Not me dizisi todd black

Baştan aşağı bir rezilliktim... 27.04.19

Bir varmış bir yokmuş, Çok uzak diyarların birinde Şeker Prens yaşarmış. Çok mutlu, hayat dolu, yardım sever, herkesin sevdiği, geleceğin kralı kısaca iyi olan her şeymiş Şeker Prens. Sonra bir gün kendisine çok zıt biriyle tanışmış. İşte o gün başlamış Tuz Kral ve Şeker Prens'in hikayesi. Şeker Prens ve Tuz Kral'ın masalını anlatır. Bxb

Yarın dönemeyeceğim çünkü şeytan, bir iblisini bana ayırdı. Uyarı!!! Madde kullanımı ve +18 unsurlar içermektedir. Yaşı küçük okuyucular için uygun değildir!!!

[Tamamlandı] Kutuyu açtığında mektuplardan önce küçük bir not çarptı gözüne. 'Bu kutu ve içindeki her şey Görkem Aktaş'a aittir. Yani kutuyu sakince aldığınız yere bırakın yoksa gazabımla tanışırsınız.' Notta yazılanları okuduktan sonra dudakları istemsizce yukarı doğru kıvrıldı. Kanser hastası bir çocuk ve onun ilk aşkını işleyen bir kurgudur. Angst değildir. Eşcinsel içeriklidir. +18 öğeler barındırır.

[TAMAMLANDI] "Ben yanında olacağım ama bu kapıdan çıktığımızda hiçbir şey aynı olmayacak." Endişeli gözlere, yalvarırcasına baktı. "Yine de elimi tutar mısın?"

"Ayrılalım." dedim bakışlarımı yere indirerek. Başını kaldırıp,tek kaşını kaldırarak bana baktı. "Neden ?" "Güven vermiyorsun." diye mırıldandım.Bir süre sesini çıkartmadı.Sırtını duvardan ayırıp,önümde dikilince,irkilip bakışlarımı yüzüne çevirdim. Gözlerini kısıp,bana doğru eğildi. "Neden güven vermiyorum biliyor musun ?" Başımı iki sana salladım yavaşça. "Hep yanımda kal diye. Çünkü sana güven versem bileceksin , seni asla bırakamayacağımı. Bırakmayacağımı bilirsen , gidersin. Başkalarına aşık olursun , sana güven vermeyen birilerine. Ben seni yine beklerim. Sonra onlardan sıkılırsın , bana gelirsin. Ama ben yine orada olurum , seni mutlu ederim. Eskiye dönmek istersin , yine gidersin. Sonra ben yine beklerim. Anlıyor musun , ben gidemem. Çünkü ben aşığım. Çünkü ben hayatımın odak noktası olarak seni aldım. Sen , sen, sen.. Ben ağlarım ama küsmem. Kırarsın beni belli etmem. Hep alttan alırım sevgilim. Sen başkasına aşıksın evet , ama bana ait ol diye susarım. 'O benim' demek isterim hep. Sana güven vermem , beni bırakıp gitmek sana kolay gelmesin diye. Söz veremem hep yanında kalacağım diye. Çünkü sen kalbimi yordun. Ruhumu yordun. Beni mutsuz bir insan haline getirdin. Ama ben senin için hep güçlü kaldım. Saatlerce beni umursamadın ama soranlara ' konuşuyoruz yine:)' dedim. Eski mesajlarını okuyorum her gün. Belki, belki eski sen yine gelir diye bir gün.. Şimdi , git. Ama bu sefer döndüğünde beni bulamayabilirsin. Çünkü kalbim bir kez daha sensizliği kaldırabilecek kadar güçlü değil." Derin bir nefes alıp,bakışlarını gökyüzüne çevirdi. "İster iste,istersen de isteme.Sana ihtiyacım var ve beni bırakamazsın.Eğer şimdi arkanı dönüp gidersen,söz bir daha karşına çıkmam.Ama eğer kalırsan da,bir daha beni üzmene izin vermem.Korkaklık etme bir kere,içinden geçeni söyle ve yap."

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Beklenmedik, trajik bir kaza... Kazadan sonra ruhunu teslim etmiş genç bir kız... Yitirilmiş umutlar... Toprak altına gömülmüş hayaller... Ve ansızın, mucize gibi doğan küçücük bir umut... Kusurları yüzünden kendinden nefret eden Ecmel'in, hayata dair tüm umudunu yitirmişken, hiç beklemediği bir anda İsimsiz adlı kişiden aldığı bir mesajla kaybettiği her şeyi yeniden kazanışının hikâyesi. İsimsiz: Hayatın sadece ölümden, acıdan, korkudan ve bunaltıdan ibaret olmadığını anlayacaksın. Her şey yoluna girecek, bücür. İnan bana. ( 14.36 ) İsimsiz: Kısa bir süre sonra yeniden görüşeceğiz. Kendine iyi bak. ( 14.36 ) ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ©Tüm Hakları Saklıdır | All Rights Reserved.