"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyordu artık. Bir yandan da İstanbul'a geldiğinde etrafında ilgiyle dolaşan insanlar ve karşısında köle olacak bir beyaz atlı prens hayal ediyordu. Ancak ne yazık ki hayat masallardaki gibi değildi. Zaten "Bir varmış bir yokmuş" yerine "Lanet olsun!" ile başlayan bir masaldan ne beklenirdi ki? Masal, karşısına çıkan, sırlarla dolu, karanlık Rüzgar'ın gizemini çözmeye çalışırken kendini ona âşık buluverecekti. Bu kitap 2015 yılında Epsilon Yayınevi ile raflarda yerini aldı.

Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

'Belki bir gün masallardaki mutlu sona kavuşup sayfalarda kaybolacaktık, belki de sonu kötü biten bir hikaye gibi gri bulutlar arasında yol olacaktık. Elbet bir gün biz de bitecektik ama biz, bizi ve yaşadıklarımızı unutmayacaktık.' "Kızım biliyorsun bu okula kayıt olma sebebini. Dershaneye vereceğimize koleje verelim dedik." Aşağıdan bana seslenen anneme aldırmadan çantamı 'yeni' gideceğim okul için hazırlayıp aşağı indim. Neden kayıt olduğumun nedenini gayet iyi biliyordum. Bu yüzden sesimi çıkarmıyordum zaten. İyi bir gelecek istiyorsam eğer hayatımdaki bazı şeylerden vazgeçmem gerekirdi. Bunu bana en iyi hayat yaşatarak öğretmişti. Bir sürü kitap, hikaye, roman ya da dergi okumuştum yaşadığım hayata benzer. Eski hayatını, okulunu, arkadaşlarını geride bırakıp yeni bir başlangıç yapan, hayatını değiştiren insanları okumuştum ama yaşamak bambaşkaydı. Belki lise yıllarımı masallardan, hikayelerden daha güzel bir hale getiren arkadaşlar edinecektim. Ve biliyor musunuz? Edindim de. Rüyalarımda bile göremeyeceğim arkadaşlıklar edindim. Geçmişimde yaşadığım bazı şeyleri unutturan, aralarında kaldığımda kendimi hiç yabancı hissettirmeyen dost canlısı bir sürü arkadaş edindim. Ama aşk? O tamamen hayatın bana kıyak geçtiği bir hediyeydi. Ne mi yaptım? O hediyeyi seve seve kabul edip yeni aldığınız bir şeyi kargodan çıkarır misali çıkardım ve her gün ben dışında kimsenin göremeyeceği bir yere sakladım. GENÇLİĞİN RİTMİ Bazı bölümlerdeki yazım hatalarını ve noktalama işaretlerini düzelttim. Küçük de olsa konu değişiklikleri yaptım. Arkadaşlık tohumlarını sevgi ağaçlarının yanına koyup bol su ile besledim. E, bence burayı okuduğunuza göre artık hikayeyi de okursanız küçük ama sevimli ailemize siz de eklenmiş olursunuz.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."