Adam, ait olduğu kadını bekliyordu ve kendisine ait olacak kadını... Gülüşüne kadar ona ait olmasını istiyordu. Bir kadın geldi... Ve adam o kadına ait olmak istedi, onun da kendisine ait olmasını. İki kalp birbiri için atarken adam kadından uzak durdu, gülüşüne kıyamadığı için... ABİMİN FEDAİSİ'ndeki Emir karakterinin hikâyesidir. Kapak, Ahsen Bayraktar'ın yapımıdır. Başlama tarihi: 22.01.2018 Tayfa #1 - 03.11.2018 Dostluk #1 - 20.12.2019 Reis #1 - 17.01.2020 Herhangi bir kopyalanma ya da çalıntı durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

Kendi halinde futbolu takip eden ve okulunun futbol takımında amatör top oynayan, arkadaşlarıyla Playstation kafede zaman öldüren sıradan olduğuna kendini inandırmış bir kız ve Göztepe'nin forveti, hayatını futboluna adamış, yalnız bir futbolcunun hayatı nasıl bir noktada kesişebilirdi? Emir Berkan; kendisini ailesinden ve hayatından tamamen soyutlamış, en büyük tutkusu olan Beşiktaş'ına kavuşmak için çalışan bir futbolcuydu. Deniz ise sıradandı, sadeydi. Hayattan tek beklentisi Beşiktaş'ın maçlarına rahatça gidebilmekti. Kader; onları Göztepe Stadı'nın soyunma odasında, Deniz polislerden kaçarken bir araya getirecekti. Peki ya sonrası? ☆☆☆ *Emir Berkan karakterinin gerçekte Göztepe'de forma giyen Berkan Emir isimli futbolcuyla alakası yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.* Hikayemize hoşgeldiniz❤

"Kalbin atışı, kaderin sesidir." Tüm hakları saklıdır!

"Eğer iki insanın kaderin de birleşmek varsa bir gün hiç umulmadık bir anda birleşirdi insanlar, ama eğer ayrılıksa kaderin sonu o zaman gidişlere kimse engel olamazdı." Genç kadın idealleri uğruna sevdiği adamı terk edip elinde koca bir bavulla İstanbul'a kaçtı doğup büyüdüğü yerden, arkasında kocaman bir enkaz bıraktı. Yeni şehrinde yeni bir hayat kurdu kendine, tekrar sevdi birini, tekrar mutlu olmayı başardı arkasında bıraktığı sevgilisi ise gittiği günde kaldı, ne bir adım ileri gitti ne geri. Hazal, idealleri için gittiği İstanbul'dan babasının ölüm haberiyle döndü Karadeniz'e. Geri döndüğünde ilk ve aşkının hala onu orada beklediğini bilmiyordu, öğrendiğinde ise geri döndü onu kollarını açmış bekleyen sevgilisine. //Tüm hakları saklıdır.

Yüsra ; Neşeli, hayalleriyle mutlu olan kendi halinde, feraceli bir kız. Yüsra'nın sıradan hayatı istediği ünüversiteyi kazanmasıyla değişmişti. Feraceli bu hayalperest kızın, Karadeniz kadar hırçın bir genç adamın kalbine düşüşüyle başlamıştı her şey. İkiside bu sevdanın içinde bir anda buldular kendilerini. Genç adam bu sevdaya nasıl tutulduğunu anlamamıştı. Hala kapalı bir kıza nasıl olurda bu kadar delice, bu kadar hızlı vurulabildi anlam veremiyordu...

İlk bölümlerimdeki kurgu ve yazım hatalarına aldırış etmeyiniz kitap bir iki bölümden sonra güzelleşiyor okuyucu yorumları 😊

#sevgi kategorisinde 1. Bir varmış bir yokmuş diye başladı hikayeler... Bende bir varmış o yokmuş, diye başlatmak istedim... Her zaman annelerimiz tarafından yatmadan önce masallar dinlerdik. Bu masallara çocukken inansakta büyüdükçe inandırıcılığını kaybederdi. Ancak ben küçükken bile bu masallara inanmazdım... Üniversite seçimim İngiltere çıkınca inanmadığım o masalların başrolü olmuştum. Çünkü gerçek bir prens ile çakma bir prensesin aşkı Masallardan öte hiç bir yerde yaşanmazdı. İnanmadığım o masallara imzam ile kendi masalımı eklemiştim , masallar mutlu sonla biterdi ancak bu öyle bir masal olmayacaktı. Çünkü bu sıradan bir masal değildi. Bu masal, masallara inanmayan bir kızın kendi masalını yazmasıydı ve Bu masalın sonunda acı vardı. ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Kraliyet tarafından masalı okumaya davet ediliyorsunuz, bakalım hala masallara inanıyor muyuz? DİPNOT: Bu kitap ilk yazdığım kitap olduğu için çoğu yerde hatalar ve yazım yanlışları olabilir keyifli okumalar :) Kapak tasarımı : getmorepineapple 🖤

İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.