geri çekildiğinde nefes nefese kalmıştım ama o normal nefes alıp vermeye devam ediyordu . pislik şey alışkındı tabii. '' ben sana söylemiştim MERVE CİHANGİR ben asla tehdit etmem . YAPARIM ! '' // evet sizce bu bir AŞK ÜÇGENİ Mİ ? yoksa cehennem ateşind

Meşru yaşamların ötesinde, kuytuların en dibinde dalaverelerle iş çeviren yobaz çetesinin nezdinde, hüküm süren eziyetin birer aracı onlar. Kim mi? Kadınlar! Fahişe kadınlar! Çaresiz kadınlar! Antika kadar değerli kadınlar! Ama asla satılık mal olarak görülmeyi hak etmeyen kadınlar. Labirentin aşağılık hayatında olmayı asla istemeyen ve kaçmak arzusuyla gün be gün savaşan kadının hikâyesi. Ben Aury Grace Champbell! İnsanları sevmiyorum.

Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "