"Nehirler aslında denizlere aittir. Denizler onları kendisine, dokunmadan, zorlamadan sadece çağırır. Nehirler de bazen coşarak, bazen de kurumaya yüz tuta tuta denizlere akarlar ama," demiş ve gözlerimin içine bakmıştı. "Eninde sonunda ait olduğu yere giderler. Aynı senin bana geldiğin gibi Nehir," demişti bana. Şimdiyse tersine akmaya ve denizden uzaklaşmaya çalışan bir nehir gibiydim. ÇOK BÜYÜK BİR AŞKI TALİHSİZ BİR GECE YOK EDEBİLİR Mİ?

Kitap olduğu için ön okuma olarak sadece 3 bölüm vardır. * Hayatını, kazanma arzusu üzerine kuran genç bir adam İnci'nin hayatına girdiğinde ondan gitmeyi planlamış mıydı? Bıraktığı enkazın içindeki küçücük umut ışığı, çıkmazlara hapsolan İnci'ye yeter miydi? Hayatı bir defa çalınan İnci, ikinci bir ümitsizliğe düşmek üzereyken onu kollarından yakalayan Ömer'in kalbinden asıl geçenleri görebilecek miydi? Bir uçurum. Bir evlilik. Gizli bir can Ve tabii ki de en olmazları olur yapan aşk! (Bu bir TÖRE hikayesi değildir.) (11.12.2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.) © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim olmadan alıntı yapılamaz!

İki genç kız; Arya ve Mahru.... "Gelen ani fren sesi ile ne olduğunu anlayamadan babasının altında kalmıştı Arya. Vücuduna giren minik sızıları hissediyor, o sızıların babasının gövdesinden geçerek kendisine ulaştığının ayrımına varıyor ancak bir türlü inanamıyordu olanlara... Tekrar duyulan bir patinaj sesi ile babası yan tarafına düşmüş, elini Arya'nın yanağına koymuş ve diğer eli ile artık nefes almayan karsının elini avuçlarının içine almıştı..." "Bir yatakta uzanıyordu Mahru, karşısında da bir adam oturuyordu. Uyanmasını bekliyordu belli... "Günaydın" dedi adam haince sırıtırken... Mahru irkildi. Bulunduğu durum yüzünden korktu, bir şey diyemedi... "Benden ne istiyorsunuz?" Fısıltıyla çıkmıştı sesi. SAhi ne istiyorlardı ondan? Gerçi şu durumda ne isteyebileceklerini tahmin ediyor ve bu daha da korkmasına sebep oluyordu ama.. "Uzatmayacağım lafı..." dedi adam oturduğu sandalyeden kalkarken. Mahru da o anda yataktan kalkmaya çalışmış, en azından hemen doğrulmuştu... Adam hafifçe gülümsedi kızın bu hareketine. El değmemişti bu kıza henüz, tahmin ediyordu bakire olduğunu. Onu sarhoşlara çerez yapmayacaktı. Daha büyük işler için kullanabilirdi..." İki deli fırtına; Ateş ve Gökdeniz... "-"Ulan ben size okul önlerinde satılmayacak bu meret dedim mi?" -"Abi.." -"Abini de sikecem seni de şerefsiz.." -"Alın bu şerefsizi... öyle bir hale getirin ki, cesedini görenler bir daha okul olan yerin üst sokağında bile takılmasınlar.. " -"Abi yapma.. abi evde ekmek bekleyen var..." Kesişen hayatlar ve mizah dolu bir macera... 'Ha', diye geçirdi içinden Arya... 'Yok yok merak etme.... Bu gün hatun düzmeye yarın boncuk dizmeye götürecek o deve beni...' diyemedi...

Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve beni yüz üstü çevirdi.. Çığlıklarım hıçkırıklara dönüşmüş, yalvarışlarım ise fısıltıyla sessizleşmişti..

Bazen sevdiğinin kalbini bile bile kırarsın. Tıpkı onun kalemini kırar gibi... Oysa bunun bedeli adalet değildir çünkü CEZANIN YARISI DA SENİNDİR...

Arka Kapak ; "Bazen işler de kalpler de aynı anda karışır. " Tıpkı bu plaza da olduğu gibi! Çekici,güzel ama aşk konusunda oldukça şanssız olan Sezen, her şeye rağmen aşka tüm benliğiyle inanıyor. Hatta öyle ki her gördüğü atı beyaz,her yakışıklıyı da prens zannediyor. Bilge ise Sezen'in aksine aşkı hayatından kovmakta kararlı. Ona göre en iyi erkek ölü erkek. Ama kovduğu aşk; tatlı eğlenceli ve bir o kadar da baş belası olmaya aday Burak ile bacadan bile olsa girmeye kararlı. Ve Yağmur... O güzel olduğu kadar hırslı ve başarılı da. Ama onun durumu bu aralar oldukça karışık.Özenle işlediği hayatı tek bir gece yüzünden berbat oldu ve o bu durumu ne olursa olsun düzeltmeye kararlı. Yalnız küçük bir sorun var. Yağmur'un elindeki tüm oklar soğuk,ukala ama aynı zamanda oldukça çekici olan Buğrul'u gösteriyor. Buğrul ise kızların tüm planlarına rağmen atılan her oku tersine çeviriyor. Kızlar,erkekler,sarsılmaz dostluklar ve tabi ki AŞK!

"Aşkın gelişi, aklın gidişidir." Acaba gerçekten öyle midir? Ya da bir dil bir insan, iki dil... Ah, neyse boş verin şimdi dili falan! Burada asıl önemli olan, aşkın dili! Neşeli, sevimli, az biraz inatçı, ama yeri gelince masum bir kedi olan Aslı Karahan ile Roma'yı fethetmeye hazır mısınız? Yalnız, çapkın İtalyanların, aşk dolu kahkahaların ve enfes lezzetlerin de eşlik edeceği bu yolculuk için sizi baştan uyarıyorum. Kemerlerinizi sakıca bağlayın ve yanınızda oturan yol arkadaşınıza dikkatlice bakın! Belki siz de Aslı gibi hayatınızın aşkıyla, hiç ummadığınız bir yerde ve kesinlikle kimseye anlatmak istemeyeceğiniz bir şekilde tanışabilirsiniz. Kim bilir? Pekâlâ, hazır mıyız? O hâlde "Rastlantı" kalkışa hazır... (Tanıtım Bülteninden)

Hazan ve Hakan… Hayatın acımasız pençesine takılmış iki kardeş… Et ve tırnak gibiydi ikisi. Birbirlerinden bir an olsun ayrılmazlardı. Ancak zamanla, büyüdükçe araya bambaşka bir engel girdi: Uyuşturucu… Bu beyaz illet insanı her geçen gün ruhunu esir alırken hiçbir şey gelmiyordu elinden Hazan'ın. Gün geçtikçe ismi siliniyordu bu yaşamdan. Ancak Hakan'ın başına gelenlerden sonra tekrardan yazdı baş harflerini inadına hayata. Fedakarlık kalbinde gün geçtikçe köpürdü, yerini yasak duygulara bıraktı. Araf'tayken Cennet'te, Cennet'teyken Cehennem'de buluverdi kendini. Ve bunun sebebi; kaybolduğu o safir mavisi gözlerin sahibiydi. Hazan, kardeşini kurtarmak için girdiği bu yolda hiç beklemediği durumlarla karşılaşacaktı. Ufukta bambaşka duygular belirirken belki de geçmişindeki acıları bir başkasının karanlığında silebilecekti. Bu amansız oyunda beyaz siyaha mı bulanacaktı? Yoksa siyah beyazla mı bulaşacaktı? Peki, beyazın yanında siyaha yer var mıydı? Raflarda Yerini Aldı!

Birlikte büyüdüğü, ilk aşkı ile evlenerek mutlu sonu yakaladığına inanan genç bir kızdı Elif... Peşinden hiç ayrılmadığı, bir gün mutlaka seninle evleneceğim dediği, biricik aşkı ile evlenerek mutlu olacağına inanan genç bir erkekti Toprak. Çok sevdiği birinin ellerini bırakmak ne kadar zor olsa da Toprak gitmek zorundaydı. Elif'i arkasında bıraktığında gerçekten de mutlu olabilecek miydi? Bunu bilmiyordu ama bildiği tek şey artık Elif ile de mutlu değildi. Mutlu sandığı evliliğinin üzerinden sadece iki yıl geçmesine rağmen, on üç yaşından itibaren ellerini tutan adamın bir gün gidiyorum diyerek ellerini bırakması Elif'i dibe batırmıştı. Bırakılan elleri bir başkası tarafından tutulduğunda gerçek aşkı bulacak mıydı? Yoksa İlki gibi o da bir yanılsama mıydı? Hayatına giren ikinci Toprak, birincinin acılarını silebilecek miydi?