Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden asıl korkanın ben olduğumu hissediyorum... "Ruhumun insanlık adına verdiği savaşı sen kazandın..." Ateş Dinçer... Ölüm Meleğini öldürebilen tek güç... Bana ruhumu geri veren tek gerçek... "Ölüm Meleği..." bu kitaba başlarken, sadece hayal ettim ve sonuç hayallerimin ötesinde bir mutluluk... Teşekkür ederim...

İnsanlar, kurduğu hayallere sığınmakta bulmuştu aslında çareyi. Bende öyleydim, hayallerimi severdim. Keşe olacak herşeyi hesaplayabilseydik daha önceden. Belki herşey daha kolay olurdu... Ben Mısra, Mutluluğun içinden acıya çekilerek yanan kız. Ben Mısra, acıdan doğan kız.