Her ülkücü biraz şairdir Çünkü ülkü denen nazlı yar Aşk ister, emek ister Kahraman bir yürek ister

Sonra, "Bu dağ..." dedim, daha çok kendi kendime konuşurken. Geçmiş bir sis gibi üzerime çöküp, bana korkaklıkla dolu olan kaçma isteklerinden birini yaşatmıştı. Üsteğmenin üzerimde dolanan şüpheli gözlerini de hissedebiliyordum. Bu yüzden cümleme özgüvenle devam ettim. "Ben bu dağa bayrak kadar yakışanı görmedim."

Geminin tek kaptanı olur gerisi mürettebattır . Kalbinde tek sahibi olur gerisi teferruattır.

"Bizler gece mahkûmlarıyız. Masmavi gökyüzünün siyahında kaybolmuş insanlarız."

Bedenim cisim tufanından artık Kayboluş korkusundan atmış beniz Zamansa aşkı yaşatmaktan sabık Hüznünden karalar bürünmüş deniz

güzel düşünen, güzel söyleyen, güzel hisseden dostlarımıza selam olsun! dertlisiniz dertliyiz yazıyorsunuz okuyoruz yazıyoruz okuyorsunuz gönüllerimizi, dizelerimizi birleştirene selam olsun!

''Bir adam sevdi kadın, bir adamı canından çok sevdi. Kadın sevdi, adam gitti. Ve sonsuza dek kadının kalbi kırık kaldı.'' Başlıktan da anlaşılacağı gibi...Birini sevdiğinizde kalbiniz sonsuza kadar kırık kalır, onu onarmak isteyen yeni biriyle karşılaşana kadar tabii. Sonrasında karar sizin; ya o kırıkların biri tarafından onarılmasına izin verirsiniz, ya da o kırıklarla hayatınızın sonuna kadar yaşamayı tercih edersiniz. Baktın bu kırıkların onarılacağı yok, ben de sonuna kadar yazmaya karar verdim. İçerikte hem denemelerimi, hem de şiirlerimi bulabilirsiniz. Belki de sadece ben değilimdir kalp kırıkları olan? Çok dikkat edin kırıklara basmayın, acımasın sizin de canınız. Kırıklarda buluşmak üzere o zaman... İyi okumalar :)

Karanlık boşlukta sallanan ruhumla sevdim seni Korlaşan kalbime, sonsuz çoraklara inat, Yıldızlar yağdırdın karanlığıma. Paramparça ruhumu birleştirecek kadar kor ateştin yüreğimde Bense sevgine sığınamayacak kadar korkak, Aşkına inanmayacak kadar aptal, Sevgimi söyleyemeyecek kadar bencil, Karanlıktan bir adım ötedeki aydınlığa çıkamayacak kadar güvensizdim. Öyle bir işledin ki karanlığıma Sabah kovdum gitmedin Öğlen, akşam, yatsı kovdum gitmedin Ezan vakitlerindeki sevdiğim huzur gibiydin içimde, Her şeyi kapattım artık bir sen kaldın geriye...