Ölüm herkesten bir şeyler alır götürür. Herkesten birini alır, herkesten yaşanacak günlerini çalar ama çok az kişiden geçmişini, inandıklarını ve de güvendiklerini çalar. Leyla da onlardan biriydi... Ölüm sadece ondan sevdiğini değil her şeyini almıştı. Sadece saatler içerisinde hayatı değişen Leyla hiç bilmediği topraklara omzunda koca yükler, sorumluluklar ve en kötüsü de geçmişin ağırlıkları ile gitmektedir. Hayatının bütün ışıkları sönmüşken zifiri karanlıkta küçük bir mumun cılız alevi acıyla yanmaya başlar. Bu hikaye küçük cılız mum alevinin iki insanı kül etmesinin hikayesidir.

©Tüm Hakları Saklıdır. Yusufçuk ve Bay Kasın Hikayesi * "Sana aitmişim gibi davranmayı kes."dedi. Bu zamana kadar gördüğüm en sinirli ifadesi ve yüksek sesi ile. "Sen benimsin."dedim fısıldar gibi. Daha sonra daha olabilecek en yüksek sesim ile haykırdım."Sen benimsin. Bana aitsin." Kaşlarını çatıp elini cebine götürdü ve daha sonra yüzüne her zaman ki o alaycı ifadesini otutturdu."Yanlıyorsun..."dedi bana."...Hem de çok" diye ekledi. Bu sefer onun ifadesini, hareketlerini ve repliğini çalarak."Yanılıyorsun hem de çok."dedim