Χ:σου δίνω το ποσό που ζητάς ζητώντας ένα ικανοποιητικό αντάλλαγμα...μου λέει και τοποθετεί το χαρτί που του έφτιαξε ο δικηγόρος του μπροστά μου. Ε:Και αυτό εδώ που λέει ότι έχεις νόμιμα το δικαίωμα να με μεταχειριζεσαι όπως θες τι ειναι;;....τον ρωτάω και του ξανά δίνω πίσω το χαρτί για να καταλάβει τι εννοώ Χ:Θα έχω κάθε δικαίωμα να σε πηδάω... είπε και έμεινα να τον κοιτάω με γουρλωμένα τα μάτια.... Χρήστος και Εβελίνα. Δύο άνθρωποι από τελείως διαφορετικούς κόσμους. Εκείνη όμορφη καλή γλυκιά. Εκείνος όμορφος κλειστός αλλα οικονομικά ισχυρός. Τι θα γίνει όταν από τύχη ή ατυχία αυτοί οι δύο θα συναντηθούν; Τι θα γίνει όταν εκείνη χρειάζεται οποιαδήποτε χρήματα για έναν δικό της λογο; θα υποκύψει ή θα φυγει μακριά του;; DON'T COPY MY STORY Η ιστορία αυτή απευθύνεται καθαρά και μόνο σε άτομα άνω των 18??.Περιέχονται σκηνές με έντονο λεξιλόγιο και σεξουαλικο περιεχόμενο. Διαβάζεται με δίκη σας ευθύνη ❌❌Απαγορεύεται η οποία δημοσίευση παρόμοιας ιστορίας ή η οποία αντιγραφή❌❌ Enjoy❤❤❤️ #1 στο romance 29/1/'19 #1 στο love 3/10 #2 στα hot 16/7 #1 in αγάπη 17/8 First chapter published in 14/7/2018

Σηκώθηκε έχοντας τα χέρια στις τσέπες , " Θα διαγράψω το βίντεο ". Το κεφάλι μου έσπασε ακούγοντας αυτό που μου είπε και αναστέναξα με ανακούφιση. " Ευχαρ- " " Υπό τρεις όρους " είπε χαμογελώντας, κάνοντάς με να το κοιτάξω. " Ποτέ Στόουν " ξεφύσηξα. " Εντάξει τότε, θα το στείλω σε όλους όσους είναι στις επαφές μου " είπε καθώς πείραζε ως συνήθως το κινητό του. Τα μάτια μου γούρλωσαν και τον σταμάτησα κρατώντας το χέρι του όσο εκείνος με κοιτούσε με ένα κενό βλέμμα, αλλά μπορούσα να δω την διασκέδαση στα μάτια του. ...Αυτός ο ηλίθιος! " Εγώ.. Εγώ.. " Δίστασα κοιτώντας κάτω. " Εσύ τι; " με ρώτησε καθώς σήκωνε ξανά το κινητό του. Προσπάθησα να το τραβήξω από αυτόν αλλά μάταια. " Εντάξει καλά, συμφωνώ με τους όρους σου! " είπα νικημένη κάνοντάς τον να χαμογελάσει διαβολικά. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Written by: @dark_atheart All rights go to the writer. Thank you for giving me your permission to translate your book. Copyright 2017-@demi_me

"Λάθος... όλο αυτό που έγινε ήταν ένα λάθος...Δεν το βλέπεις ?? Το κάναμε που να παρει η οργή!!! "φωναζει έξαλλος μπροστά μου.. " Εγώ εσύ..όλο αυτό.. Εμείς οι ίδιοι είμαστε λάθος...." τα λόγια φωτιά που με καίνε... "φύγε... ΦΎΓΕ!!! Νομίζεις εγώ το ήθελα??περίμενα ΓΑΜΩΤΟ...Και εσύ.. Εσύ τα κατέστρεψες όλα!!" "Γαμωτο σου ρε Νεφελη... " "Ίσως.. Ίσως είναι καλύτερα να συνεχίσουμε χωριστά τις ζωές μας από δω και πέρα.. "λέω λόγια που μετανιώνω αμέσως... "Έχεις δίκιο... θα μείνω στον Κώστα και αύριο θα έρθω να πάρω τα πράγματα μου ..Αντίο Νεφελη.."λέει και φεύγει κλεινωντας πίσω του τη πόρτα... να τον ακούω να λέει αυτά τα λόγια ήταν για μένα...μαχαίρια στην καρδιά... Δεν άργησα να καταλάβω πόσο ερωτευμένη ήμουν μαζί του .. εκείνος φυσικά..θα με βλέπει πάντα σαν την ..καλύτερη του φιλη ... την πρωην καλύτερη του φιλη .... Μια ιστορία για δύο νέους που χώρισαν τις ζωές τους... πέταξαν 17 χρόνια φιλίας για μια νύχτα στα σκουπίδια.. Εκείνος αλλάζει...γίνεται σκληρός και απότομος μαζί της ... Εκείνη... εκείνη προσπαθεί να τον αποφεύγει... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή ά

Αυτή είναι ήσυχη , φιλική και παντα χαμηλων τόνων. Αυτός είναι το αντίθετο. Ειναι η φωτιά και και το νερό. Η καθηγήτρια και ο λυκειάρχης.

Το βλέμμα μου πέφτει στα μελανιασμένα χέρια του. Θέλω να τα νιώσω ανάμεσα στα δικά μου, θέλω να ξέρω πως νιώθει. "Τα χέρια σου.." Λέω. "Παλεύεις συχνά;" Αποφεύγει να με κοιτάξει. Παραμένει ακίνητος χωρίς να απαντάει. Νιώθω τα χείλη μου να τρέμουν ενώ είμαι έτοιμη να ξαναμιλήσω. "Μήπως-" "Άκου." Κάνει μια μικρή παύση προτού συνεχίσει. "Δεν θέλεις να με μάθεις, εντάξει;" Μα θέλω. Νιώθω το στόμα μου να στεγνώνει με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πω τίποτα για λίγο. "Δεν μπορώ να σε μάθω δηλαδή;" Ρωτάω σηκώνοντας το φρύδι μου. "Δεν χρειάζεται να το κάνεις." Άρα.. Αυτό σημαίνει πως μπορώ. • H.R 1# στην κατηγορία μικρού μήκους • |Bus stop| Boy's & Girl's pov •Εφηβική και Μικρού μήκους• 》Ολοκληρωμένη《

SiliaST #wattpad5book Τυχαία γνωριστήκαμε... Τυχαία Φιλήθηκαμε... Τυχαία ερωτεύτηκαμε... Τυχαία εμεις πεθαίνουμε μωρο μου.. <3

Ήμουν ένα απλό κορίτσι σαν όλες μου τις φίλες που απλά ήλπιζα να ζήσω πράγματα που δεν υπήρχαν. Όταν τελικά άρχισα να τα ζω και άρχισαν να υπάρχουν πως μπορούσα να ευχηθώ να εξαφανιστούν; Πως μπορούσα να ξεμπλέξω απ' αυτό που μου επιφύλασσε η μοίρα;

Γρααφτηκε οταν θα εμπαινα γυμνασιο, εννοω.. ηταν αλλιως τοτε γι'αυτο και θελει διορθωση lovees Η Alex είναι μία δεκαεπτάχρονη κοπέλα με βεβαρημένο παρελθόν. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, είναι κλειστή σαν χαρακτήρας και δεν ανοίγεται πουθενά παραμόνο στην κολλητή της Sissy. Η Alex είναι μία πανέξυπνη, πανέμορφη και άριστη μαθήτρια! Στο πλευρό της είναι η μητέρα της, η οποία παντρεύεται έναν αρκέτα καλά οικονομικά άντρα, ο οποιός είναι πολύ ευγενικός και καλόκαρδος! Όμως αυτός ο άντρας έχει και ένα γιό. Ο γιός του, ονομαζόμενος Άρης βρίσκεται στην ίδια ηλικία με την Alex, και κυρίως μετά την μετακόμισή του σπίτι της στο ίδιο δωμάτιο μαζί της. Έχει πολλές κατακτήσεις, μόνο που δεν τον ενδιαφέρουν καμία από αυτές. Δεν τον ενδιαφέρει εάν θα πληγώσει το γυναικείο φύλο. Μέχρι να συναντηθούν....

Οι καταιγιδες του φθινοπωρου ερχονται απο εκει που δεν το περιμενεις. Το ιδιο ξαφνιξα θα μπει και η Αννα στη ζωη του Ορεστη ενα φθινοπωρινο βραδυ που η βροχη φανηκε σαν να ξεκινησε απο το πουθενα... Το ι διο απροσμενα ομως θα τους χτυπησει την πορτα το παρελθον... Ενα παρελθον γεματο πονο και οδυνη και για τους δυο. Θα μπορεσει η αγαπη τους να το αντιμετωπισει και να γιατρεψει τις πληγωμενες τους καρδιες ή θα τελειωσει οσο απροσδόκητα ξεκινησε... σαν φθινοπωρινη καταιγιδα που ερχεται και φευγει; Cover made by BlueFoxTattoo