[ Gerçek bir hikayeden uyarlanmıştır!! ] "Onu öğrendiğim gün hayatım değişti. Ondan bir oğlum oldu. Beni bir çocuğun babası yaptı ve şimdide eşi oldum. Bu güzel kadını sevmemek mümkün mü?" Genç adam, duyduğu sözlerle mutlu oldu fakat içini kaplayan huzursuzluk ve sıkıntıyı önleyemiyordu. "Gerçekleri öğrendin de, kaçıp gideceğini biliyorsun" Pamir bunu önceden düşünmüştü. "Oğlumuzu bırakıp gitmez."dedi "Onu engelleyemez, zorla tutamazsın. Çünkü bir kadın mantığını kullandığında sınırları aşar Pamir. Sınırsızlığı sana gösterir" Pamir bunu biliyordu. Hele ki Nurvetin neler yapacağını az çok tahminde ediyordu, ama sevdiği bu kadını kolay bırakmayacak, oğlunu ve onu kendine bağlayacaktı. Not: Bu hikayeye her hafta bölüm gelmektedir. Hatta arada iki bölüm üst üste bile geliyordur.

Küçük beyaz çantam hemen önümdeki komodinin üzerindeydi. Onu elime alarak hızla açtım. İçinde telefonumu bulmaya çalışırken birdenbire elime bir kağıt parçası geldi. Bunu buraya koyduğumu hatırlamıyordum. Zaten açıp baktığımda bana ait olmadığı da kesinleşmiş oldu. Bu notu ben yazmamıştım ama kesinlikle bana yazılmıştı. "Beste, Dün gece için teşekkür ederim. Harika vakit geçirdim ama aynı zamanda evli olmanın bana göre olmadığını da anlamış bulundum. Üzgünüm... Bundan sonrasında avukatımla görüşebilirsin. Sessiz bir şekilde boşanalım. - Kerem" Yanlış okumuş olmalıydım. Ya da bu bana bugüne kadar yapılmış en kötü eşek şakasıydı! Benim ultra zengin ve top modelleri bile kıskandıracak derecede yakışıklı olan kocacığım, benden bıraktığı bir not aracılığıyla ayrılmış olamazdı, değil mi?

Yaşama sımsıkı tutunan kelebek ateşe uçtuğunun farkında değildi kanatlarının kül olacağından. Hem yanacak hem yakacaktı herkesi. Umut tohumu önce kalbe düşecek sonra dalından kopacaktı. Savrulacaktı sığındığı limandan. Fakat düşecekti aşka... 22.08.2016 genel kurgu #50 içinde 04.09.2016 genel kurgu #100 içinde 14.09.2016 genel kurgu #85 içinde 30.09.2016 genel kurgu #29 içinde 21.12.2016 genel kurgu içinde #47

17 ocak 2021 tarihinde yazılmaya başlandı Mert altında küçük bedeniyle kalan kız için hissettiklerini bir türlü anlam veremiyordu. Aklı ile kalbi arasında sıkışmış kalmıştı. Bir tarafı geçici bir heves istediğini al, sadece bir gece ve sonra ondan kurtul derken bir tarafı da o masum periye dokunma hep yanında, yakınımda olsun diyordu. Yeşim'in dudaklarına kapanmak için başını eğdiğin de kızın adı gibi yeşil hareleri ağlamaktan kan çanağına dönmüş minik bedeni kalbini karanlığa teslim etmiş adamın altın da tir tir titremeye başlamıştı. Mert acımasızdı, İntikam ateşiyle yanıp tutuşuyordu. O yüzden kalbini bir kenara atıp sadece istediğini almak için onu kaybedeceğini bilmesine rağmen ona sahip olmak istiyordu. Bu güzel masum periyi sadece kendinin kılmayı ilki ve teki olmak , teninde hüküm sürmek istiyordu. Aslında bu masum peri sayesinde nefes aldığını çok iyi biliyordu.

"Aşkını karanlığına hapsedip, aydınlığa ulaşmaya çalışırken kendini tamamen zifirinde kaybeden, kayıp âşıkların hikâyesidir...." Karadul ve Zifir'in hikayesini okumaya, Ilgaz'ın Ada'sında yaşamaya hazır mısınız? Telif hakları Kültür Bakanlığı tarafından onaylanmış olup Yazara aittir.

Aşk yüreğimdeki bir kelebek oradan çıksa ve senin omzuna konsa biliyorum tek gün bile yaşatmazsın onu.Bu yüzden hapsettim onu en kuytularıma senin aşkın için senden bile çok uzaklara.......

"O kadar canım acımıştı ki, canım bile acımıştı bana." ¤Tüm hakları saklıdır

Daldığı en huzurlu uykudan, gördüğü en güzel rüyadan sarsılarak uyandı kadın, bir gece. Ve adam... Ansızın daldı uykuya, dudaklarında gördüğü rüyanın gerçek olmasını dileyen minik mırıltılarla. ∞ "En tatlı Rüya'sın sen, annemin iyi geceler öpücüğü verirken kulağıma usulca fısıldadığı dileğin, vücut bulmuş halisin." ∞ 17/04/2015 Tüm hakları saklıdır.

Delirmiş gibi bağırıyordu, herkezin onu duyduğuna emin olmaya çalışırcasına tekrar ve tekrar bağırıyordu. BANA AİT! Bana anladınız mı lan!? Bana ait! BU KIZ BANA AİT!!!

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017