Pembe, uzun straplez elbisesinin içinde, narin boynundaki hediye edilmiş inci kolyesiyle indi merdivenlerden. Merdivenlerin aşağısında, elini korkuluğa koyarak duran adamın kafasını kendisine çevirmesiyle göz göze geldi. Aras Kılıç Devran, ağzı açık bir şekilde kıza bakakalmıştı. Kız, eliyle korkuluğu kavradı ve dudaklarını adamın boynuna, dövmesinin hemen üstüne değdirdi. Yaptığı hareketin sonradan farkına varmış gibi utançla geri çekildi. -İyi görünüyor muyum?" Kızın cümlesiyle kendine gelip, kızın çekingen tavrının tam aksine kızı belinden kavradı ve boynundan bir ısırık aldı. -İyinin çok ötesindesin...İnci'm, büyümüşsün." Elini kızın belinden çekmemiş, vücutlarını tek vücut yapmıştı. Büyümekten kastettiği gözlerindeki duyguları gizlemeye yaramayan hafif koyu göz makyajı değildi. Elindeki inci çiçeğini, kızın tokasının yardımıyla saçına iliştirdi genç adam. Bir inci çiçeği gibi narin ve saf olan İnci'nin, ilk arkadaşı Kılıçla hapsolduğu topraktan kesilerek koparılmasını anlatan bir hikaye.. *** Aras Kılıç, Arden İnciyle tanıştığında işin hangi boyutlara varacağını bilmiyordu. Kızın hayatı çok kısıtlanmış, fazlaca yasaklarla şekillenmiş, gizemlerle doluydu. Aras, Arden için domino taşlarının en başındaki taş oldu. Aras Kılıç Devran'ı tanıdığı andan itibaren Arden İnci Güraltın için hiçbir şey aynı olmadı. İnci, tutsak olduğu istiridyeden çıkarılmış, aşka teslim olmuştu. Aşkın incisiydi artık. İstiridyenin değil. •••Aşk Sarhoşu'ndaki Savaş ve Bade karakterinin çocukları Aras Kılıç'ın hikayesidir. Hikayenin okunması için Aşk Sarhoşu'nu okumanıza gerek yok. Başlangıç Tarihi: 26.07.2017 Bitiş Tarihi: 09.08.2017/ 01.00 Kısa Hikaye içinde #3 (24.08.2017) Kapak Tasarım: petitefraises

3 kıskanç abi ve ultra sinir bozucu 1 ikize sahipseniz hayatınız ne normal seviyedir ne de kalbiniz aşkın kapılarına açıktır. Yaprak Çağlayan tam olarak bu hayatın ana merkezindeyken, okulunun değişmesiyle çat kapı hayatına giren yeni insanlar, isimlediremediği yeni duygulara ve çevresinde gelişen garip olaylara sebep olacaktır. Sizde yaprağın bol eğlenceli, birazcık duygusal, birazda ekşınlı hayatını merak ediyorsunuz şimdiden iyi okumalar! •10/12/2020•

"Çok uykum var." diye mırıldandı. "Kaçta yattın bakayım sen?" Gözlerini kaçırıp dudağını ısırmaya başladı. Ellerimi dudağına götürüp dişinden kurtardım. Kendi canını acıtıyordu! "Hadi abiciğim dudağını ısırmayı bırakıp bana cevap ver." Ağzını açıp tekrardan kapattı. "On bir buçukta ama-" sözünü kesen kaşlarımı kaldırmam oldu. Kendini açıklamak için hemen hem ellerini hem de ağzını hızlı hızlı oynatıyordu. Ne kadar tatlı gözüktüğünden haberi var mıydı? Her yerini şapur şupur öpesim geliyordu. "Abi ya, hemen kızma hiç uykum yoktu ki uyuyamadım, o yüzden geç yattım." On bir buçuk geç bir saat değildi ama Dila'nın belli başlı kuralları vardı. "Ne yaptın o saate kadar?" Tekrardan gözlerini kaçırdı. "Hım." diye mırıldanıp tekrardan konuştu. "Kızmayacaksın ama?" Ben ona kızamazdım ki.. "Sen bir söyle ben kızıp kızmayacağıma karar veririm." Yerinde rahatsızca kıpırdanıp "Telefon oynadım" diye mırıldandı. Tekrardan kaşlarımı kaldırdım. "Yarım saat oyandım çok mu oynamışım? Abi ama sabah hiç oynamadım elime bile almadım, gece uyuyamayınca birazcık bakayım diye aldım birden yarım saat oluvermiş. Yoksa on dakika oynayacaktım." 🐣 08.09.20

Devrim Karaoğlu hayatımdaki yangını görüp de sessiz kalmayan ilk kişiydi. Beni sevmeyen, hatta bunu belli etmekten çekinmeyen komşum olan bu adam, yangınıma sessiz kalmamıştı. Belki de Devrim Karaoğlu haklıydı. O bir kurt ve ben bir kuzuydum ama Devrim Karaoğlu bu kuzuyu avlamak yerine koruyordu. "Benim için titreyen her nefesine yemin olsun ki, seninim.." ~ 28.07.19

"Tekrar söyle, Alvina." Yerimde rahatsızca kıpırdandım. Ağzımdan kaçırdığım için zaten pişmandım, tekrar edemezdim. Çok utanıyordum. "Ben... Bir şey demedim," dedim. Yiğit ısrarla üzerime geldi. "Söyledin, sen az önce bana çok özel bir şey söyledin, küçük kız." Onlar için sessizce bir kitap açıldı. Sayfaları rüzgârla savruldu, savruldu, savruldu. Her kelimesi kalemsiz yazılmış, sessiz satırların bulunduğu numarası on sekiz olan sayfa sessizce yerinden söküldü. Uçtu, uçtu, uçtu. Sonunda, damına kadar kırık dökük bir evin, kapısına sessizce paspas gibi serildi. Sessizliğin Pençesinde yaşayanların aşkı, hiçbir aşka benzemez. Bazen bir aslanın pençesindeymiş gibi saldırgan, bazen bir serçenin pençesindeymiş gibi naif... Her aşkın bir sesi varsa, onlarınki sessizlik üzerine kurulmuştu. Kelimler, birbirini sessizce anlayan insanlar için gereksiz bir ayrıntıdan ibaretti. Bu tablodan, harfler ve sesler silindi. YİĞİT ÖMER YALÇINKAYA & ALVİNA GÜNAY ? İlk yayınlanma tarihi | 12.Kasım.17 Saat | 21:23 Yazan | ELİSYA ROYAL

Tanıtım.. "Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen , Neredesin sen , " Adamın tok sesi mekanın içinde yankılanırken , gözlerini kısmış elinde ki bağlamının tellerine vuruyordu. "Sinemde gizli yaramı kimse bilmiyor Hiçbir tabip şu yarama merhem olmuyor . " Onu dinleyen insanlar sesinin güzelliği kadar adamın etrafına yaydığı muazzam güçlü aurasına da kapılıp gidiveriyordu. Onu uzaktan izleyen biri daha vardı... Genç kadın yüzünde ki tebessüm ile uzaktan uzağa izliyordu , kalbini avuçlarının arasına bıraktığı bu adamı. Zaten onu hep böyle uzaktan uzağa izliyordu. Ateşe çekilen pervaneler gibi gün be gün onun ateşine çekilmiş ve yanıp kül olmuştu ama adamın onu gördüğü yoktu. Burada ki varlığından haberdar olduğundan bile emin değildi. Gerçi onun gibi bir adamın kendisine bakmasını beklemiyordu ama yanıyordu işte kadın , bu adamın aşkı , ses, bakışları ve kokusu onu yakıyordu . Her gün her gün yeniden doğup ölüyordu sanki Prometheus gibiydi. Onun gibi ölüp tekrar diriliyor ve ertesi gün tekrar ölüyordu ama onu öldüren bu adamın ta kendisiydi. Zaten en büyük imtihanları hep en sevdiklerimizden görmez miydik ? Ama sevdaydı bu , istese de - ki istemiyordu - vazgeçilmezdi ki bundan . Böylece kadın her gün her gün bu adamın aşkıyla yanıyordu . #romance katagorisinde 1. 🌺 (13.06.2019)

İki yanlıştık biz. Olmayacak şeyler yaşamış ve umulmayacak hatalar yapmıştık. Baştan sona yanlışlara bulanmışken doğru yolu bulabilir miydik? Gözlerimdeki akan yaş ruhumun derinliklerin de birikiyordu. Onu kırmak istemiyordum ama başka bir seçeneğim de yoktu. "Seni istemiyorum Alkan!" Kızaran gözleri acıyla yoğunlaştı. "Ama ben seni istiyorum." Başımı iki yana salladım. Kabul etmek istemiyordu. "Ben başka birisine aşığım. Yanlışız biz. Unut beni." Hırsla beni kendisine çekti ve sıkıca sarıldı. Yavaş bir şekilde kulağıma doğru fısıldadı. "Bu saatten sonra bana aşıksın."

"Pençelerini çıkarmış bir Tilki. Aslanın karşısında ne kadar şansı olduğunu düşünüyor?" "Bir yerlerde birisi tam da senin verebileceklerini arıyor." ** "Çektiğim korkunç acı, yaşamdan geliyor. Benim erişebileceğim hiçbir durum yok. Kesin olan şu ki ben, uzun zamandır ölüyüm, çoktan intihar etmişim. İntihar ettirildim, demek istiyorum. Ölüme açlık duymuyorum, varlık olmaya açlık duyuyorum." "Antonin Artaud." Dedi kız ona bakarak. Yeşil gözler hayret karışımı bir ifadeyle ona döndü. ** İçine kapanık sadece müzikle ilgilenen bir kız, yeteneğini herkesten gizleyen soğuk ters bir erkek. Yeteneğin olduğu tarafta tehlike var.Tehlike çanları ikisi için de çalıyor. İkisi de kurban İkisi de müziğe sığınıyor. Bir harfin değiştirdiği adlara sahipler. Birbirlerinden oldukça uzak, uzak oldukları kadar yakınlar. ~ Bir kurbanın yoldaşı o kurbandan daha çok acı çeker. Friedrich Nietzsche

Piyanonun seksen sekiz tuşunda gizli bir hayat, zor ve çıkmazlarla dolu. Yanlışlar, mutluluklar, gözyaşları, aşklar ve hüzün... Hayat sandığından daha acımasız, doğru bildikleri ise yalandı. Her nefeste biraz daha battı ölüme. Neydi aşk? Başlangıcı veya sonu var mıydı? Bir piyanistin lügatında aşk, piyanonun; tüm masumiyeti kuşanan beyaz ve o masumiyete leke düşüren siyah tuşlarında hayat aramak gibiydi bazen. Seksen sekiz tuşun hepsine hakim olduğunu sanıp yanılmak gibi. "Nefeslerimiz bile bize ait değilken sen, müziğe nasıl bu kadar ait olabiliyorsun?" Babasının yolundan, babası olmadan gitmeye çalışan bir kız... Bir kadının, hayatını mahvettiği bir genç... Ve en başından hayata yenik başlayan bir çocuk... Hayat, onların yollarını kesiştirmiş; ardından aynı anda mahvetmişti. En battığınızı hissettiğiniz, "Her şey bitti," dediğiniz anlarda bir şarkı, bir melodi, belki farklı bir şeyler sizin için yaşam; ilham kaynağı olur muydu? Ve bir gitar sesi kapladı içindeki boşluğu. "Ben, Neva Karaer. On sekiz yaşında bir karanlık silsilesi, acı bulutu, hüzün tozu.... Notaların beden bulduğu ağıt. Babasını gururlandırmak için çırpınan ama annesinin kırık hayaller okyanusunda batmış bir kız. Kendimi acı sularıma hapsetmiş olmama rağmen henüz, hâlâ hayatta ve güçlüydüm. Ben, Neva Karaer. Bir yıkımın habercisi, ışığını kaybetmiş bir beden... Bir piyanistin ve bir hayat kadınının kızı." #Müzikten Bedenler Serisi'nin ilk kitabıdır. 05.01.2014-25.07.2017 NOT: Bazı bölümlerde argo geçmekte ve kurgu bütünü itibariyle psikolojik ögelere yer vermektedir. Etkilenebilecek ve 16 yaşından küçük olanların okumaması tavsiye edilir.

Bir kadın ve zor bir Aşk.. Bir adam ve zor bir Tutku.. Ece Aslan ve Ömer Parlayan zorlu bir Aşk ihtiras dolu bedenler.. Zorba bir adam güçlü bir kadın.. Gelin bu aşka birlikte tanık olalım..